rockstar's gf | liskook

17'

Boool bol yorum atınnn

80 asagısı kabul değil bakınn

"Lisa telefonun çalıyor sabahtan beri bakmayacak mısın?"

Kollarını sıkıca bana sarmış bir şekilde uyanan Jungkook, benim telefonumun çalmasına daha fazla dayanamadığı için en son yatakta doğruldu.

"Kim arıyormuş?"

Ben hala yatakta zorla uykuya dalmaya çalışıyordum. Jungkook benim için telefonu aldı ve bana uzattı.

"Hye Kyo diye kayıtlı, bir dakika bu annen değil mi?"

İyice uykum kaçtı artık. Telefonu elime aldım ve aramayı reddettim. Jungkook'un omuzlarından tutup modumu yükseltmek için günaydın öpücüğümüzü başlattım. Ancak telefonun tekrar çalması bizi böldü.

Arayan bu sefer Jisoo'ydu. "Efendim abla, sabahtan beri bir sen bir annem kaç kere aramışsınız?"

"Lisa annem şuan yanımda."

"Bunun benimle ilgili olan kısmını hala anlamadım."

"Anneannem ve dedem de burada,"

"O zaman onlara beni aramamalarını ilet abla."

Jisoo derin bir nefes aldıktan sonra tekrar konuştu. "Hastanenedeyiz Lisa, dedem kalp krizi geçirmiş. İkimiz de nefret ediyoruz ancak son kez görmek istemiş bizi, durumu gerçekten iyi değil."

Duyduklarımı tam olarak idrak etmem biraz sürdü, sonuçta ne kadar sevmesem de dedemdi. Durumu iyi olsaydı zerre umrumda olmazdı ancak kendi vicdanımı rahatlatmak istedim.

"Hangi hastane?"

"Gelmek zorunda değilsin Lisa, sadece haber vermek istedim."

"Konumu yolla."

Daha fazla konuşmaya halim kalmadıpı için telefonu kapatıp Jungkook'a sarıldım.

Hiçbir şey demeden sarılışıma karşılık verdi ve minik öpücükler kondurdu saçıma. Hayatımda olduğu için tekrar teşekkür ettim içimden.

"Hadi hazırlan Lali, beraber gideceğiz."

Kafamı kaldırıp gözlerine baktım, Jungkook ciddiydi. "Gelmek zorunda değilsin biliyorsun değil mi?"

"Biliyorum ama sevgili karımı bir saniye bile tek bırakmak istemiyorum."

"O zaman sevgili karın şimdi kalkıp hazırlanmaya başlıyor."

Yataktan kalkıp duşa girdim ilk olarak. Kore'ye geleli 1 hafta oluyordu, düğünümüzün üzerinden ise 2 hafta geçmişti. Kore'ye geldiğimizden beri Jungkook ve ben kendi işlerimizle çok meşgul olduğumuz için sadece akşam eve geldiğimizde birbirimize vakit ayırabiliyorduk. Bu yüzden evliliğimizin ilk kuralını kararlaştırdık: acil olmadığı sürece fazla mesai yapmak yok.

Duştan çıkıp üstüme elime ilk geçen şeyleri alıp giyindim. Jungkook zaten hemen hazırlanmıştı.

"Gidelim mi bebeğim hazırsan?"

"Hazırım kook."

Arabanın anahtarını alan Jungkook beni önden geçirip evin kapısını kapadı. Ardından beraber arabaya bindik ve hastaneye gitmek için yola çıktık. Jungkook yol üzerinde bir markette durup bana bir sandviç ve meyve suyu kendisine de soğuk kahve aldı.

"Bunları şimdilik atıştır Lali, hastaneden çıkınca güzel bir kahvaltıya gideriz."

"Seni de işinden alıkoyorum ama,"