Eye『sanegiyuu』

|3|

Bugün işi yoktu Sanemi'nin, izinliydi. Geç kalkmıştı. Hava birazda olsa güneşliydi, bulutların arasından zar zor görünüyordu. Sonuçta havalar artık soğumaya başlamıştı. Üstündeki kalın yorganı üstünden atabildiğinde kalktı ve esnedi. Aslında pek esnemezdi, sadece yorulduğu zamanlar esnerdi.

Elini yüzünü yıkadıktan sonra mutfağa yöneldi, acıkmıştı. Buzdolabını açıp baktığında süt ve mısır gevreğinden başka bir şey göremedi. Bir kâse alıp sütü ve gevreği döktükten sonra yemeye başladı. Pek yemek yemezdi, arkadaşları Obanai ve Mitsuri zorlardı hep "yemek ye" diye. Onlar olmasa şu an ne hâlde olurdu gerçekten bilmiyordu.

Yemeğini bitirdikten sonra pijamalarını değiştirmiş, üstüne ceketini alıp evden çıkmıştı. Evinin hemen yakınında olan markete girmişti. Alışveriş yaparken dünkü yeni tanıştığı Giyuu'nun sesini duyar gibi oldu ama aldırış etmedi. Sepetine birkaç bir şeyler daha eklerken bu sefer Tsutako'nun sesini duydu.

"Shinazugawa-san!"

"Ah..merhaba"

"Merhaba..nasılsınız?" diye sordu Tsutako.

"İyiyim, siz nasılsınız?"

"Bizde iyiyi-"

"İyiyiz, Sanemi. Teşekkürler" dedi Giyuu, Tsutako'nun sözünü keserek.

"Daha dün alışveriş yapmamış mıydınız?"

"Aslında evet..birkaç şeyi unutmuşuz. Bu yüzden yeniden geldik markete. Normalde tek başıma gelecektim ama abimde gelmek istedi belki sanemi ile karşılaşırız di-"

"Tsutako! Susar mısın biraz?"

Sanemi gülümsemişti.

"Ah, dediği şeylere bakmayın siz" demişti Giyuu.

"Oh..sorun değil" dedi Sanemi gülerek.

Giyuu içinden "ne kadar güzel gülüyor..acaba gülümsemesi nasıldır, gülümseyince gözleri kısılıyor mudur?" diye düşündü.

"Siz..buraya yakın bir yerde mi yaşıyorsunuz? Sürekli karşılaşıyoruz çünkü" demişti Sanemi.

"Evet, bir sokak ötede yaşıyoruz" diye yanıtladı Tsutako.

"Anladım..." dedi Sanemi, sevinmişti. Dünden beri aklından çıkmayan adamı, onu buralarda sürekli görebilme ihtimali, Sanemi'yi sevindirmişti.

"Yine yardım edebilirim?" dedi Sanemi.

"Ah..hayır teşekkürler. Bu sefer aldığımız şeyler az, taşıyabilirim"

"...Tamam" dedi Sanemi.

"İsterseniz ben size yardım edeyim..aldığınız şeyler biraz fazla gözüküyor" dedi Tsutako.

"Ah..evet, evimde yiyecek bir şeyler kalmamış. O yüzden biraz fazlalar, ama gerek yok teşekkür ederim" demişti Sanemi.

"Çok yemek yemez misiniz?" diye sordu Giyuu.

"Hayır..çok fazla yiyen bir insan değilim, arkadaşlarımın zoru ile yiyorum. Normalde asla bu kadar fazla şey almam" diye konuştu Sanemi.

"Oh..anladım" diyebilmişti Giyuu. Neden yemek yemediğini sormak istedi ama sormamayı tercih etti "belki kötü bir anısı veya daha önce kötü bir şey olduğu için yemiyordur" diye düşündü. Tsutako'nun dediğine bakılırsa arkadaşları sayesinde bu kadar yemek yemesi Giyuu'yu mutlu etmişti.

"Ben..gideyim o zaman artık" dedi Sanemi.

"Oh..peki, görüşürüz" dedi Tsutako.

"Görüşürüz Sanemi..."

"Görüşürüz Giyuu" dedi Sanemi adamın gözlerine bakarak, güneş gözlüğü yüzünden göremese de. Giyuu'nun gözlerini çok merak ediyordu Sanemi. Garip bir şekilde aşırı merak ediyordu..ve Giyuu'nun aklından pek çıktığı söylenemezdi.

Aldığı şeyleri ödedikten sonra bir poşete koymuş, daha dün tanıştığı adamı, Giyuu'yu düşünerek eve gitmişti.