Atsushi ve Akutagawa'nın yolu hiç beklemedikleri bir şekilde kesişiyor. Mafyayı tehdit eden bir adam, Ankoku. Bir balodayken onu yakalamak için birileri gerekiyor ve o iki şanslı kişi olmaya hak kazanıyorlar...
Misafir var ben oturdum kitap yazıyom lan umarım annem kızmaz:)))
Neyse canlar bölümü sizinle baş başa bırakıyorum, iyi okumalarrr😊
~Atsushi~ Şimdi anladım, baloda takım elbise giymek zorunda olduğu için rashomon ceketini giyemeyecek. Bu bizim için büyük bir eksi, hem düşününce bende kolay kolay gücümü kullanamam. Kaplanın cüssesi benimkine kıyasla çok daha büyük, kıyafetim parçalanacaktır. Bu da demek oluyor ki oradaki insanlardan farkımız kalmayacak. "B planı iptal, onun yerine başka plan bulmam uzun sürecektir. Saat geç oluyor, onun yerine kalan planlara iyi çalış. Yarın için hazır olmamız gerekiyor, gidip bir kaç şey ayarlayacağım." Odadan çıktı, tek başıma kaldım. Bir süre daha planı okudum ama çabucak sıkıldım, okumayı çok sevmem.(Aman Allah korusun:) Odaya kısaca göz attım, çok sade bir odaydı. Sadece siyah renkten oluşuyordu, sadece bir şey hariç. Odadın en görünmeyen yerinde bir sehpa vardı, bembeyazdı. Üstünde üç tane çerçeve duruyordu. Sağdakinde Ginle çekilmiş bir fotoğrafı vardı, solda ise Chuuyayla. İyi anlaştıkları belli oluyordu. Ortadaki fotoğraf ise masaya yatırılmıştı, merakla kaşlarımı çatıp oraya doğru ilerledim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Yandaki ikiliyi görmemiş sayın:) Neden o halde ki, düşmüş olabilir mi acaba? Elimi fotoğrafa uzattığım anda kapı açıldı. Hızlıca arkamı dönüp gelene baktım, Akutagawaydı. "Sen ne yapıyorsun orada?" Sinirlenmişti, hızlı adımlara oradan uzaklaştım. "Sadece bakıyordum, kızacağını bilemedim. Şey ben, artık gitmeliyim." Dosyayı elime alıp çıkıp gidecektim ki kolumu tuttu. "O fotoğrafı kaldırdın mı?" "O mu, H-hayır. Dokunmadım, yemin ederim." Ne yani bilerek mi öyle koydu, şimdi daha çok merak ettim. Şu an beni öldürme ihtimali var keşke baksaydım ya en azından boşa ölmemiş olurdum. (öhrmdgdudbdsgns) Kolumu bırakıp masasına doğru ilerledi, bir şey söylemesini beklemeden odadan çıktım ve tekrar ajansa döndüm.
~Dazai~ Gelen sesleri duyup kafamdaki kağıdı kaldırdım, Atsushi ajanstakilere selam verip yanıma geçti. "Nasıldı?" "Fena değildi, en azından hala canlıyım." Gülümsedim. "Seni öldürmeyecek, bunu sana söylemiştim. Rahat ol ve yarına kadar son hazırlıklarını yap." Kafasını sallayıp dosyasını da aldı ve odasına gitti. Büyük ihtimalle planların yazılı olduğu bir dosyaydı. Yarın ne yapacaklar merak ediyorum, herşeyi batırma ihtimalleri de var ama böyle bir şey olacağını sanmıyorum. İkisi iyi anlaşamasa da birlikte iyi bir takım olucaklar, bundan eminim.
