Değişim

2.0

Bölüm geldi, biraz geç oldu diğer kitapla ilgilenmekten kaldı bu:') Hala balo kısmını yazmadım, bir sonraki bölüm yazarım gibi, siz bu bölümü okuyun şimdi hadi iyi okumalar:)

~Dazai~

Akutagawa... Aradığım kişi oydu, bu işi ikisi halledebilirdi. Umarım anlaşabilirler. Zaman geçti ve ajans için gün bitti. Herkes dağılırken son kez planımı gözden geçirdim, kusursuzdu. Atsushi de planı merak etmiş gibi duruyordu ama ona göstermedim. "Yarın çiftin geldiğinde ikinize birlikte açıklayacağım, sabırlı ol." Suratını büzdü ve ofladı. "İyi, yarın görüşürüz Dazai-san." Tekrar gülümsediğinde rahatladım ve oradan çıktığında yalnız kaldım. Bilgisayar ekranını boş boş izlemeye başladım. Çok geçmeden cam tıklatıldı, ağır adımlarla gidip açtım. Akutagawa içeri girdi. "Liman mafyasını ilgilendiren önemli bir görev, düşündüğüm şey mi Dazai-san?" Gülümsedim. "Ta kendisi ve onunla baş edebilecek bir çift varsa o da sen ve 'süpriz kişi' dir diye düşündüm." "Süpriz kişi? Ne yani kim olduğunu söylemeyecek misin Dazai-san?" "Sabret, yarın geldiğinde söyleyeceğim. Bugün sadece planı anlaman için seni çağırdım. Hepsi burada, birkaç kere oku. Aklında kalacağına eminim." Akutagawayı orada bırakıp ajanstan ayrıldım, planımın strateji kısmı ondaydı. Duygu kısmını Atsushiye vericektim.

Sonraki gün normalde hep geç geldiğim ajansa erkenden geldim, baloya çok zaman kalmamıştı. İçeri girdiğimde masamda oturan akutagawayla karşılaştım, gülümsedim. Çok da şaşırılacak bir olay değildi, planı riske atmak istememişti. Yanındaki Atsushinin yerine oturdum, kafasını bilgisayardan kaldırıp bana baktı. "Durum nasıl?" "Planın tamamı kafamın içinde ama her ihtimale karşı b, c ve d planları hazırladım. Son bir kozum da var ama ona gerek kalıcağını sanmıyorum." Rahatlayıp arkama yaslandım, tedbirli olduğunu bildiğim için yedek plan hazırlamamıştım. "O kadar emin olma derim, neyse çiftinle tanışmak istiyor musun?" "Bir an önce. Çünkü onunla da prova yapmamız gerekiyor. Özellikle şu 'koz' için gerekli." "Birazdan burada olacaktır, plandan az çok haberi var ama detayları bilmiyor. Baloya çok az zaman kaldı, sana güveniyorum Akutagawa." "Halledicem, Dazai-san." "Çiftin Atsushi, onu çok yakından tanıyorsun değil mi?" Yüzündeki ifade iyi görünmüyordu, hem şaşkın hem de kızmış gibiydi. "Nakahara Atsushi?" "Evet o." "Dazai-san, onunla iyi anlaşamıyorum biliyorsun." Ne kadar sinirlense de sesini yükseltmemişti. "Biliyorum, bu aranızdaki buzları eritmek için bir fırsat, ne kadar iyi değil mi?" "Dazai-san, bu görevi tek başıma halledebilirim. Jinkoya ihtiyacım yok." Gülümsedim. "Ama bir baloya tek gitmen çok dikkat çeker değil mi?" Sustu, doğru olduğunu biliyordu. Bakışlarını başka bir yöne çevirdi eminim ki bu işten sıyrılmanın yolunu düşünüyordu. Kapı yavaşça açıldı ve içeri Atsushi girdi. "Dazai-san, beni erken çağırmıştın-" Bakışları Akutagawa ya kaydı ve anında sinirle bağırdı. "Senin burada ne işin var?!" Akutagawa onu umursamadı, elimi yavaşça alnıma vurdum. "Bu iş düşündüğümden daha zor olacak..."

"Dazai-san, o neden burda?" "Atsushi, sakin ol. O senin balodaki çiftin olucak." "Ne?!" Akutagawayla göz göze geldiler ve bir süre nefretle birbirlerine baktılar. "Ben onunla çalışmak istemiyorum, işi senin için kabul etmiştim ama bu kadarı da fazla." Akutagawa sinirlenip Atsushinin yanına gitti ve yakasına yapıştı. "Bende en az senin kadar seninle çalışmak istemiyorum ama bak korkak gibi kaçmıyorum. Bu kadar kolay mı bırakıyorsun, aptalın tekisin gerçekten." Yakasını sertçe bırakıp yere düşmesini sağladı ona üstten iğrenir gibi baktı sonra tekrar yerine geçti. Atsushi hızlıca ayağa kalktı. "İyi, tamam. Kabul ediyorum ama ben istemediğim sürece bana dokunamazsın." "Herneyse..." Gülümsedim. "Güzel, aranızda anlaştığınıza göre gidip istediğiniz bir yerde çalışabilirsiniz, Akutagawa burada çok dikkat çekecektir." Cümlem biter bitmez Akutagawa rashomonunu kullanıp camı açtı. "Planın tamamı bilgisayarda yazıyor, herkes kendi çalışabilir. Yapışık değiliz." Ardından açtığı camdan çıkıp gitti, Atsushiyle baş başa kaldık. "Kesinlikle beni öldürecek, en azından deneyecek..." "Hayır, böyle bir şey olmayacak. Akutagawa dediklerimin dışına çıkmaz, onu iyi tanıyorum." Bir iç çekip başını salladı. "Umarım..."

