Dünya Unutsun Bizi

Giriş

Sonsuz karanlığıma ışık olur muydu?
Yoksa o ışık zifiri karanlığımda kaybolur muydu?..

05****:Selam!🐁
(23.06)

"Selam."
Bazen umut oluyor insana, bazen hayaller kurdurtuyor. Bazen birine söylemek istediğin ancak asla söylemeye cesaret edemediğin bir sözcük oluyor, bazense hayatını yerle bir edecek olayların başlangıcı oluveriyor.
Oturduğum bar taburesinden ekranımın açılmasını sağlayan, kimden geldiğini tahmin edebildiğim mesaja bakarken bardağın dibindeki viskimi dikip ayağa kalktım.
"Oğuz, nereye?"
Duymazdan gelip yürümeye başladığımda yerinden fırlayıp koluma yapıştı. Suratına baktığımda sarı, uzun saçlarını omzunun üstüne atıp dudaklarını büzdü.
"Beraber değil miydik? Kafa dağıtacaktık?" dediğinde
Kafamı sıkkın bir şekilde geriye atıp
"Aylin, kolumu bırak. İşim çıktı. Sen de takıl ya da taksi çağır. Hadi Aylin."
"Ama tüm gece beraberiz sanmış-"
Bakışlarımı ona çevirdiğimde sustu ve kolumu bıraktı.
"İyi tamam. Sabah okulda görüşürüz o zaman."
İç çekip onaylar şekilde kafamı salladım ve bardan çıkıp yürümeye başladığımda telefonumun ekranında duran mesaja tekrar bakarken sigaramı yaktım.
Bunu kendine yapma, melek.
Telefonu kapatıp cebime attıktan sonra çamurlanmış karın üstünde usulca yürümeye başladım...