Selamlayarak 2. Bölümü bomba gibi hazırlamaya başladım arkadaşlar. Etkileşim bırakmayı unutmayın. Fikirlerinizi önde bulundurarak yazmaya gayret gösteriyorun. İyi okumalar❤️🔥
17.48
O kadar perişan haldeyken birde afrayla çarpıştım ve beni bu haldeyken gördü. O kadar kötü durumdayım ki hem hu adam hem bu elim. Elimi titreyerek arkama götürdüğüm sıra afra fark etti o da daha şoku atlatamadı.
Afra:"aymila iyi misin sen noldu sana böyle" dedi çok endişeli ve kızgın bir şekilde.
Ben çok kötüyüm tek kelime edecek halim bilr yoktu ve gögüsüne kafamı koyup ağladım. Sessiz bir şekilde o fark etmeden.
Onun gögüsünde. O kadar sıcaktı ki yağmurlu havanın soğuğunda afranın gögüsüne sığınmıştım.
Afra:"elin çok kötü olmuş anlaşılan konuşmak da isyemiyorsun, hemen ilerideki caddenin üzerinde evim var. Eline orda baksam iyi olacak."haklıydı
Vücudumu o kadar zorlamıştım ki şu an zar zor adım atıyordum. Afra bunu fark etti ve kucağına aldı beni. Hiç itiraz edecek halim yoktu ve 1 dakika sonra gözlerim kapanmaya başladı.
O tatlı güzel kokusu mayhoş etti beni o kadar güzel kokuyordu kii anlatamam. Yüzüm dudaklarım onun boynuna değiyordu. Hafif atıştıran yağmurun altında onun kokusuyla uyukladım.
Bi 10 dakika sonra evinin önüne geldiğimizi fark ettim gözlerimi yavaş yavaş açtım.
Aymila:"şeyy çok teşekkür ederim yaptıkların için"dedim, kafamı eğerek mahcup bir şekilde. Ama şuan ona sığınmaya o kadar çok ihtiyacım vardı ki.
Eve girdik ayakkabılarımı çıkarttım. Bana eliyle salonu gösterdi ve yürüyerek oraya geçtim.
Afra:''atıştırman için birşeyler getircegim burada dur.''
Arkadaşlar yorumlarınızı okuyorum ve 2.bölümden eve atmış v.b şeyler demişsiniz. Yani bu benim ilk kitabım o yüzden biraz amatörce oldu kusura bakmazsınız. İyi okumalar dilerim 🥹🥹
arkadaşlar kitap devam etmeyecektir bilginiz olsun
