jeongin
Hyunjin o kadar sarhoştu ki yürüyemiyordu. Salak LEOSNWSOQJWKQ. Ben sarhoş muyum?? BELKI LESJQBSOQNEKWJEKQ
Kesinlikle sarhoşum. İçimden Hyunjin'e olan aşkımı söylemek istiyorum ama kendimi tutmalıyım. Şşş Jeongin şşş. HAHAHAHAHAH
Hava çok komik. Hyunjin ayrı bi komik. Ben... BENDE KOMİĞİM WŞDKQKSOWKAPEMEL ya da deliyim kendi kendime konuşuyorum. Aslında hayır düşünüyorum. Evet.
"HYUNJIN-AAHH!!"
"JEONGIN-AAHH!"
"SENİ SEVİYORUM"
"BEN DE SENİ SEVİYORUM JEONGIIINN!"
yazardan
İki genç uzun zamandır dışarıdaydı. İçiyorlar, koşuyorlar, bağırıyorlar, ağlıyorlar, gülüyorlar ve sürekli sarılıyorlardı.
Birbirlerini cidden özlemişlerdi. Çünkü uzun zamandır ikisi başbaşa hiç vakit geçirmemişti. Birbirlerine "arkadaşça" olan sevgilerini ufka haykırmış sonrasında kahkahalara boğulmuşlardı. Bu diyalogdan sonra Jeongin yavaşça uzun olana yürüdü. Aslında koştu. Yanına geldiğinde kollarını boynuna sardı Hyunjin'in. Ensesindeki saçlarla oynuyordu. Hyunjin bu durumu tabiki garipsemedi. Çünkü hep böylelerdi. Onlar hep böyle "arkadaştı"
Hyunjin boşta kalan ellerini Jeongin'in beline koydu. İkisi de birbirini o kadar çok arzuluyordu ki. Zaman onlar için durmuştu.
Jeongin hafif ayaklarını kaldırıp dudaklarını, Hyunjin'in dudaklarına değdirdi. Gözlerini sımsıkı kapatmış, tek dileği karşısındakinin onu reddetmemesiydi. Hyunjin şaşırsa da bozuntuya vermedi. Sadece dudakları değiyordu. Ne bir aralanma vardı ne de çekilme. Birkaç dakika öyle kaldılar. Dudakları ayrıldığında Hyunjin dolu gözlerle Jeongin'e bakıp "Başkasını öptün o gece. Sana çok sinirlenmiştim. Beni değil de o tanımadığın, belki de tanıdığın bilmiyorum, o kızı öptün. Bense sadece izleyip göz yaşlarımı akıttım. Çünkü seni seviyorum Jeongin." dedi. Jeongin şaşkınlık ve sevinci aynı anda yaşıyordu. Çünkü gülü onu seviyordu. "B-ben o kızı isteyerek öpmedim Hyunjin. Zaten amacım o kıza yanaşmak da değildi. O gelip öptü zorla. O an şaşkınlıktan bir şey yapamadım. İlk öpücüğümü ondan değil de senden almak isterdim. Bunu ilk öpücüğüm olarak sayabilir miyiz?"
Masum masum bunu söyledikten sonra Hyunjin iç çekti. Ama bıkkınlık çekişi değildi. Sanki sitem eder gibiydi. "Ah Jeongin... Tamam sayalım, ilk öpücüğün olsun." Eliyle Jeongin'in saçlarını karıştırdıktan sonra "Chan'a gidelim. Yurda gitmek istemiyoruumm." dedi uzatarak. "Chan uyanık mıdır ki? Baksana saat neredeyse iki. Biz kaç saattir dışarıdayız zaten?"
"İnan bilmiyorum Jeongin. Ama Chan uyanıktır." Hyunjin elini Jeongin'e tutması için uzatıp "Hadi." dedi. Jeongin Hyunjin'in elini tuttu ve yürümeye başladılar. İki sarhoş gece ikide evi nasıl bulacak değil mi? Don't worry. Hyunjin, bu şekilde gidemeyeceklerini anladığı için Chan'ı aradı. Kendilerini alabilmesi için. Chan'da garibim arabası yok taksi tutup ayaklarına geldi. Baya bir para da gitti tabi. Chan'ın evine geldiklerinde Hyunjin kendini yere attı. Jeongin ise koltuğa uçtu. Bildiğiniz uçtu. Chan, Hyunjin'e "Kalksana oğlum yerden" derken Hyunjin "İSTEMİYORUUM YER ÇOK RAHAAATT!" diye bağırdı. Chan artık alışmıştı Hyunjin'in sarhoşluğuna. Yere eğilip Hyunjin'in bacaklarına sarılıp omzuna attı halı gibi. Hyunjin "LAN SAPIK DEDE BIRAK BENİ AŞAĞIYA!AĞAĞAĞAĞA!" diye çığlık atmaya başladı. Chan vücudunun her yerine gelen darbelere rağmen Hyunjin'i başarılı bir şekilde kendi odasına götürdü. Hyunjin yataktan başka bir şeye yatmadığı için. Paşa torunu ya. Hyunjin yatakta debelenip kafasını yastığa koydu. Sonra konuştu. "Oppa... Jeongin'le öpüştük. Tam öpüşmek denemez. Sadece dudaklarımızı bastırdık birbirlerine. Çok güzeldi."
Chan hiçbir şey demedi. Sadece iç çekerek gülümsedi. Hyunjin çoktan uyumuştu. Chan kısık sesle "Ah şu gençler." deyip odadan çıktı.
•
•
•
•
•
•
•
sonunda mı
evet sonunda
ben boyle yurek gormedim boyle sevgi diyorum ve bolumu bitiriyorum
umarim begenmissinizdir
seviliyorsunuz 😽
