Açelyanın hayatı bir gece ansızın değişmişti.Gecenin bir yarısı,biri tarafından mesajlar almıştı.Bir sapığın evine kamera yerleştirdiğini öğrenen açelya ne yapacaktı?
O sapığın peşinden mi gidecekti? Yoksa olmaması gereken şeyi yani kalbini mi kaptı...
Kapı deli gibi çalıyordu.Sanki alacaklı gibi çalıyordu.Leylayla ikimiz misafir odasından çıkmış,korkarak aşağı iniyorduk.İkimizde birisinin gelmesini beklemiyorduk. Daha fazla korkunun hiçbir faydası yoktu. Gidip kapıyı açmalıydık. Kapının oraya yaklaştığımda Leyla'nın sesini duymuştum.
"Açelya açmasak mı acaba"
"Saçmalama leyla nereye kadar böyle bekleyeceğiz"
Ne kadar yalvaran gözlerle baksa da onu dinlemedim. Kapıyı bir hışımla açtığımda ortalıkta kimseyi göremedim. Birisi sanırım bizimle oyun oynuyordu.Tam kafamı uzatmış dışarı bakıyordum ki ayağıma takılan şeyle duraksadım.Kapının önünde bir kutu duruyordu. İlk başta bakmaya tereddüt etsem de merakıma yenik düşüp elime almıştım.
Yavaşça kapıyı kapattığım da Leyla sorar gözlerle bakıyordu. Bilmiyorum dercesine kafamı oynattım. Büyük oyun içerisindeydik.Zaten o günden beri gece odam da sesler duyduğum yetmezmiş gibi bir de kapıma kutu bırakılmıştı. Aklıma ilk o sapık gelmişti. En son ki konuşmadan beri yazmamıştı. Ona sormalıydım. Şu an onun gönderdiğine bile sevinebilirdim. Şayet başka bir sapığa kalbim dayanmazdı.
"Açelya açsana kızım şunu merak ediyorum"
"Tamam açıyorum"derken bir yandan kutuyla uğraşıyordum.
Bu lanet olası şey neden bu kadar kurdelenmişti ki anlamıyordum. Kutunun içinde bize zarar verecek birşey olup olmadığını bilmeden almıştım. Bunun için bir an yanlış mı yaptım diye düşünsem de saçmaladığımı farkedip susmuştum.
Kutuyu açtığım da korktuğum gibi birşeyle karşılaşmamıştım.Kutuda iki adet zarf ve küçük bir kağıt vardı. İki zarf fazlasıyla süslüyken diğer küçük kağıt zarflara göre fazlasıyla sadeydi.İlk sadeye bakmaya karar vermiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yazdığı şeyi okurken çok garip hissetmiştim. Onu bulabilmek,onun kim olduğunu bilmek nasıl hissettirecekti bilmiyordum. Onu bulmak istiyor muydum? Sanırım istiyordum. Beni bu denli rahatsız eden ruh hastası herifin kim olduğunu bilmek gerçekten istiyordum.Benden zarf seçmemi istemişti. Önümde iki adet oldukça süslü zarfları göz gezdirdim ilk önce, gözüme kestirdiğim siyah zarfı elime aldım.
Beni neyin beklediğini bilmiyordum. Belki hüsrana uğrayacaktım.Belkide onu bulmak için bir adım atacaktım. Göz ucuyla yan tarafımda merakla zarfı açmamı bekleyen leyla'ya baktım. Bana güven vermek istercesine gülümseyince onun verdiği cesaretle derin nefes alıp zarfı açtım.
"Tamda tahmin ettiğim zarfı seçtin.Siyah rengi sevdiğini biliyordum buda benden sana jest olsun.Simdi gelelim beni bulabilme şansına,seni dark night barda bekliyor olucam.Beni kendi ellerinle sen bulucaksın.Göğsüm de bir dövme var bunu sakın unutma.İyi şanslar açelya"
