070: Hanımefendi, siz benimle alay mi ediyorsunuz?
Siz: Ne alayı be?
070: Geldim çalıyorum kapıyı yine açan yok.
Siz: Kardeşim benim kapım falan çalınmadı.
070: Siz adresi normal yazar mısınız lütfen yeniden?
Siz: İstanbul Bahçelievler *** kapı numarası 10
070: Bana verilen adres yanlışmış ondan öyle olmuş. Alt mahelledeymişim ben. Bekleyin getiriyorum kargoyu.
Siz: Tamam bekliyorum.
***
"Çok şükür sonunda geliyor kitabım" diye mınırdanırken bi taraftan da dondurmamı kemiriyordum.
Zamanlaması ne kadarda harika maşallah.
Beş dakika sonra dondurmamı bitirmiş bekliyordum ve en sonunda o benzersiz sesi duydum. KAPI ZİLİ. Koşarak kapıya gittim tam kapıyı açıcakken üstümü başımı düzelttim ve tam kapıyı açıcakken durdum. Çünkü çok çabuk oldu sanki dünden bekliyormuş gibi.
Allah aşkına kimi kandırıyorsun Melek? 1 aydır bunu bekliyorsun. Aç şu kapıyı.
Haklıydı.
Kapıyı açtım ama açtığım gibi kal geldi. Karşımda bir Afet-ül vahşet duruyordu.
" İyi günler, Melek Gündüz siz misiniz?"
" Evet benim, siz de konuştuğum kargocu olmalısınız?"
" Evet, şükür kavuşturana. Buyurun kargonuz."
O söyleyene kadar kargomun orda olduğunu bile fark edememiştim. Yüzünden gözümü alamıyordum resmen.
" Ha doğru, teşekkürler, iyi günler sana da."
Tam kapıyı kapatacakken bir ses daha duydum. Kargocu kıkırdıyodu ona baktım. Oda bana baktı ve gülerek.
" Pembe yakışmış." dedi ve merdivenleri indi.
Ama sorun şu ki ben pembe hiç bir şey gitmemiştim? Hatta benim pembe giysim bile yoktu ki?
Hayır ya hayır hayır hayır. Olmuş olmaz dimi?
Çabucak banyoya koştum ve aynaya baktım. Burnumda kocaman bir pembelik vardı! Dondurma yerken burnuma bulaştırmıştımm.
Resmen rezillik! Ağzını silerken burnunuda silseydin ya salak!!
Yok yani hadi geçtik bunu neden en son söyledi ki? Resmen alay etti ya. Kapıyı açınca söyleseydi nolucaktı ki sanki?
***
Hiç içime sinmedi bölüm ama paylaşıcam.
Oy verirseniz sevinirimm. Dediğim gibi iddia yuzunden yazıyorum böyle bir hikayeyi o yüzden tuhaflıklar çok fazla var. Kusura bakmayin
Sevgilerr<3
