KAYIP 81

01 - Dolandırıcı

Adana ölmüştü.

Kırşehir bunun olacağını biliyordu; kesin konuşmaları, tarih vermeleri kendilerini ele vermişti. Fakat bu sorumsuzluğun planın asıl sahibinin, ya da belki de sahiplerinin, başının altından çıkmayacağını tahmin etmek zor değildi. Bu çok kapsamlı bir plandı. Annesini ve babasını öldürmesinden kat kat daha kapsamlı bir plandı. Bu kadar şeyi düşünenler bu kadar basit ama önemli bir detayı atlayamayacak kadar zeki insanlardı. Fakat bu sorumsuzluğu anlayabilecek olan çok kişi olabileceğini sanmıyordu. Bu 18 yaşında yaptığı basit bir cinayet planı değildi.

Kocaeli de Kırşehir'den farksızdı, düşünmekten, bir çıkış yolu aramaktan zeki beyni erimek üzereydi. Yeğenini, Mila'sını çok özlemişti. Ne halde olduğundan bihaberdi ve yaklaşık 3 aydır delilerin içinde saçma sapan ama kusursuz bir platformun içindeydi. Elindeki ip uçları yeterli değildi, artık gerçekten tek başına yapamayacağına dair şüphe duyuyordu. Birde yoğun bakışlarını üzerinden ayırmayan deli kadın vardı.

"Sapık," diye söylendi. Fakat 61 gün önce kadının söyledikleri sürekli aklını karıştırıyordu, kadın bir şeyler biliyor olabilirdi, kendi bildiklerinden daha fazla şeyler üstelik.

"Hayır, bu saçmalık. Kadın beni yatağa atacakmış gibi bakıyor! Ya beni evine kaçırıp kelepçeleyip namusumu kirletirse? Ya evinde Grey'inki gibi bir oyun odası varsa? Oraya hapsedip türlü işkenceler yaparak bana tecavüz ederse?!" Kafasını saçma sapan düşüncelerden uzaklaştırmak istercesine iki yana sallarken ayağa kalktı. Başka şansı olmadığını kendi de biliyordu, 3 aydır hiçbir şeye ulaşamamak iyice sinirlerinin gerilmesine sebep oluyordu. Kadının evine gitme kararı aldı.

"Kimsin?" Kapının ardından gelen Kırşehir'in sesiyle Kocaeli 'Ne kadar da kaba.' Diye düşünmeden edemedi, fakat buradaki insanlara bakınca bu detaya çok takılmamaya kanaat getirdi. Güzel kadın cevap beklemeden kapıyı açınca karşısında gördüğü adamla şaşırmamıştı ancak gözlerinden belli belirsiz bir parıltı geçti, hiçte masum olmayan bir parıltıydı ve Kocaeli bu bakıştan hiç hoşlanmamıştı.

"Grey'inki gibi bir oyun odan yoksa içeri geleceğim, konuşmamız gereken önemli bir mevzu var." Kırşehir şaşırmış gibi yaparken çapkınca gülümseyerek kapıyı sonuna kadar açtı. Kocaeli utanan bir adam değildi ama bu deli kadının yoğun bakışları onu geriyor ve taciz ediliyormuş gibi hissettiriyordu. Hayal ettiğinin aksine genç kadının evi fazlasıyla temiz ve düzenliydi.

"Ee, konu nedir?" Diye sordu kapının pervazına yaslanırken, fakat yoğun bakışlarla bakmayı sürdürdü. Kocaeli rahatsızca yerinde kıpırdandı.

"Şu 81 gün içinde olanlar, bir yerde pürüz var ama- ah şöyle bakmayı keser misin?" Genç kadın tek kaşını kaldırıp merakla yakışıklı adamın yüzüne baktı.

"Beni yatağa atacakmışsın gibi!" Bakışlarını evin içinde gezdirdi, "Her an şu odalardan birinin Grey'in oyun odası olabileceğinden korkuyorum!" Genç kadın çapkınca sırıtırken kaşları havalandı.

"Güzel miydi peki film?" Kocaeli'nin gözleri kocaman açılırken bakışlarını kaçırdı ve ellerini nereye koyacağını bilemedi.

"Ben izlemedim, kızım izledi, o anlattı bana," genç kadının kaşları hayretle iyice havalanırken kapının pervazına yaslanmayı kesti.

"9 yaşındaki küçük bir kız çocuğu mu sana müstehcen bir filmi anlattı?" Genç adam cevap verecekti ki duraksadı, bu kadın yeğenini nereden biliyordu? Endişeyle harmanlanmış tehlikeli bakışları koyulaşarak genç kadının üzerinde kilitlenmişti. Seri hareketlerle yerinden kalkıp genç kadının boynuna iri parmaklarını dolaması bir olmuştu. Genç kadının arzusu iyice körüklenirken bakışlarını önce adamın boğazını saran eline, sonra da öfke ve endişeden koyulaşmış tehlikeli bakışlarına çevirdi.