Ik stond daar 5 minuten, niet wetend wat ik moest doen.
En toen stopte ze met zoenen, ik schrok zo uit mijn gedachte dat ik snel mezelf snel achter de bar verstopte. Ik keek naar de 2 meiden en zag hoe ze hun telefoon nummers uitwisselden. Toen het andere meisje eindelijk weg was durfde ik van mijn verstopplaats te komen en liep ik naar Doran toe. Ik had ondertussen besloten om haar nog niks te vragen en ermee te wachten tot het goede moment. Dus deed ik dat ook, maar ik zou het haar niet makkelijk maken.
"Hi, Doran! Is dat ijsje niet allang gesmolten ? wat was je aan het doen lieve schat ? Had je een leuke boy ontmoet ?"
Ik zag dat ze schrok toen ik aankwam , maar ze was ook opgelucht te denken dat ik niks had gezien.
"Hi, Olive, nee sorry ik uhm....... er stond een lange rij. sorry."
Slechte smoes dacht ik bij mezelf. Er was geen mens te bekennen hier.
"Owh, okee geeft niks hoor. Zullen we weer terug gaan ?"
"Ja, tuurlijk."
Doran liep stilletjes mee en de hele dag hebben we niet veel gepraat.
Ik moest nadenken.
s'avonds moesten we samen slapen zo als we altijd deden. Zelfs haar familie wist er niet van, tenminste tegen hun deed ze ook zo nerveus. Ze zou het er waarschijnlijk heel moeilijk mee hebben, ik wilde haar zo graag helpen. Ik overweegde om de eerste stap te zetten en het gelijk te vragen maar iets hield me tegen. misschien had ik gewoon medelijden, misschien wat anders, maar ik kon niets anders verzinnen.
maar het maakte niet uit, ik had een gevoel dat ze het me vanavond nog zou vertellen.
en ik had gelijk.
"Olive, ik moet je wat vertellen..."
"Ja ?"
Ik wist natuurlijk wat ze ging zeggen , maar ik liet haar verder praten.
"Uhm... Nou je moet niks denken maar... Uhmm.... Ik wil je beste vriendin blijven voor altijd en ik uhmm.... Dit is heel moeilijk voor me en ik wil niet meer liegen tegen je... ik uhm.... "
En toen barste ze in huilen uit.
En daar zat ze dan. Mijn lieve Doran, mijn beste vriendin voor eeuwig. Mijn stoere meid was gebroken.
En ik wist waarom. Doran was van Marrokkaanse afkomst en hier mocht je niet lesbisch of homo zijn. Haar ouders mochten het niet weten, want haar vader was zo bijgelovig hij zou haar zo iets aan kunnen doen. Ondanks dat hij zo lief is, hij was heel streng.
Ik vond het zo erg voor haar dat ze dit niet durfde te zeggen, dus besloot ik haar te helpen.
"Ik heb alles gezien Doran."
En toen barste ze nog erger in huilen uit. Ik begon haar te troosten.
"Het komt allemaal goed, accepteer het schat.
Je bent lesbisch."
______________________________________________________________________
Sorryyyy klein stukje !
Volgende hoofdstuk word geschreven via doran en dat zal ik ook aangeven, en dat hoofdstuk zal veeeeeeeeeeeeeeeel langer zijn I PROMISE ! xx houvan jullieeee
O en over een paar hoofdstukken gaan we weer terug naar de huidige tijd zoals in het begin van het verhaal.
xxxxxxly <33
