7. Bölüm

75 9 2
                                    

İyi okumalar.

Hemen Alev'i aradım ve ona bugün onlarda kalacağımı söyledim .

"Alev. Bu akşam annem ve babam gelmeyebilirlermiş. Eğer müsaitseniz sizde kalabilir miyim? Hem biraz konuşuruz olur mu?"

"Tabi ki bebeğim ne demek. Gel, hemen gel. Bekliyorum canım."

"Tamam hayatım geliyorum öptüm." diyerek telefonu kapattım.

Daha sonra hemen evin kapısını kapayarak onların evine doğru yol aldım. Onların sokağının başına geldiğimde Alev beni hemen orada bekliyordu. Ona doğru koşarak sarıldım o da bana karşılık verdi.

"Hoş geldiiin. Böyle bir şey yapmamız gerekiyordu zaten, hem de bu akşam. Yani bu süper oldu. Hadi gel." heyecanla geveledikten sonra ben de "Evet canım. Biraz dertleşmeye ihtiyacımız var." diyerek gülümsedim.

Onların evine geçtiğimizde annesi ve babasıyla tanıştım. Beni çok sevmiş olmalılar ki bir akşam da yemeğe davet ettiler beni ve annemleri.

Çok tatlı birilerine benziyorlardı. Salonda oturmuş TV izliyorlardı. Hemen onlara gülümseyerek Alev'in odasına çıktık. İlk defa evlerine geliyordum. Kocamandı. Alev'in odasına çıktığımızda resmen ağzım açık kalmıştı. O kadar güzeldi ki. Keşke benim de böyle bir odam olsaydı diye geçirdim içimden.

Alev bana bakarak gülümsedi. Ben de odaya bakmaktan vazgeçerek ona bakıp gülümsedim aynı şekilde.

Alev yatağına oturduğunda ben de çalışma masasındaki dönen sandalyeye oturdum. Çantamı Alev'in yatağının ucuna koydum. Hala alışveriş merkezindeki giysilerimizle duruyorduk ve hiç rahat değildim. Hemen Alev'e "Alevciğim, bebeğim. Senden bir şey istesem olur mu acaba?" diyerek şımarıkça gülümsedim. O da "Tabi canım. Söyle." diyerek benim konuşmamı bekledi. Bekletmeden konuştum, "Üzerime rahat bir şeyler verir misin rica etsem?"

"Elbette bebeğim." diyerek hemen ayağa kalkarak gardırobuna yöneldi. Kapağını açtığında bir dünya giysi gördüm. Çok güzel giysileri vardı. Biraz bakındıktan sonra bir eşofman üzerine de rahat bir salaş tişört vererek bana doğru attı.

"İstersen odamda giyinebilirsin. Çıkarım ben?"

"Yok. Sen rahatsız olma ben banyoda da giyinebilirim. Sen göster bana?"

"Olur mu öyle şey aşk olsun. Çıkarım ben. Rahatına bak sen." diyerek benim konuşmamı beklemeden odadan çıktı ve kapıyı kapattı. Hemen üstümdekileri çıkararak Alev'in verdiklerini üzerime geçirdim.

Saçlarım dağınıktı hala. Hemen tepeden bir topuz yaparak topladım. Kapıyı açtım ve Alev'e seslendim. "Alev. Gelebilirsin canım. Giyindim." diyerek onu odasına çağırdım. "Geliyorum tatlım." dediğinde sesinin aşağıdan geldiğini duydum. Sanırım ağzında bir şey vardı. Çünkü sesi boğuk çıkmıştı. Kendi kendime güldüm ve kapıyı açık bırakarak yatağına oturdum.

Kapıdan içeri girdiğinde elinde 2 tane tabak vardı. Tabaklarda abur cubur şeyler vardı. Abur cuburu sevdiğimi nereden tahmin etmişti. Biraz açtım zaten, iyi oldu. "Canım yaa... Abur cuburu sevdiğimi nereden tahmin ettin?" diyerek ayağa kalktım ve elindeki tabakları alarak çalışma masasına koydum. O da arkasından kapıyı kapatarak yatağına oturdu ben de çalışma masasının sandalyesine oturdum yine.

Onun tabağını eline vererek kendi tabağımı da elime aldım. "Biraz da açtım zaten. Bu süper oldu." diye konuştuğumda bu söylentime karşılık güldü.

"Eee nasıl olsa artık en yakın arkadaşımsın. Hadi bana burcunu söyle. Böylelikle seni daha da tanımış olurum. Burcunun yorumlarını falan okurum. Biraz da olsa bilgi edinmiş olurum. Hı.. Ne dersin?" diye konuşunca "Balık burcuyum Alevciğim. Sen?" diye ona sordum o da "Çok duygusallardır. Yaşasın en anlaştığım burç. Ben de yengecim bebeğim."

"Evet. Ben de yengeç burcuyla iyi anlaşırım. Sürekli burcumun yorumlarını takip ederim."

"Şimdiiiii... Gelelim Batuhan'a..." deyince ağzımı ileriye doğru püskürttüm. Şahsen bu konuyu ne zaman açacak diye bekliyordum zaten.

"Ya şey.. Sanırım bu akşam onlardan konuşmasak daha iyi olur."

"Sen buraya bir yandan da ne için geldin canım?"

"Eee.. Şey için geldim..."

"Kekelemeyi bırak tatlım." diyerek sırıttı.

Cidden ben buraya bir yandan onlar hakkında konuşmaya gelmiştim. Çünkü aklımdan öyle geçirmiştim. Onlar hakkında konuşup sabahlarız diye düşünmüştüm. Evet çok saçma. Çünkü sabaha kadar onlardan bahsedemeyeceğimizi ben de biliyordum.

"Alev. Ben Batuhan'ı sevmiyorum. En azından şu an için." dedim ve onun konuşmasını bekledim.

"Bebeğim. Bu çok zor bir şey değil. İstersen ben biraz onunla konuşurum. Sana zaman verir düşünmen için?" diye sorunca yine tedirginleştim.

"Hayır. Lütfen... Alev, şu an öyle bir şeye hazır değilim. Zorlama..."

"Bak Başakçığım... Biliyorum bunlar hemen öyle alabileceğin kolay bir karar değil. Belki zaman geçer ve sen hala buna hazır olmamış olursun ve pişman olursun sonunda. Bu senin hiç hoşuna gitmez değil mi?" resmen beni onu ayarlamaya çalışır gibi bir hali vardı. