Bakın bu gün abartısız 13 saat falan uyumuşumdur toplam. Beynim allak bullak oldu o yüzden düşünemiyorum. Hikayede mantık hatası olursa, olur öyle şeyler Shakespeare değiliz herhalde LWNFLWNFLWNFWLND
neyse neyse iyi okumalarrr
-----------------------------------------------------------
Clay Yayını bitirdiğinde mutlulukla aramıştım onu ki o da belli ki mutlulukla açmıştı telefonu.
"Evet, sesini duymak güzel" dedi Clay
"Aynısını söyleyemem zaten son yarım saattir sesini duyuyorum"
"Yayınımı mı izliyordun?"
"Evet, bitirmeni bekledim."
"Ahh anladım çok kibarsın."
"Tabii öyleyim, eee nasılsın?"
Clay güldü.
Sen hep gül amk
"İyiyim sanırım, sen?"
"Nötr? Bilemiyorum."
"Neden? Ne oldu?"
"Çokta önemli bir sey değil, biliyor musun sınavdan 80 almışım"
"Wow, 40 bile alsan bana göre tebrik edilecek bir şey bu biliyorsun değil mi? Çünkü ben okulu piksel bir oyun oynamak için bıraktım."
Güldüm "tercih meselesi. Benim okuyup sahip olacağım mesleğe kıyasla çok daha iyi para kazandığına eminim"
"Ne olmak istiyorsun?"
"Bir Avukat."
"Quackity gibi"
"Evet, aynısından"
Ben gülümserken diğer odadan Maria'nın bağırarak güldüğünü duydum.
"Ah Clay, bekle biraz geleceğim."
"Pekala, bekliyorum"
Aramayı sessize alıp odadan çıktım ve Maria'nın odasına gittim. Normalde kapı dinlemem ama, kapının önünde durup sessizce dinlemeye karar verdim.
"Ah! Hayır Chloe öyle değil!"
Chloe mi? Umarım eski sevgilimin beni aldattığı Chloe değildir.
"Ne? Hayır tabii ki. Y/n mi? O eziğin teki. Eski sevgilisi neden seni seçti sanıyorsun?"
Sensin ezik çıngıraklı piç.
Chloe beni tanımıyordu sadece eski sevgilimi tanıyordu. Sadece adımı biliyordu, beni görmemişti.
Maria'nın bu kadar düşeceğini düşünmezdim.
Odama döndüm ve telefonu alıp aramayı tekrar açtım.
"Geri geldim."
"Oh! Hoşgeldin, sonunda! Seni bekliyordum."
"Harika, pekala günün nasıldı?"
"Yani bilirsin, sadece yayın yaptım. Hayatım pekte aksiyonlu geçmez benim"
"Gel bir de bana sor. Çok zıt hayatlarımız var"
"Zıt kutuplar birbirini çekermiş"
"En azından bunu biliyorsun"
Clay güldü "George bir keresinde güneşin dünya etrafında döndüğünü söylemişti."
Güldüm "ne? Ciddi misin?"
"Evet, asıl garip olan o üniversiteyi bitirdi!"
Daha çok güldüm "bu çok garip"
"Hey, oynadığın herhangi bir oyun var mı?"
"Evet tabii, Minecraft oynarım. Aradığın bu mu?"
"Evet! Ta kendisi!" Dedi Clay gülerek
"Pekala oynamayı teklif edecektin değil mi?"
"Hey- sen-"
"İşini kolaylaştırdım sonuçta"
İkimizde güldük, ben bilgisayarımı açarken Clay bana arkadaşlarıyla yaptığı serilerden bahsediyordu.
"Clay neden yüzünü göstermiyorsun?"
Ani sorumla sessizleşti.
"Hey eğer yanlış bir şey sorduysam üzgünüm-"
"Sorun değil ben sadece...bilmiyorum. bu konuda rahat değilim sanırım."
"Bence..." Gülümsedim "bence kesinlikle yakışıklı birisin"
"Hm, öyle mi?"
Bir yandan Clay'in bana attığı mesajdaki ikimiz için olan server'a katılıyordum
"Evet, öylesin. Saçların çok hoş görünüyor biliyor muydun?"
"Evet, hayır yani- teşekkür ederim."
Güldüm
"Pekala! Hayatta kalma oynuyoruz öyle mi?"
"Evet! Endişelenme, ben seni korurum."
"Ah evet, koru beni Clay" dedim alaycı bir sesle.
*Time skip diyelim çünkü üşendim.*
Clay ile bir kaç saattir oyun oynuyorduk ama aşağıdan sesler gelince kulaklığı çıkardım
"Clay biraz bekler misin? Hemen geleceğim"
"Tabii beklerim."
Aramayı sessize alıp salona gittim. Köşeden eğildim.
YUH AMK YUH
NE ARA ONLA ARKADAŞ OLDUN DA HEMEN EVE ÇAĞIRDIN SEN? KAVGA ETMEMIZI MI BEKLIYORDUN?
"Ah, gelsene Chloe ile tanış" dedi Maria.
Eben tanışsın Chloe ile. IYY ismi bile iğrenç gıcık.
Chloe beni tanımıyordu tamam. Beni daha önce görmemişti güzel.
Salona girdim ve derin bir nefes aldım. Chloe beni süzdü.
Chloe "çok hoşsun. Ben Chloe" dedi bana elini uzatırken.
Hoş muyum?
Tabii beni fiziksel olarak ilk kez görüyordu.
"Teşekkürler. Bende Y/n." Dedim Elini sıkarken.
Chloe biraz şaşırmış gibiydi.
"Ben gidiyorum, biriyle konuşuyordum da." Dedim Maria'ya bakıp gülümseyerek.
Koşarak odaya çıktım.
"Clay clay clay clay clay!"
"Y/n y/n y/n?"
"Çok garip şeyler oluyor"
"Garip mi? AH! Y/N MINECRAFT EVIMIZ IÇIN ÇIÇEK TOPLAMAYI UNUTTUK!"
"EYVAH! BEN TOPLARIM"
Ikimizinde dikkati inanılmaz dağınık olduğu için çoktan konuyu unutup Minecraft oynama dönmüştük
(Adhd shits)Belki de başımdaki sorunları umursamazsam, yok olurlardı.
(Aynen amk kesin yok olurlar)
Belki de sadece mutlu olmaya odaklanmalıyım. Beni mutlu eden şeylere ve kişiye odaklanmalıyım.
-----------------------------------------------------------
Size yemin ederim bir arkadaşım yeni bölüm yazmam konusunda beni tehdit etti.
Ölüm tehdidi aldım.
Hayır amk güzel bi kitapta değil öyle dalgasına yazdım AMA SEVMİS OLMANİZ BENİ MUTLU EDİO😭
neyse evet umarim begenmissinizdir
Mwaah<3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"Bir Numara Çevir, Şimdi!" (Dream x Reader Texting)
FanficY/n ve arkadaşı Maria beraber yaşayan iki genç kızdır. Bir gün ani bir can sıkıntısı kararıyla Y/n kendi numara komşusuna yazmaya karar verir.