Geçmişimizin getirdiği hayat yüzünden, geleceğimiz göremez olduk. Çocukluğumuzun gözyaşları zihnimizde dolaşırken, her geçen gün ellerimize birinin daha kanı bulaştı.
Geçmişin getirdiği büyük ihanet.
Hayatın verdiği acımasızlıkla, büyüyen beş çocuk...
Bu hikayedeki her şey kurgudan ibarettir. Hassas kişilerin okumaması yönündedir.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya:Kara Tüfekçi
Her şeyini bildiğim acı bir geçmiş mi? Yoksa hiç bir şeyini bilmediğim gelecek mi? Geçmişi biliyordum, ve tekrar tekrar yaşamaya alışıktım. Ama bilmediğim bir gelecekte yaşamaya hiç bir zaman alışık olmadım.
Kalbim delice atarken, bir yandan da sızı ile acıyordu. Onun kokusu zehirdi benim için. Onun gözleri zehirdi benim için. Kalbimi ölümüne, onun olduğunu bana gösteren her şey ölümdü benim için.
Alayla yüzüme güldü. "Etrafındaki herkes beni ilgilendirir Savcı!" Sesi baskındı. Dudaklarıma her nefesi çarptıkça, kalbim daha hızlı atıyordu. Derin bir nefes aldı dudaklarımın üstünden. "Avcılık görevin gereğince etrafındaki dolaşan herkese biz karar veririz. Bizi tehlikeye atamazsın. Yoksa sikimde bile değilsin Savcı!" Gözlerine ifadesizliğini yerleştirdi.
Yüzümde acı ve alayın getirdiği bir gülümseme oluştu. Sağ elimle kalbine vurdum. "Ben, artı bir Avcı değilim- "Buna biz karar veririz! Ben ve Babam!"
Babam
'Bizi bu hale getiren baban! Hayatımız zaten acı ile doluyken bir de bizi bu bok çukuruna sokan baban! Hayatımın en büyük seçimi mi yapmamı isteyen baban! Bizi bitiren baban! Bizi öldüren baban!'
Demek istedim. Yapamadım, diyemedim. Desem bile inanır mıydı? Hayır. Ben onun gözünde hep bir yalancı, bebek katili olan bir kadın kalıcaktım. En büyüğü ise bir yabancı olarak kalmam.
Yine ağlayamayıp güldüm. O bu gülüşlerin ne demek olduğunu iyi bilirdi.
"Canımızı acıttıklarını söyle. O bizim gülüşlerimizi bilir, içimizdeki acılarında bilir ama nedenlerini bilmez. Bizi duyan tek kişiyide alma." Dedi yanımdaki çocukluğum. Ona bakmadım, bakarsam anlardı. Ve şu an çocukluğumunda susması gerekiyordu.
"Ben senin o pek sevgili babacığınla konuşup avcılığı bıraktığım söyledim." Bu adamlar niye bu kadar uzun ya!
Cidden şimdi sorunumuz bu mu Canan?
Evet iç ses. Ayrıca sen benimle konuşsana susmasana! Niye susuyorsun?
İki elimle onu geriye itmeye çalıştım, sendelemedi bile. "Uzak durur musun? Ne diye dibimdesin? Yoksa o Amerikan filmlerine mi özendin?"
