❤ Burgundy ❤ [ Completed ]

💋 13 💋

සාදය නිමාවන්නට ආසන්න වෙද්දි මහෙන්ස යළිත් ඔවුන් හා එක් වුණා. ඔහු නිහඬවම ඔහු වෙනුවෙන් ඉතිරි කර තිබූ ආහාර ගනිද්දි වරින් වර ඇස් යොමු කළේ සනුලි අසුන්ගෙන සිටි තැනට. ඇය සත්‍යා සමග කුමක් හෝ දෙයක් පිළිබඳ කතා කරමින් සිනා සෙන අයුරු දැක ඔහු සැනසුම් සුසුමක් පිට කළා.

අවසානයේ සියලු දෙනාම නැගී සිටියේ නිවෙස් කරා යන්න. පුරුද්දක් විදියට මත්පැන් ලබාගන්න අය රිය ධාවනයේ නොයෙදන නිසා මත් පැන් ලබා නොගන්නා අයගේ වාහන වලින් සප්පායම් ව සිටි පිරිස නිවෙස්වලට ඇරලීම සිදු වුණා.

" හොස්පිටල් ක්වාටස් පැත්තට යන අය ඉන්නවා නම් මාත් එක්ක යන්න පුලුවන් " මහෙන්ස ගේ හඬ ඇසූ ඇතමුන්ගේ මත් බව එතැනම සුන්නද්දූලි වුණා දැයි ඔවුන්ගේ ඇස්වල පිරුණ විස්මයෙන් පෙනී ගියා.

" මම අද යාලුවෙක් එක්ක ක්වාටස් රූම් එකක ඉන්නෙ. සර් එහෙනම් මාව දාගෙන යන්න." එහෙම කිව්වේ ඒකකයේ කණිෂ්ඨ වෛද්‍යවරයෙක් , ඔහුගේ නිවස පිහිටා තිබුණේ තලාව ප්‍රදේශයේ වුවත් රාත්‍රී ගමනක අවධානම ගත නොහැකි නිසාම ඔහු මෙවන් සාද ඇති දිනවල මිතුරන්ගේ නවාතැන්පළවල රාත්‍රිය පහන් කළා.

" ආ මේ අක්කත් කඩ පනහ නේද ඉන්නෙ?" ඔහු එසේ ඇසුවේ සනුලි දෙස බලමින්. සිදුවන්නට යන අභාග්‍ය සම්පන්න සිදුවීමෙන් ඇය බේරාගන්නට ඉදිරිපත් වූයේ සත්‍යා.

" නංගිව ගන්න ගිය වෙලේ මම මගෙ චාජර් එක එහෙ දාලා ඇවිත්, මම එයාව බස්සගෙන, ඒකත් අරන් යන්නම්" මේ වදන් ඇහෙද්දී සනුලි දිගු සුසුමක් පිට කළේ අද දවසට ඔහු හා ගැටුණු ප්‍රමාණය දැරිය නොහැකි තරම් වූ නිසා.
.
.
.
" හොඳ වෙලාවට අක්කා මාව බේරගත්තෙ" සනුලි කිව්වෙ ආපසු ගමනේ දී...

" මම බේරගත්ත එක නම් ලොකු දෙයක් නෙවෙයි , මම ඒත් කල්පනා කළේ එකපාරටම එහෙම කියන්න තරම් බොස්ට සිද්ධ වුණ විපර්යාසය මොකද්ද කියලා" සත්‍යා කීවේ සුක්කානම ස්‍ථාවරව අල්ලාගෙන රිය හසුරුවන අතරෙ.

" ඒක තමා..." හේතුව හෝ හේතුවේ කොටසක තමන් සිටිය හැකි බව දැන සිටියත් ඇය එලෙස කියමින් තමන් පහුකර ඇදී යන සේ පෙනෙන පහන් කණු දිහා අවධානය යොමු කළා .