AKASYA MAHALLESİ

GİRİŞ

MERHABA!

Nasılsınız?

Yepppyenii bi kurguyla yeniden beraberizzz umarım beğenirsiniz. Bol bol yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayınn olur mu.

Şarkılar;
Brooke bentham, I'll see you in a while
Sertab erener, söz bitti

GİRİŞ

Gözlerinin içi gülüyordu çünkü karşısında sevdiği kadın vardı. Ellerini tutup öptü, derin bir nefes çekti içine sanki etrafta başka insan yokmuş gibi tek ilgi odağı oydu. Gözü kimseyi görmüyordu etrafta insanlar konuşuyordu, masada farklı farklı meseleler dönüp duruyordu ama o hiç birini duymuyordu tüm dikkati sevdiği kadının üzerindeydi. Benim ise tüm dikkatim yıllardır sevdiğim adam ve onun sevdiği kadın üzerindeydi.

Tüm Akasya mahallesi bilirdi Sinan ve Sevde aşkını. Sinanın bir yılda duyurmadığı, aşkını anlatmadığı kimse kalmamıştır bu mahallede. Ben hayatımda ilk defa bir erkeğin bir kadına bu kadar aşkla bağımlı olduğunu görmüştüm. O an orada ben olsaydım diye hayal ettim. Benim elimi tutsaydı, bana bakarken gözlerinin içi gülseydi, beni sevseydi. Her şey çok daha güzel olurdu belki.

10 yaşımdan beri sinana aşığım o gün mahallede ilk defa fark etmiştim o zamanlar 17 yaşındaydı gençti ve mahallede durmuyordu. Kardeşiyle çok yakın arkadaş olmama rağmen o gün o pastanede ilk defa suratını incelemiştim sonra bi şeyler olmuştu kalbim hızlanmıştı farklı duygular girmişti ruhuma ancak o zamanlar bu duygunun adını bilmiyordum sadece ona o gözle bakmanın yanlış olduğunu biliyordum çünkü abim yaşındaydı ve en yakın arkadaşımın abisiydi ki ona hep abi derdim. 12 yıldır devam eden bu aşk çok yanlıştı ama bi türlü kalbimden söküp atamamıştım. Büyüyünce geçer sanmıştım, geçmedi.

Bir tek irem biliyordu bunları. Sinanın kardeşi ve benim en yakın dostum.

"Göksu, kızım daldın yine. Biz kalkıyoruz sen abinle dönersin artık." Annemin sesi gözlerimi sinanın üstünden alıp ona çevirmemi sağladı. Babamla annem iftar sofrasından kalkmıştı. Bugün ilk iftar günü olduğu için tüm mahalle birlikte Bilal abinin kafesinde iftar yapıyorduk böyle bir mahallede olduğum için mutluyum her şekilde her koşulda birbirimize destek oluyoruz birlikte gülüp eğleniyoruz.

"Tamam anne geç olmadan döneriz zaten." Annemler kalkmıştı. Yavaş yavaş masadan büyükler kalkıyordu sadece gençler kalmıştı herkes derin bi sohbetin içindeydi.

"Ee Sinan, o kadar aşık pozları kesiyorsun artık bi mürvetini görsekte içimiz rahat etse." Bilal abi kalbime sokup çevirdiği bıçağın farkında bile değildi. Sinan güldü
"En kısa zamanda o da olacak inşallah." Güldüm. İçimden bağıra çağıra ağlamak istediğim geçiyordu ama suratımda acının tatlı tebessümü vardı resmen.

"Burdan bi okeye mi geçsek beyler." Abim yine şaşırtmıyordu. Kimsenin onun teklifini kabul edeceğini düşünmüyordum. Öyle de olmuştu sadece sinan, bilal abi ve emre onaylamıştı diğerleri reddetmişti Demir abiden ses çıkmamıştı.

"Demir? Sen gelmiyor musun" abim bu sefer de Demir abiye sarmıştı Demir abiyi birazcık tanıdıysam bu saatte abimin olduğu bi grup topluluğuyla okeye gitmezdi.

"Yok Ufuk eyvallah siz geçin" abim üstelemedi.

Kendi derdinden beni unutan abime dönüp "biz eve geçelim o zaman senin bırakacağın yok" abim benim varlığımı yeni fark etmişti sağolsun. "Ha bir de sen vardın e Demirde aynı yere gidiyor yolunun üstü bıraksın işte sizi" kafamı Demir abiye çevirdim, çevirir çevirmez göz göze geldik. Gözünü kaçırıp ayağa kalktı.