Νεφελη
Μπηκε μεσα μου και εκεινη τη στιγμη γυρισε να με κοιταξει και χαμογελασε, καθως διεκρινε την ευτυχια μεσα στα ματια μου. Περιμενε τη στιγμη αυτη πολυ καιρο, να μου κλεψει τη παρθενια. Συνεχισε να μπαινοβγαινει μεχρι που τελειωσε και ξαπλωσε διπλα μου. Γυρισε και με κοιταξε για λιγα δευτερολεπτα. Μου φιλησε το κουτελο.
-Σ'αγαπω.
-Και εγω.
-Χωριζουμε.
Τι ειπε;
-Ττι;
-Χωριζουμε. Επρεπε να το καταλαβεις πως σε ηθελα μονο και μονο για την παρθενια σου και το σωμα σου. Τελικα ειχαν δικιο εισαι οντως χαζη. Νομιζες πως εγω, το playboy θα γυρισω να κοιταξω εσενα το φυτο;
Μου εριξε ενα πλαγιο ειρωνικο χαμογελο και σηκωθηκε. Σηκωθηκα και πρωτου προλαβει να ντυθει ή να κανει κατι του έριξα μια δυνατη μπουνια στη μυτη, μια κλωτσια στο επιμαχο σημειο. Αρπαξα τα ρουχα του και ετσι οπως ημουν με το σεντονι τυληγμενη τον επιασα απ'τα μαλλια και τον εβγαλα εξω ολογυμνο καθως του πεταξα και τα ρουχα. Ετρεξα στο μπανιο και πηρα ενα μπουκαλι και πηρα ενα γιατρικο οινοπνευμα καθως και το κινητο μου. Ανοιξα ξανα την πορτα και τον ειδα να στεκεται ακομα στο ιδιο σημειο ενω με κοιτουσε με το στομα του να χασκει. Του πεταξα το μπουκαλι στο κεφαλι. Ανοιξα το κινητο και μπηκα στη καμερα και τον τραβηξα 2-3 φωτογραφιες. Ευτυχως ειχε φορεσει το μποξερακι. Κοιταξα τη φωτογραφια και ειδα κατι που με στεναχωρησε αλλα ταυτοχρονα και με ικανοποιησε. Ενα αγορι με ματωμενη μυτη να κοιταει προς την καμερα με ανοιχτο το στομα και ρουχα πεταμενα απο πισω. Μπηκα στο facebook και δημοσιευσα αυτη τη φωτογραφια γράφοντας :
"Νομιζα πως με αγαπουσες. Μαντεψε τι; Ποναω αλλα δεν θα καθισω ετσι. Μαθε τωρα την εκδικηση και την απορριψη γιατι αυτο δεχεσαι πλεον. Σου ευχομαι ενα χειροτερο αυριο".
Τον κοιταξα με λυπηση.
-Ποναω. Αλλα δεν ειμαι το κοριτσακι με τα γυαλια πλεον. Εβγαλες εξω εναν αλλον ανθρωπο. Και ειναι πολυ καλυτερος. Ευχατιστω. Α και αντε στο διαολο!
Εκλεισα τη πορτα με δυναμη. Γυρισα και ακουμπησα τη πλατη μου πανω της καθως κυλουσα αργα αργα μεχρι να ακουμπησω το κρυο πατωμα. Αρχισα να κλαιω με λυγμους. Μετα απο λιγο παραδοθηκα στην αγκαλιά του Μορφεα, καθως ενας ανυσηχος υπνος με κατελαβε.
