Her şeyin bir başlangıcı vardır tıpkı sonu olduğu gibi fakat bazı anlar olur ki yeni bir başlangıç yapmak isterseniz, hayata bembeyaz yeni bir sayfa açmak istersiniz ve yeni bir sayfa açabilmek içinde eskide kalan anılarınızı bilinçaltınızın güneş ı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ayaklarımın altında kayan gri zemini izlerken bir yandan da bu bir gün içerisindeki yaşadığım olayları kafamda tartıyor ve bir çıkış yolu arıyordum fakat hangi yolu denersem deneyeyim sonuç hep aynıydı, çıkmaz sokak.
Fakat bu kadar çabuk pes etmeyeceğim.
Tamam Batın sakin ol ve bugün başına gelenleri kronolojik sıraya göre diz. Öncelikle sabah uyandın, kahvaltını yaptın, üstünü giyindin ve Alparslan baba ile Korhan'ı bir biriyle yumruk yumruğa kavga etmesini engelledin buraya kadar her şey normaldi.
Asıl olaylar Korhan'ın arabasına bindiğimde başladı ilk başta Deniz'i aldık ardından da okula gittik fakat okula giderken Deniz soru yağmurlarıyla beni burnumdan getirdi zaten okula vardığımızda da kendimi arabadan attım ve nereye gittiğimi bilmeden arkama bakmayıp koştum zaten sonra kaybolmuştum.
Yarım saatin sonunda birine sormayı akıl edip üniversitenin ana bahçesine girdiğimi fark etmeden kendimi kavgayla karışık bir tartışmanın içersinde buldum ve dağ ayısını mağlup ettim ve kazanan ben oldum sonra ilk dersime girdim fakat girmez olaydım Korhan ve Deniz'i derste öpüşürken yakalamıştım.
Ondan sonra kıskançlığım ben olmasam olmaz diye bir duygudan bir duyguya atlarken bir an bipolar olduğumdan şüphelendim ders bitince tuvalette gittim biraz sakinleşmek için fakat orda da rahat var mı? yok tabii ki de! Chris süpriz yumurtadan çıkar gibi naber canım diyerek ortaya çıkmıştı.
O benimle uğraşmaya başlamadan önce kapıyı kapatmayı akıl edebilmişti fakat ne olsun evren bugünümü daha aksiyonlu hale getirmek için elini ardına koymuyor ve tuvalettin kapısı baskın yapılır gibi açılıyor ve böylece karşımda birer adet Korhan ve Deniz karşıma çıkıyor.
Deniz dedikoducu teyzeler gibi birilerini bastıklarında yaptıkları gibi elini ağzına götürüp kapatıyor peki ya Korhan ne yapsın kırmızı renk gören boğalar gibi burnundan soluyor ve hesap sormaya başlıyor.
Ben tam bulunduğumuz durumu düzeltme şansı yakalamışken Chris alabalık gibi ortaya atıldı ve dedi ki 'bun arkak arkadas Batun'un' diye bir şeyler zırvalayınca ikili şok olmuş bir şekilde benden bir açıklama bekler gibi bakınca bende onlara bir kafeye gidelim orada her şeyi açıklayacağım dedim.
Ve şu anda da Korhan ile Deniz önde yürürken ben ile Chris arkadan yürüyorduk. Daha doğrusu yaklaşık bir saattir yürüyorduk bu kışın ortasında Deniz sağ olsun.
Bilmem kaçıncı defa daha bıkınca nefesimi verdiğimde Chris'in hafiften bana yanaştığını fark ettim fakat çok takmadım sonuç olarak kaldırımda yürüyorduk insanlara yol vermek için bana doğru kaymış olabilir bunu dememden birkaç dakika sonra üzerimde bakışlar hissedinci bir şey sormak istediğini fark ettim ama ona yüz vermedim.
