yalnız civciv - hyunlix 🖤

🕸 ten 🕸

felix'ten

hyunjinle barıştıktan sonra herşey daha güzel gözüktü gözüme. yaşama sevincim arttı resmen.

bugün göreve gideceğiz. biraz tehlikeli olacak her zamankinden. bayağı hem de. ama korkmamalıyım.

aramızda kan davası olan bir grup mafyayla yüzleşeceğiz. ya bana veya hyunjinime bir şey olursa...

hyunjin'den

felix bugünkü görevimizle ilgili çok endişeleniyordu ve haklıydı da. ona sarılıp,

"geçecek lix, korkma. seni hiç bırakmayacağım." dedim.

"ya sana kötü bir şey olursa? ya seni öldürürlerse?" diye sordu sesi titrerken.

"bana kötü bir şey olmayacak lix, söz veriyorum, tamam mı? şimdi sakinleş çünkü başlıyoruz"

yazardan

hyunlix ikilisi çarpışacakları elemanların olduğu yere doğru yola çıktılar. ikisi de stresliydi.

uzaktan patlayan silah seslerini duyuyorlardı. giderek oraya yaklaştılar.

ellerinde silahlarıyla saklanarak ilerliyorlardı. kendilerine bir yer bulup yerleştiler.

ellerini çabuk tutmak istiyorlardı. silahlarını karşıya doğrultup ateş etmeye başladılar.

karşıdan iki adam bizimkilere doğru gelmeye başladı. hyunlix onları fark edince yerlerinden kalkıp kaçtılar. ama bu uğraşları nafileydi.

koşuyor, koşuyor, koşuyorlardı. arkalarındaki adamlar da onları kovalamaya devam ediyordu korkutmak için boşluğa ateş ederek.

adamlardan biri artık işi bitirmek istiyordu. silahını hyunjine hizaladı. ilk birkaçı isabet etmedi ama...

hyunjin yere yığılmıştı sırtına giren merminin acısıyla. inliyordu. felix de onun yanına çömelmiş, "hyung, bırakma beni nolursun yalvarırım bırakma" diye bağırarak ağlıyordu. yapacak bir şeyi yoktu.

felixin kucağında boylu boyunca yatıyordu hyunjin. felix ambulansı aramıştı, araç gelmek üzereydi. "dayan sevgilim, lütfen dayan" diyordu hyunjine.

hyunjinin nabzı yavaşlamıştı, nefesleri de öyle. kafasını serbest bıraktığında gözleri hayatının en derin uykusuna dalmıştı...

ambulans görevlileri onu sedyeyle araca kaldırmıştı. felix de yanındaydı tabi.

hemşireler hastaneye kadar canla başla uğraştılar hyunjini kurtarmak için. ta ki başının yanındaki alette titreşimlerin yerini düz çizgi alana kadar...

"hayır, hayır, HAYIR. SİZ BENİ KANDIRIYORSUNUZ. BU BİR ŞAKA DEĞİL Mİ? BENİM SEVGİLİM ÖLMEDİ, ÖLEMEZ! BIRAKMAZ O BENİ!"

felix çılgına dönmüş bir şekilde etrafı dağıtırken hemşireler hyunjinin üstünü siyah çarşafla örttüler...

yanlışlıkla manifestlemeyeyim şimdi Allah korusun valla

of ben niye bu kadar üzüldüm kendi yazdığım şeye 🥲