Vita's Delta

23

Nasılsınız babys?

Sizce neler olacak?

Üzülmeyin bee herşey iyi olacak, zaman atmaları var ehe.

Hadi başlayalımm

Taehyung'tan

Derince nefes aldım ve son 4 5 gündür yaptığım gibi düşünmeye başladım, Jungkook haklıydı salaklıktı onlardan uzak durmam. Çok zorlamıştı, belki de benden daha fazla yük binmişti üzerine. Bebeğimiz melek olmuştu onu geri döndüremezdim, Jungkook uyurken Eunsun'un odasının önüne giderek derince nefes aldım. Kurdum bana kızgındı böyle davrandığım için biliyordum, ondan uzaktı benden ama artık yapmayacaktım kendime gelmem şarttı. Odaya yavaşça girip beşiğe ilerledim, pembelerin süslediği odada beyaz beşikte yatan bebeğimize bakarak hıçkırıklarıma dur diyemezken kurdum ağladı sar dercesine. Salaktım ben, neden ondan uzak durdum 15 gündür? Neden ailemi ittim? Aklım başıma gelmişti, melek oğlumu geri döndüremezdim ama güzel kızımı sarabilirdim.. Beşikten yavaşça kucağıma aldığımda parmağımı minik eliyle tutarak hafif tınılı sesiyle bal köpüğü gözlerini gözlerime dikip gülücükler saçmaya başladı, bense koltuğa çöküp sessiz hıçkırıklarımda boğulurken koklayarak öptüm güzel saçlarını.

"Özür dilerim bebeğim, uzak durmayacağım senden affet babanı. Aklım başımda değildi affet bebeğim"

Yarım saat sonra toparlanıp altını değiştirerek üstüne pembe perili zıbın takımını giydirdim ve minik beyaz/pembe yorganına sardım. Ailemle mutlu olacaktım, hayatıma devam edecektim her ne kadar zor olsa da.. Bebeğimi unuttuğum anlamına gelmiyordu bu asla, her zaman kalbimde olacaktı minik oğlum. Kimsenin suçu yoktu oğlumuzun vefatında, aniden gelişen birşeydi kendimi suçlamıyordum artık. Aşağıya inip mamasını yaparak salona oturdum ve içirmeye başlamıştım, Jungkook'a çok bağırdım ters gittim kırdım ama hepsini telafi edecektim. Eski bizi istiyordum, ailemizin bir arada olmasını istiyordum birlikte iyileşecektik. O sırada Jungkook gözünü ovarak salona girdiğinde tebessüm ettim, güzel deltam benim çok yorgun duruyordu. Şaşkınca bakarak yaklaştığında kıkırdadım.

"Sanırım çok acıkmış, biraz bana benziyor"

Sustu ve yanıma oturup bebeğimize baktı uzun uzun, kokusunu alamamak kurdumu aşırı huzursuz ederken hissetmediğini biliyordum çünkü kurdu kızgındı kırgındı bana.

"Özür dilerim, kendimde değildim Jungkook. Sizi itmek istemedim, kırmak istemedim seni seviyorum"

"Sorun değil bebeğim, önemli olan bebeğimizi kabul etmen"

"İtmem yanlıştı, hep kendimi suçladım ama ama suçumuz yoktu ki? Aniden olmuş, biz iyi baktık Jungkook demi?"

"İyi baktık bebeğim, sen dünyanın en güzel babasısın çok iyi baktık"

"Affet beni tamam mı? Yalvarırım uzaklaşma benden, yeni yeni kendime geldim ben Jungkook. Sen o gün anlatmasaydın hala kendime gelemez-"

"Özür dileme vitam, sadece mutlu olalım tamam mı? Unutalım uzak durduğumuzu"

"T-tamam"

"Ağlama"

"Sizi özledim"

"Yanındayız güzelliğim, hep yanındaydık"

Bebeğimi sarıp kafamı deltamın omzuna bırakarak nefes aldım huzurla, mutlu olacaktık her ne olursa olsun ailemiz kopmayacaktı deltama minnettardım sabrı için...

Jungkook'tan

Eunsun tam tamına 1 aylık olmuştu, Taehyungla aramız kötü değildi artık ve bastırıcı almayı bıraktığım için mutluydu çünkü kokumla rahatlamayı seviyordu bebeğimiz gibi. Eunsuna o kadar bağlanmıştı ki bu beni deli gibi mutlu ediyordu, bebeğimize kıyafetler alıp her gün renk renk giydirerek fotoğraflarını atıyordu bana. Bense şuanda işteydim, yan tarafımıza açılan pet shoptaki omega gelmişti onunla konuşuyordum.