Wieczór na plaży

43 0 0
                                    

    (Wspomnienie Oliviera z przed roku)
-I jak Natali
- co jak ?
- jak Ci się podoba plaża ?
- aj sorki poprostu nie mogę napatrzeć się na ten zachód. Skąd wiedziałeś o tym miejscu nikogo, to nie jest  teren prywatny czy coś?
-Nie to nie jest prywatne ale prawie nikt o tej plaży nie wie
- a ty Olivier skąd o niej wiesz?
- eee jak jeszcze moja mama żyła przychodziła tu że mną w wakacje,bawiła się że mną,rozmawiała
- piękne wspomnienia co nie?
- tak ale  z tobą są równie piękne.
                

                      Rozdział 1.
  
               "Burza mózgów "

-Halo,Olivier, żyjesz?
-tak tak,sory zamyśliłem się
-Znowu myślisz o Natali?
-Andy!. Krzyknęła Claudia poczym szturchnęła go w łokieć
- spokojnie Claudia,nic się nie stało.
-w porządku ale jednak Andy powinien się czasami ugryźć w język.
- wszyscy  wiemy że za nią tęsknisz, tak jak my wszyscy.
-tak tęsknię cholernie tęsknię ale co możemy zrobić,przecież na pstryknięcie palca jej nie znajdziemy.
- Czemu policja nie może spróbować jej poszukać?! Wżasneła Kristi
- przeciesz szukają
-Ta na pewno szukają przecież mowią że są bardzo małe szanse na to że Natali nadal żyję .
-pojeby jedne nic se z tego nie robią!
-uspokój się
-przecież się już uspokoiłam
-Ej słuchajcie musimy przeszukać całą wyspę wkońcu ją odnajdziemy tak?
-Emma serio,ty wiesz ile to jest kurna cała wyspa nie uda nam się.
- tak wiem ile to cała wyspa ale nie mamy wyboru,Olivier,Calum a wy w to wchodzicie?
-Trochę to spontaniczne ale tak wchodzę.
Dobra czyli Calum idzie ze mną,Olivier ?
- Idę wsumie nie mamy nic do stracenia
-Kristi ?
-Dobra już Dobra idę

ten ostatni zachódOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz