Eye『sanegiyuu』

|2|

Beyaz saçlı oğlan sonunda otobüs durağına gelebilmişti. Nedense buraya kadar gelmek çok uzun sürmüştü...

Otobüsü beklerken Cafe'de ki siyah saçlı oğlanı ve kızı gördü, şaşırmıştı.

"Etrafımızda neler var..?" demişti oğlan.

"Karşıdaki kaldırımda yol boyunca uzanan çiçekler var" Kız, oğlanın sol elini tuttu. "Bu tarafta ise bir park var, yine çiçekler ile dolu"

"Başka?" diye sordu oğlan.

"Hmm, otobüs durağında bekleyen 5 kişi var. Oh...birisi bize bakıyor"

Sanemi yakalanmıştı. Hemen gözlerini başka bir tarafa çevirip telefonuna bakmaya başladı.

"Kim..kim bakıyor? Nasıl birisi?" diye sordu oğlan.

"Beyaz saçları var..ten rengi hafif esmer ten rengine benziyor..ve yüzünde bir yara izi var" diye anlatmaya başladı kız.

Sanemi kendisinden bahsedildiğini duymuştu. "Yer yarılsada yerin dibine girsem" diye düşündü.

"Tsutako, markete girdiğinde sevdiğim çikolatayı aldın değil mi?"

Kızın ismini Tsutako olduğunu öğrenen Sanemi, yine o tarafa dönmüştü. Yine bakıyordu çocuğa.

"Evet, evet aldım" dedi Tsutako.

"Teşekkürler..aynı zamanda özür de dilerim. Sana yardım edemiyorum..."

"Heyy! Sorun değil, biliyorsun. Senin için her şeyi yaparım Giyuu"

"Teşekkür ederim.."

Kızın elinde bir sürü poşet vardı ve taşımaktan zorlandığı açık bir şekilde belliydi. "Yardım etmeli miyim?"diye düşündü Sanemi. Ama bir dakika ayrı otobüslere binerler ise zaten yardım edemezdi.

Sonunda otobüs gelebilmişti. Sanemi olduğu yerde ayaklanıp otobüse doğru ilerledi. Kızın ve oğlanında bu otobüse yaklaştığını gördü. Yine "Yardım etsem mi..?" diye düşündü. "Evet evet etmeliyim" dedi sonra kendi kendine.

"Ah..şey, size yardım edeyim, poşetleri taşımakta zorlanıyor gibi gözüküyorsunuz"

"Çok teşekkürler..ama hiç gerek yok"

"Hayır, hayır yardım edeyim" dedi Sanemi.

Tsutako ne kadar hayır desede karşısındaki insanın inat edeceğini anlamıştı.

"Peki..tamam. Teşekkür ederim" dedi Tsutako.

Sanemi Tsutako'nun elinden poşetleri almış, otobüse binmişti. Sonrasında ise onları beklemişti.

"Neler oluyor?" diye sordu oğlan kıza.

"Biraz önceki bize bakan adam poşetleri taşımam için yardım etmek istedi" dedi kız.

"Oh..anladım" dedi oğlan. "Onun ile tanışmayı istiyorum"

Tsutako ve Giyuu Sanemi'nin yanına geldikten sonra tekrar teşekkür etti ve konuşmaya başladı.

"Yeniden çok teşekkür ederim.."

"Önemli değil"

"Tanışmak ister misiniz..abim sizin ile tanışmak istedi..eğer bir sakıncası yoksa tabii" dedi kız.

"Ah, tabii" dedi Sanemi. "Shinazugawa Sanemi, memnun oldum"

"Ben Tomioka Tsutako, yanımdaki kişi ise abim Tom-"

"Ben konuşabilirim, Tsutako"

"Oh..üzgünüm!"

"Sorun değil, Tomioka Giyuu. Memnun oldum Sanemi"

"Ben de..."

Sanemi oğlanın isminin ne kadar güzel olduğunu düşünmüştü.

"Kaç yaşındasın Sanemi?" diye sordu Giyuu.

"25 yaşımdayım" dedi Sanemi. "Siz kaç yaşındasınız..?"

"24 yaşımdayım, kardeşim Tsutako ise benden 1 yaş küçük"

"Oh..anladım" dedi Sanemi.

Camdan dışarı baktığında evine yaklaştığını gördü.

"İneceğim durak yaklaşıyor..sonra görüşürüz Giyuu ve Tsutako" demişti Sanemi, elindeki poşetleri Tsutako'ya vermiş ve otobüsten inmişti.

Kulaklığını cebinden çıkarıp takmış ve eve doğru yavaş yavaş yürümeye başlamıştı...