«Δεν πρόκειται να φύγω ποτέ».

Είναι σαν αγγελούδι όταν κοιμάται, όπως εσύ.

Δ-είναι τόσο μικρούλα.
Α-είναι όντως μια σταλιτσα.
Το πιο μικρό πλασματάκι.
Την κοιτούσε συνέχεια και χαμογελούσε, χαμογελούσαν μέχρι και τα μάτια της.
Δ-είναι απίστευτο πως από την μυρωδιά σου και από τους χτύπους της καρδιάς σου ότι τα καταλαβαίνει και είναι πραγματικά τόσο ήρεμη.
Α-και εγώ καταλαβαίνω την καρδούλα της πως χτυπάει όπως νιώθω και την ανάσα της.
Δ-ξέρει ότι είσαι μαζί της και νιώθει ασφάλεια.
Α-δεν θέλω να την αφήσω, την συνήθισα.
Είπε κοιτάζοντας την και αμέσως μετά τον Δημήτρη. Εκείνος της χαμογέλασε και απλά δεν μπορούσε να σταματήσει να τις χαζεύει.
Δ-είναι τόσο μικρούλα, τα χεράκια της,
τα ποδαράκια της.
Α-ναι, όντως είναι.
Πήγε το χέρι του επάνω στο σωματάκι της μικρής και συνέχισε να την χαϊδεύει.
Η Άννα τον κοιτούσε με μάτια γεμάτα έρωτα και αγάπη για το πως φρόντιζε την κόρη τους.
Α-είσαι υπέροχος μπαμπάς αγάπη μου.
Του είπε και τον κοίταξε τρυφερά όπως και εκείνος.
Δ-σου μοιάζει τόσο πολύ.
Α-από που προκύπτει αυτό;
Δ-είναι σαν αγγελούδι όταν κοιμάται, όπως εσύ.
Είπε και το βλέμμα του ήταν γεμάτο αγάπη,
όπως και το δικό της.
Συνέχισαν να την χαϊδεύουν ενώ κοιμόταν
και παράλληλα συζητούσαν.
Α-Θυμάσαι την αντίδραση σου όταν σου είπα πως την είχα μέσα μου;
Την κοίταξε έχοντας ένα μεγάλο χαμόγελο ενώ την φίλησε τρυφερά στα μαλλιά.
Η Άννα απολάμβανε τις τρυφερές στιγμές με τον Δημήτρη έχοντας στην αγκαλιά της την κορούλα τους.
Δ-ήταν από τις πιο όμορφες στιγμές της ζωής μου.
Α-και εμένα.
Ανυπομονούσα τόσο πολύ να σου το πω αλλά φοβόμουν.
Δ-αυτό δεν μου το έχεις πει ποτέ.
Α-γιατί ο φόβος μου, έφυγε όταν την είδαμε για πρώτη φορά και ακούσαμε την καρδούλα της.
Ήθελα να σιγουρευτώ πως ήταν καλά.
Δ-τώρα την έχουμε εδώ, μαζί μας.
Α-Νομίζω πως δεν θα μπορέσω να το πιστέψω ποτέ ότι έχουμε εδώ το κοριτσάκι μας.
Δ-και την κρατάς στην αγκαλιά σου, αγάπη μου.