I Love You Forever | Taekook

Özel bölüm 2 (Paris)

Taehyung Paris'te iken
Taehyung'un ağzından

Bu lanet yerden sıkılmıştım. Paris ne kadar daha önceden gelmek istediğim bir yer olsa da artık bir daha ayak basmak bile istemiyordum.

Okuldan çıkmış her zamanki gibi eve gidiyordum. Eve varınca odama geçmiş ve biraz dinlenmiştim. 1 saat sonra her zamanki doktor randevums gidecektim. Adam çok da kötü değildi. Aslında beni olduğum durumu bir hastalık diye değerlendirmese çokta kafa biriydi. Ancak dediğim gibi beni olduğum gibi sevmeyen insanları ben de sevemiyordum. Bir erkeği sevdiğim için bu kadar şeye gerek yoktu.

Eğer annemlerin homofobik olduğunu bilseydim onlara asla açılmazdım. En azından bu şekilde açılmazdım. Daha önceden önlemimi alır öyle söylerdim onlara.

Doktor randevusuna yarım saat kala yataktan kalkmış ve üstümü değiştirip çıkmaya hazırlanmıştım. Hazırlanmam bitince odamdan çıkmış. Ve salona doğru gitmiştim. Annemlere doktor randevusuna gittiğimi söylemem gerekiyordu.

"Ben doktor randevusu için çıkıyorum"

"Tamamdır gelirken sakın başka bir yere gideyim deme!"

Başka bir şey demeden direk kapıya doğru yönelmiştim. Ayakkabımı giyip hızlıca yola koyulmuştum. Şanslıydım ki artık annemler telefonuma el koymuyordu. Yine de her hafta sonu whatsapp ve diğer uygulamalara bakıyor ve Jungkook'la görüşmediğime emin oluyorlardı.

Hastanenin önüne gelince içeri girmiş. Ve Bay Choi'nin odasına gelmiştim. Kapıyı tıklattım ve içeriden ses gelmesini bekledim.

"Gelebilirsin!"

İçeri geçip masasının önündeki koltuklardan birine oturdum. Önünde bir kaç kağıt vardı. Büyük ihtimalle bana söyleyeceği şeyleri not almıştı. Ahhh anlaşılan bu seans normalden daha sıkıcı olacaktı.

•••

Sonunda hastaneden çıkmış ve eve doğru yürüyordum. Annemlere seansın normalden daha uzın süreceğini yazmıştım. Ondan dolayı yavaş bir şekilde evde olmamanın verdiği hevesle yürüyordum.

Sonra birden önümden gelen bir çocuk bana çarptı. Bana çaromazıyla yere düşmüştü. Düşmesiyke beraber onun Namjoon olduğunu görmüştüm. Kendisi sınıf arkadaşımdı. Ve ingilizcesi iyi olduğundan Paris'e taşınmış ve burda Fransızca ögrenmek isteğini söylemişti. Ben de dik bölümün de olduğundan sürekli karşılaşıyorduk. Ve artık kendisi dayanamayıp yanıma gelmiş ve bir şekilde arkadaş olmuştuk.

"İyi misin Namjoon?"

"Ahh evet sert düşmüş olsamda bedenim dayanıklı bundan dolayı hemen bir yerin acımaz"

"Adına sevindim"

"Ahhh sen nereye gidiyordun?"

"Bay Choi ile seans tane çıktım eve doğru gidiyordum."

"O adama nasıl katlanabiliyorsun yerinde olsam çoktan dövmüştüm."

"Ne kadar çok istesem de yapamam biliyorsun annemler beni mahfederler."

"Doğru annemleri unutmuşum. Sen zaman kaybetmeden iyi olur şimdi iki saat konuşmasınlar. Eve gidince yazarsın"

"Tamamdır haftaya okulda görüşürüz"

"Görüşürüz dostum!"

Namjoon'dan ayrıldıktan sonra adımlarımı biraz hızlandırarak eve doğru yürüdüm.