GİZLİ KAMERA

0.5

Bir hışımla yatağa atılmıştım.Neye uğradığımı şaşırdım.Korkuyordum,bu sefer o geceden daha çok korkuyordum.Bu sapık herif bana herşeyi yapabilirdi.Üstelik salak gibi kapıyı kilitlemiştim.Gerçekten böyle zamanlarda beynim çalışmayı bırakıyordu.O üzerime doğru gelirken, hızlı reflekslerim sayesinde ondan kurtulmuştum.Tecavüz edecekti.Evet böyle bir pisliği yapacaktı biliyordum.Ama ben buna izin vermeyecektim.Ne olursa olsun bu odadan bir ölü çıkacak bile olsa, o sapığın bana dokunmasına izin vermeyecektim.Sonucu ne olursa olsundu.

Arkamdan geliyordu hissediyordum.Fakat büyük sorunumuz vardı.Kapı açılmıyordu.Tam tamına iki dakikadır uğraşıyordum ama allah kahretsin ki açamıyordum.Oda sanki açılmayacağını biliyormuş gibi,beni durdurmaya çalışmamıştı.

"Boşuna uğraşma açamazsın"

"Ne diyorsun ruh hastası herif aç kapıyı"

"Bana verilen emri yerine getiriyorum kusura bakma"

"Ne emrinden bahsediyorsun açık konuş"

"Diyorum ki benim o sapık olmadığımı sadece seni beğenen bir ajan olduğumu ne zaman anlayacaksın"

Ne saçmalıyordu? Bu yaşadıklarım bir oyunmuydu?

"Seni kim gönderdi buraya"

"Bunu sana söylemeyeceğim"

"Kafayı yiyeceğim,nedir benim sizin gibi ruh hastalarından çektiğim ama ben biliyorum o emir verenin kim olduğunu ona söyle o oyunu bir kere oynar ama bir daha oynayamaz çünkü bozarım"

"Şu kapıyı sen mi açarsın yoksa avazım çıktığı kadar bağırayım mı?"

"Tamam kes sesini açıyorum"

Zafer bulmuşçasına gülümsemiştim.
Kapıyı açtığı gibi dışarı koşmuştum.
Bu ne olduğu belirsiz ajanla,daha fazla aynı havayı solumak istemiyordum.
Gözlerim sürekli etraftaydı.Gözlerim leyla'yı arıyordu.Kesin beni çok merak etmişti.Buraya ne korkularla gelmişti.Benim bir kaç dakika bile ortalıktan yok olmam onun korkmasına yeterdi.

Sonunda gözlerim leylayı görmüştü.Duvarın bir köşesine geçmiş derin nefesler çekiyordu ciğerlerine.Korktuğu gözlerinden belliydi.Ona daha fazla yaklaştığımda ağladığını farketmiştim.

"Allah benim belamı versin ya nasıl gözümden kaçırırım"diyerek kendine küfürler ediyordu leyla.

"Burdayım sulu göz"

Leyla sesin nerden geldiğini anlamaya çalışırken beni görmüştü.Gördüğü gibi üstüme atlaması bir olmuştu.Şu an sanırsam ölmek üzereydim.Bu deli kız üzerimden daha fazla kalkmazsa cidden ölecektim.

Kusura bakma farkında bile değilim"diyerek bir hışımla üstümden ağırlığını almıştı.

Ama azarcı anneler moduna bağlamıştı.

"Neredeydin sen ya kaç dakikalardır seni arıyorum haberin var mı senin kızım korktum deli gibi o adam sana birşey yaptı diye sana belkide tecavüz etti diye bile düşündüm"

Eğer engel olmasaydım edecekti diyemedim.

"Leyla iyiyim sadece bir an midem kötüleşti tuvalete gitmek zorunda kaldım"

O an yalan söylemek işime gelmişti.Bu olayı bir daha anlatıpta o an canımı sıkmak istememiştim.Bunu ona daha sonrada anlatabilirdim.

"Umarım yalan söylemiyorsundur açelya"