" မက်ချူးလေး .... "
ဟန်ဘင်းမယုံကြည်နိုင်လောက်အောင်ဖြစ်သွားသည် ...
" ဟုတ်တယ်မလားဟင် မက်ချုးလေး "
" ကျွန်တော့်ကို သိနေတာလား ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော့်နာမည် Seok Matthew ပါခင်ဗျ လူနာကဘယ်လို ကျွန်တော့်ကို သိ .... အ့ "
ဟန်ဘင်းအတင်းကုန်းထကာ အရှေ့က လူသားလေးအား ဖတ်ထားမိသည် ကိုယ်အရမ်းလွမ်းနေခဲ့တာလေ ခလေးဆီလိုက်လာဖို့ထိ တွေးထားတာလေ ကိုက ...
matthewရဲရင်ထဲက ဘယ်လိုမှန်းအမည်ဖော်လို့မရတဲ့ ခံစားချက်ကြီး နှလုံးသားထဲကနေ စူးခနပဲ .... ဟင့်အင်းမဟုတ်ဝူး ... အတင်းရုန်းကာထွက်လိုက်မိသည် ....
" မက်ချူးလေး ကိုယ့်ကို မုန်းနေသေးလို့လားဟင် "
" ဒီမှာ လူနာ ကျွန်တော့်နာမည်က ဆော့မက်ချူးဆိုတာတော့ ဟုတ်ပေမဲ့ လူနာ့ကို ကျွန်တော်မသိပါဝူး ခန္ဓာကိုယ်ကို ထိကပါးရိကပါးလုပ်နေတာ ရပ်ပေးပါ လူနာ "
ကျွန်တော်အပြုံးလေးနဲ့သာ ပြန်ဖြေလိုက်ပါတယ် သူက ကိုယ့်လူနာမလား အရမ်းကြီးတင်းမာဆက်ဆံလို့မရဝူးလေ ....
" ဟျောင်းရယ် ဒေါက်တာကို အားနာစရာကြီး "
" တောင်းပန်ပါတယ်နော် ဒေါက်တာ ကျွန်တော့်အကိုက သူ့ချစ်သူနဲ့လွဲသွားလို့ပါ ခင်ဗျာ "
မနေနိုင်တဲ့ ယူဂျင်းလေးကပဲ ကြားထဲကနေတောင်းပန်ပေးလိုက်တယ် .....
" ရပါတယ်ခင်ဗျ " နွေးထွေးတဲ့အပြုံးလေးတွေနဲ့ ပြန်လည်ဖြေကြားလာတဲ့ ကောင်လေး
အတင်းအကြပ်မေးနေမယ်ဆို ထပ်ပြီးသူ့ကိုပဲ စိတ်ခုသွားတော့မယ်ဆိုတာ ဟန်ဘင်းလဲ ရိပ်မိပြီး ပြန်တောင်းပန်လိုက်သည် သို့သော် စိတ်ထဲကနေတော့
" ခလေးရယ် ကိုယ့်ကိုအဲ့လောက်တောင် မုန်းနေပြီလား ခနပဲစောင့်ပါ ကိုယ်အရာအားလုံးကို ရှင်းပြနိုင်ဖို့အချိန်ခနပဲ စောင့်ပါ "
အခန်းအတွင်းရှိလူ၃ယောက်လုံးမှာတော့အတွေးပေါင်းများစွာဖြင့်သာ........
" ဒီမှာနော် လူနာဖို့သောက်ဆေး ရိုးရိုးအအေးမိတာနဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က အားမရှိတဲ့အချိန်နဲ့တိုက်သွားလို့ပါ သိပ်စိုးရိမ်စရာမရှိပါဝူး "
YOU ARE READING
Rose 🌹
Fanfiction[Zawgyi] ၾကမ္းတမ္း ခတ္ထန္စြာ ေနတတ္ေသာ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္....... ထိုလူငယ္ေလး၏ ေနာက္ကြယ္က ဘဝႀကီးသည္ မည္မွ် ၾကမ္းတမ္း၍ ဤသို႔ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ေကာင္ေလးအျဖစ္ ႀကီးျပင္းလာခဲ့သနည္း ..... ထိုလူသားငယ္၏ ေျပာင္းလဲျခင္းသည္ ေလာကသဘာဝ၏ ထုစစ္မႈေၾကာင့္ေသာ္ လည္းေက...
