Jayline

6.

8 jaar later

'Jay, schat kom naar beneden straks komen we nog te laat.' Riep Lusia 'Ja, ik kom al stap maar al in de auto ik kom sebiet.' Riep Jayline terug. En dat deed Lusia ze stapte in hun auto. Lusia keek naar iets speciaals die in haar handen was en zette het snel in haar broek zak voor dat Jayline in de auto sprong. Ze vertrokken naar het huis van de ouders van Jayline, waar iedereen was ook de familie leden van Lusia en een paar vrienden. Zelfs mensen die Jayline niet had verwacht haar twee beste oude vriendinnen Lina en Zoë toen Jayline hun zag liep ze naar hen knuffelde hun en ze begon te huilen. 'Ik heb jullie zo hard gemist' zei Jayline. 'Wij jou ook, kleintje' zeiden ze terug Zoë zij ook 'We konden toch niet je 22ste verjaardag niet missen?' 'Dat is waar' zei Lina en ze knuffelden Jayline nog een keer. Dan zei Jayline hallo tegen de rest, haar ouders, de ouders van Lusia en haar beste vriendin Alina en ook de rest van haar familie. Het was inderdaad een leuke dag voor Jayline. En toen het cadeautjes tijd was. Kreeg ze van iedereen een leuk en grappig cadeau. Ze had van iedereen iets gekregen maar Jayline was verbaasd dat Lusia nog niks gegeven had. Het werd avond en iedereen was aan het feesten en aan het dansen, tot dat ineens de muziek uit ging. En dat Lusia naar Jayline ging en haar op 1 knie zat en zei 'Jayline, we zijn al zo lang samen en de afstand heeft ons niet tegen gehouden. En ik wil de rest van mijn leven met jou delen, dus wil ik nu vragen. Jayline wil je met me trouwen?' Jayline begon te huilen van blijdschap en zei 'Ja!' iedereen feliciteerden hen. En Jayline kuste Lusia en keek dan in haar ogen, die prachtige ogen waar ze nog een heel lange toekomst in ziet. Jayline zei heel stilletjes tegen Lusia 'Ik hou van je' waar op Lina op antwoordde 'En ik zelfs meer van jou.'

3 maanden later

'Je ziet er prachtig uit.' Zei Jayline haar moeder toen ze haar zag in haar trouwkleed. Die dag is eindelijk aangekomen, de dag dat ze ging trouwen met iemand waar ze heel veel van hield. Jayline stapte in een auto die naar de gemeentehuis reed. Jayline's vader opende de auto en nam een hand van Jayline om haar uit de auto te helpen. Ze stapten tot aan de deur van de zaal die nog gesloten was. Jayline haar vader zei 'Ik been trots op jou, mijn prachtige dochter.' En liet haar los om binnen in de zaal te gaan zitten. Voor dat Jayline alleen de zaal binnen ging stappen dacht ze nog na aan alle dingen dat ze had beleefd en op wie ze allemaal verliefd was geworden, en stiekem was Jayline trots op haarzelf van het avontuur dat ze al mee gemaakt heeft en ze kan niet wachten om het volgende avontuur van haar leven te bewonderen. Jayline twijfelde niet en ging naar binnen waar ze Lusia zag, prachtig zoals altijd dacht Jayline. Ze ging naast haar staan om haar een knuffel te geven. Eindelijk kwam de burgemeester binnen. En vertelde al de wetten en hoe mooi het huwelijk is, hoe prachtig en ook hoe moeilijk de liefde ook kan zijn. En dan vroeg hij de vraag dat iedereen op wachtte. 'Lusia Mina zou u Jayline Ellen Beyzen als echtgenote nemen?' Lusia keek naar Jayline en met een schattig lachje zei ze 'Ja!' dan vroeg de burgemeester aan Jayline 'Jayline Ellen Beyzen zou u Lusia Mina als echtgenote nemen?' Jayline twijfelde niet en zei 'Ja!' dan was het tijd voor de ringen en Alina kwam met de twee ringen, voor dat ze het gaf zei Jayline 'Je bent ze niet vergeten.' En ze lachten. En dan nam Jayline de eerste ring en de hand van Lusia en zei 'Ik Jayline beloof je trouw te blijven voor het rest van ons leven, in de goede en in slechte tijden in ziekte en gezondheid.' Dan nam Lusia de andere ring en zei ze 'Ik Lusia beloof je trouw te blijven voor het rest van ons leven, in de goede en in slechte tijden, in ziekte en in gezondheid.' Dan zij de burgemeester 'Ik verklaar u getrouwd' maar natuurlijk vergat hij niet 'U mag de bruid kussen' En ze kusten elkaar het leek wel dat ze uren waren aan het kussen. Dan gingen ze naar een plaats dat ze gehuurd hadden om te feesten. Iedereen gaf hun een knuffel, Jayline voelde zich zo gelukkig. Maar toen kwam Alina uit het niets naar Jayline om te zeggen 'Jayline, iemand wil met je praten ik mag niet zeggen wie maar dat persoon wacht op jou buiten.' Jayline ging naar buiten en zag daar Ben. Jayline vroeg, 'Je bent toch gekomen, ik had je een uitnodiging gestuurd maar ik was zeker dat je niet zou komen.' Ben antwoordde 'Ik weet dat we ruzie hadden, voor de domste ding ooit. En ik ben blij dat je getrouwd bent maar we waren ooit goeie vrienden, we verstonden elkaar zo goed meer dan dat de andere mensen ooit deden. En ik wil onze vriendschap terug want ik heb je gemist.' Jayline kreeg tranen in haar ogen, ze was zo gelukkig. Ze was al gelukkig maar dit heeft gewoon haar hele dag compleet gemaakt. Ze moest natuurlijk antwoordden en zei 'Ik ben blij dat we terug vrienden kunnen zijn, maar kom nou binnen het is koud.'