Love Compass

Chapter 1

Ten Years Later

Ash Black Sanchez

It's been ten years na nang huli kong makita ang taong gustong-gusto kong makita at pinapangarap kong makilala. Seco Sevirein Sparks. Napakagandang pangalan para sa isang scientist, hindi bali na bagay naman sa kanya. I was wandering the old museum kung saan man lang siya nakatira. My eyes was glued on the huge picture frame that has written underneath the frame. 'Nerd Sparks'.

I can feel the excitement yet terrifying experience back in 2093 where I witnessed the falling star struck the City of  Vicento. Pitong taong gulang palang ako ng una kong makita ang ganoong klaseng bituin. Manghang-mangha ako sa ichura nun. Hindi ko rin akalain na magiging ganon ang epekto nun sa amin. Isa ako sa na survive noong 2093.

I was a great fan of stars, that's why I always believed in that old story.  A great scientist who was a child of universe fell in love with the girl from 2010. Funny isn't? Though I still believe that story was true. New generation didn't believe in it. Well even actually in my generation just few people believed and others didn't.

Hanggang ngayon ay hindi parin ako makapaniwala na isa ako sa na buhay. Batid kong hindi sila naniniwala na tumutupad ng hiling ang Nerd Sparks kaya sinubukan ko man lang noon. At yun ang pinakamasayang araw sa buhay ko.  Tinupad ito ng mundo. Tanging hiling ko man lang ay ang makita ang iniidolo kong scientist. Dr. Seco. Nakita ko ang imahe ng kanyang ichura at katawan sa isang batang lalaking nang gabing yun. Hindi ko na gaanong matandaan pa ang sunod na nangyari pero tandang tanda ko pa ang mga luhang umaapaw noon habang naglalakad kami palayo sa kinagisnan kong tahanan. Vicento.

Masakit rin na mawalan ng pamilya at tahan dahil wala kapang ibang alam sa mundo.

Agad akong napangiti sa bago kong pininta nang makita ko ito. Naka-display na rin ito sa Museum. Kakatapos ko lang nito. Tinanghali din ako sa pagpinta ng Vicento. Napakaganda talaga ng lugar na ito.

Ang pagpipinta ang naging paraan ng pamumuhay ko. Minsan hindi na ako nakakakain para lang matapos ko o ma e deliver ko ang mga pinita ko dito din sa Museum. Kakilala ko ang may ari ng Museum kaya ako ang pinagkatiwalaan niya ng mga ipipinta tungkol lahat sa nangyari noong 2093. Hindi lang naman ako ang nag dedeliver ng mga pininta, marami din kami dito.

"Ito 15,000,  Ash" sabi ng may-ari ng Museum. Yun ang halaga ng pininta kong Vicento. Oo ancestral na itong Museum dahil bahay ito ni Dr. Seco. Pero dahil namatay yung care taker ng bahay binili ito ng naging may ari ng bahay. Maraming bumuli na rin ito at pinapasa nalang sa kung sino naman ang gustong bumili ng bahay na to. Dalawang siglo narin kasi ito mahigit ang tanda ng Museum na ito kaya ito ang pinakamatanda sa lugar.  Sparks City ang tawag sa lugar na ito kung nasaaan naka tukod ang Museum na dating bahay ni Dr. Seco. Nasa kabilang lugar ang Vicento pero dito na ako sa Sparks nakatira matapos ang mangyari sa Vicento noong 2093.

"Thank you po." nakangiti kong sabi sa kay Tita Nena, ang may ari.

Sinabihan niya pa ako ng kung mag-aral kaya ako. mas mabuti. Ningitian ko lang siya.

"Wag na po ok na po ako sa pagpipinta." sabi ko lang. Umalis na din ako.

Hindi ko naman kailangan pumunta sa paaralan para matuto. Marunong akong magbasa dahil ng buhay pa yong mommy at daddy ko in-advance study nila ako ng bata pa ako. Kaya di ko na kailangan mag aral pa. Natututo naman ako sa pag research ko. Mahilig kasi ako mag basa ng libro at kapag di ako marunong kung ano ang meaning nito ay pumupunta nalang ako sa library at manaliksik.

Yes. I know how to self study. Ewan ko rin kung bakit kailangan pang pumunta sa paaralan kung pwede lang naman ang pag punta sa library at mag research. Libangan ko ang pagpinta at sa ganon dun ko kinukuha ang pera pang gastos ko sa pamumuhay. At pag babasa talaga ang hilig kong gawin matapos kong magpinta.