15. Bölüm

429 17 1
                                    

Tuanadan

Arabada gidiyorduk. İlk önce ülküyü alacaktık. Ben yolu izliyordum. Çağan ise beni. Off yola bakması gerekiyor bu öküzün. Çağana döndüm ve;

T: Ya Çağan beni değil yolu izleyeceksin! Kaza yapıcaz şimdi ya yola bak.

Ç: Merak etme güzelim bir şey olmaz. Ayrıca senin gibi bir güzellik yanımda varken ben neden yola bakayım ki.

T: Ya Çağan iltifatın sırası değil yola bak lütfen ya. Bak korkuyorum.

Ç: Tamam tamam yola bakıyorum.

Deyip önüne döndü. Çağanı seviyor muyum bilmiyorum ama onun yanında kendimi güvende hissediyorum. O beni seviyor. İstediğim her şeyi yapıyor. Ben de onu seviyorum galiba. O bana yaklaşınca kalbim ayrı atıyor. Heyecanlanıyorum. Ama korkmuyorum. Off aşık mı oldum. Evet evet ben galiba çağanı gerçekten seviyorum. Bugün ona hislerimi açıklayacağım.

Ben bunları düşünürken çağanın beni dürtmesiyle ona döndüm.

T: Ne oldu?

Ç: Geldik hadi in ilk önce annemin yanına gidelim bir selam verelim. Sonra çıkarız.

T: Tamam.

Deyip indik. Kapıya doğru gittik. Tam kapıyı çalacakken ülkü kapıyı açtı.

Ü: Ayy hoşgeldiniz. Hadi gidelim. Otur otur içim sıkıldı.

Ç: Kızım bir dur. Önce anneme bir bakalım sonra gidecez.

T: Evet önce bir selam verelim.

Ü: Tamam tamam geçin hadi içeride annem.

İçeri geçtik. İçerisinin renkleri çok hoştu. Hayran bir şekilde içeriye bakarken birinin bana seslenmesi ile o tarafa doğru baktım. Azize hanımdı. Kendisiyle düğün günü tanışmıştık. Çok hoş ve tatlı bir kadındı. Normal kaynanalar gibi değildi.

A: Hoşgeldiniz kızım.

T: Hoşbulduk efendim.

A: Aaa efendim yok anne de kızım.

T: Peki anne.

Yanına yaklaştım elini öpmek için.

Ç: Hoop sıraya gir canım ilk ben.

Deyip çağan benim önüme geçti ve ilk o Azize annenin elini öptü.

A: Oğlum bir dur da ilk kızım öpeydi ya. Allah Allah neyse kızım gel bakalım.

T: Geldim annecim.

Çağana bakarak söyledim ve Azize annenin elini öptüm. Sonra koltuklara oturduk ve Azize anne konuşmaya başladı.

A: Ee çocuklar nasılsınız bakalım.

Ç: İyiyiz annecim. Sizi sormalı bir de eve geçin isterseniz.

A: Biz de iyiyiz oğlum. Eve ben geçerim. Zaten siz sanırım ülküyü almaya geldiniz. O da sizinle beraber gelir.

Ç: Tamam o zaman biz çıkalım. Akşam evde görüşürüz.

A: Görüşürüz oğlum çok geç kalmayın.

Ç: Merak etme anne.

Dedi çağan. Ben de son kez Azize anneye selam verip evden çıktım. Hep beraber arabaya bindik. Ülkü arkada nereye gideceğiz diye soruyordu. Çağan sıkılmış bir şekilde bana bakıyordu. Ben de hemen ülküye dönüp;

T: İlk önce abimi alacağız sonra da nereye istersek oraya gideceğiz canım.

Ü: Ayy yenge bir şey dicem ama abime söyle sinirlenmesin.

T: Çağan sinirlenmeyecekmişsin.

Ç: Dediğin şeye bağlı o ülkücüm.

Bölüm nasıldı?

Yıldıza basmayı unutmayın....

Takip eder misiniz.💞

Ağa KarısıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin