Yalnızlığın Penceresinden

Çark

Adlarımız silinecek sayfalardan tek tek.
Sevdalar zamanın buğusunda kaybolacak.
Neden titriyorsa sanki parmaklarım?
Gecemiz kara , alnımız pak.

Göz yaşlarımız da bulut oldu şimdi,
Bir sonbahar hüznünde yağmayı bekliyor.
Ve ömür dediğin bir hançer,
Musalla taşında bileniyor.

Telaşlı yürüyüşlerimiz pişmanlığa karıştı.
Kıyıdaki dalgalar bize sitem ediyor.
Yarın toprak olacaklarını bile bile,
Bu bacaklar nereye koşuyor?

Aceleler hatırlanmayacak birer kırıntı.
Nasıl da sarmış ruhumu kargalar?
Oysa yanı başımızdaydı martı.
O, Her gün umutlarıyla uçar.