"Bir Numara Çevir, Şimdi!" (Dream x Reader Texting)

Strawie is here

Bu bölüm biraz ciddiyet ve aşk içermesi gerektiği sebebiyle, Strawie tarafından yazılmıştır.

(Lorain zaten telefonuyla ve ailesiyle ilgili bir durumdan dolayı mesajlara vs. Pek bakamıyor bilginize.)

İyi okumalar.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Clay'i hep yıldızları izlemek için götürdüğüm bir uçurum benzeri yere getirdim. Burdan tüm şehri görebilirdik.

Tüm yıldızları sayabilirdik.

En parlak yıldızlar her zaman en sevdiklerimdir.

Fakat asıl parlayan onlar değildir belki.

Belki de diğer yıldızlar sönük kalıyordur. Sırf onlar daha çok parlayabilsin diye.

Fedakarlık yapıyorlardır belki onları sevdikleri için.

Sevmek fedakarlık yapmaktır, değil mi?

Şahsen ben, yıldızım için her türlü fedakarlığa hazırım.

Yıldızlarımı onunla paylaşmaya, ay ışığını ona da göstermeye hazırım.

İkimizde çimenlere uzanmış yıldızları izlerken, ikimizdende ses çıkmıyordu. Konusmuyoduk ki, sessizlik çok şey anlatıyordu bize.

Ya şimdi ya hiç.

"Clay."

"Hm?"

Onun gözlerindeki yıldızları görebilmek için kafamı eğdim.

Yemin ederim ki yıllarca izleyebilirdim.

Bana meraklı gözlerle baktı.

Hislerimi kelimelere dökemiyordum.

Hissedilen her şey kelimelere dökülemiyormuş.

"Kelimelerle aram pek iyi değil. Ama umarım gözlerimden anlayabilirsin."

Yemin ederim ki, bir saniyeliğine, ay ışığının izin verdiği kadarıyla Clay'in gülümsediğini gördüm.

Derin bir nefes aldım.

"İtiraf etmeliyim ki, seni gerçekten seviyorum. Her gece görmek için bu havanın soğuğuna katlandığım yıldızlardan daha çok seviyorum. Seni sırf sensin diye seviyorum."

"Y/n, hayatimda gördüğüm en parlak yıldızsın. Ve bu yıldızın benim yıldızım olmasını umuyordum."

Gülümsedim "Belki de yıldızda bunu umuyordur?"

"O zaman ne mutlu bana."

*Yazar anlatımı*

Clay Y/n'ye yaklaştı ve onun dudaklarına bir öpücük bıraktı.

Y/n bundan sonra ona şaşkın şaşkın bakarken, yanakları kırmızının her rengine bürünmüştü.

Gülümsedi

"Bu bir çıkma teklifi miydi?"

"Evet, öyleydi."

İkisi de birbirine bakıp gülümsedi ve yıldızları izlemek için tekrar çimenlere uzandılar.

Bu sefer el ele tutuştular.

Ve umdular ki, bu iki yıldız asla birbirinden uzaklaşmasın, asla ışığını kaybetmesin.

Ölene kadar beraber parlasın.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Lorain bu tarz bölümleri pek yazamadığını söylediği için benden yardım istedi. Pek oldu mu bilmiyorum fakat umarım beğenmişsinizdir.

Lorain ailesiyle ilgili bir telefon mevzusu yüzünden pek aktif olamıyor. O yüzden ben olabildiğince bakmaya çalışırım. Kendisi de aktif olabilirse cevap vermeye çalışır

Tekrardan, umarım beğenmişsinizdir bu da finalden önceki son bölüm.

<3

Strawie was here