Verward kijk ik om me heen. Ik kom binnen in de slaapkamer van het ziekenhuis. "Top", denk ik. "Hier hebben m'n ouders me dus gedropt." Dan merk ik dat ik niet alleen ben. In de kamer zitten ik denk zo 5 meisjes en 3 jongens me heel awkward aan te staren. "Uhm.. hi" zeg ik na een tijdje. "heyy, ik ben sanne" zegt een van de meisjes. "welkom bij afdeling 43b."
Sanne, Violet, Sara, Milou, Sterre, Sem, Jack en Daan. Dat zijn mijn kamergenoten voor de komende paar maanden. Mijn ouders hebben niet eens de moeite genomen om even langs te komen. Maar toch ben ik wel blij dat ik hier ben. Ik had hulp nodig. Ik help hulp nodig. En Sanne lijkt me echt heel aardig.
JE LEEST
Afdeling 43b
Fanfiction'ieuwl' . Het enige wat je denkt als je in de spiegel kijkt is ieuwl. Hoe kan het dat je vriendinnen nog geen zelfmoord hebben gepleegd als ze de hele dag naast ... naast.. "dit" moeten lopen. Ze zeggen allemaal wel leuk van "omg, je bent zo knap" e...