Yaklaşık 3 saat Atsushi yanımda plana çalıştı, bende eski işime geri döndüm. Boş boş oturma... İkisi de birbiriyle çalışmak istemiyordu ama kavga da etmiyorlardı. Bu o kadar da kötü olmayacağını gösteriyor...sanırım. "Atsushi, akutagawanın yanına gitmeyecek misin?" "Tek başına çalışmak isteyen oydu, yanına gidersem eğer kızıcaktır-" "Sabah bana bahsetmişti. Seninle çalışması gereken bir planı var. Şuanda büyük ihtimalle gelip söylemeye gururu el vermiyordur, gidersen seninle çalışacağına eminim." Bir anlığına gözlerinin parladığını fark ettim, ne kadar ondan hoşlanmasa da takım arkadaşıyla iyi geçinmek istiyordu. Atsushinin her zamanki hali olduğu için şaşırmadım. Ayağa kalktı. "Umarım dediğin gibi olur Dazai-san ama-" "Liman mafyasındadır, merak etme kimse seni sorgulamaz içeri rahatça girebilirsin." Hafifçe yutkunsa da başını sallayıp dışarı çıktı. Ona söyleme ihtiyacı duymadım ama umarım Chuuyayla karşılaşmaz. Arkama yaslanıp her şeyin yolunda gitmesini diledim.

~Akutagawa~
Ajanstan ayrılalı neredeyse 4 saat oldu ama ben hiç rahat değilim. Normalde şu anda birlikte göreve gideceğim kişiyle prova yapıyor olmam gerekiyordu ama o kişi Atsushi olduğu için bu çok zor. Kesinlikle yanına gidip onu çağırmayacağım, böyle bir aptallığı asla yapmam ama... Aklımdaki herşeyi bir kenara bırakıp gözlerimi kapattım, o anda gelen sesle gözlerimi tekrar açtım. Sesler yan odadan geliyordu, hızla ayağa kalkıp kapıyı açtım. Şok oldum, karşımda Chuuya ve resmen rehin aldığı Atsushi vardı. "Jinko..." "Akutagawa, bu velet Ajanstaki kaplan çocuk biliyorsun. Senin için geldiğini söylüyor, onunla ilgilenmemi ister misin?" Kaşlarımı çatıp Atsushiye baktım, zaten saf kötü bir şey için geldiğini sanmıyorum. Hatta belki de... "Onu ben çağırdım, Chuuya. Sorun yok..." Chuuya inanmamış gibiydi onu başımla onayladım. Atsushiyi bırakıp gitti, ona doğru döndüm. Gözlerinden şaşkın olduğu belli oluyordu, onu neden korudum bende bilmiyorum... "İçeri gel." Arkamı dönüp masama doğru gittim, kapı kapanma sesini duyunca durdum ve tekrar ona döndüm. "Neden geldin, sana ayrı çalışalım dedim." Neden sesim istediğim kadar sert çıkmadı?! "Şey, Dazai-san birlikte çalışmamız gereken bir kısım olduğunu söyledi. O yüzden geldim..." Şaşırsam da belli etmedim, bunu önemseyeceğini sanmazdım. Sonuçta bu benim planım." Ama eğer sinirlendiysen geri-" "Hayır!" Bağırdığımı yeni fark ettim, tam bir aptalım. "Yani prova yapmamız gerek çünkü bu konuda hiçbir şey bilmediğine eminim." Aslında onunla koz için prova yapmam gerekiyor ama hem o plana gerek kalmayacaktır hem de onunla bunu yapmak istemiyorum. "Tam olarak ne-" Masanın üstündeki dosyayı rashomonumu kullanarak ona uzattım. "Zorda kalırsak diye yedek planlar hazırladım, bunları da oku." Bir süre dosyaya baktı. "Bunu neden birlikte çalışmamız gerekiyor ki?" Sinirle suratımı buruşturdum. "Planı bilmiyorsun işte, anlaman zor olur! İstemiyorsan git, umurumda değil." Daha fazla üstelemedi ve yatağımın üstüne oturdu. Onunla ilgileniyormuş gibi görünmemek için masanın başına geçtim ve bugün ilgilenmem diğer belgeleri önüme çektim. O da elindeki dosyayı sessizce okuyordu, ona bakmadım hayır, sadece görüş alanımın içinde... Bir anda kapı açılınca hemen oraya döndüm. Gelen Chuuyaydı, bir an Atsushi için geldiğini sandım, değilmiş... Kötü bir şey olmuş gibi değildi, Chuuya çok rahat duruyordu. "Şu lanet balonun tarihi değişmiş, yarın olucakmış. Ona göre hazırlanın. Birde bunu Mori Sensei gönderdi." Geldiği gibi kapıyı sertçe çekip gitti. Atsushiyle göz göze geldik, plan filan hazırdı ama ben hala son koz için biraz endişeliydim. Gidip poşeti açtı, içinden siyah bir takım elbise çıktı." Akutagawa, bu seninmiş. Balo için olmalılar." Ardından bir tane de beyaz takım elbise çıkardı,cidden güzel görünüyor lardı ama bir yandan da aklıma gelen şeyle planlarımdan biri çöp oldu. "Rashomon..."

Bu kadardı, bölüm gelicek ama tarih veremiyorum ne yazık ki beklemede kalın lütfen:)

Diğer kitaplarıma da bakmayı unutmayın, çok öptüm siziii😙😙😙