Şiir nedir biliyor musun?
Yün bir yorganın altında,
Kışın o donduran ayazında,
Mecnun Leylayı anlatırken
Ağustos böceği ezgileri duymaktır.
Şiir,
İpek tenli güzellerin karşısında,
Şımarık bir çocuğun yalnızlıktan ürpermesidir.Donmuş anılar müzesine,
Ölmüş şairlerden davetiyeler almasıdır
Çıplak ayaklı sokak çocuklarının.Dünyaya ayak basmış en iyi Ressamların;
Fırçalarını yıldızlara batırsalar dahi çizemeyeceği o tabloyu,
Sararmış bir kağıda sığdırmaktır.Göz dolduran hatıraların ardından,
Dost yadigarı eski bir defterden gelen
Çürümüş gül kokusunu seçmektir.
Şiir;
Erimektir asık suratlı binaların bakışlarında.
Ve maviye dönünceye dek akmaktır.
Sulamak ölümü bitap düşene kadar...
Biraz da kendi kanına batmaktır.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlığın Penceresinden
PoesiaEvet, yıldızlar da yalnızlar Dünyaya gelmiş her aşık kadar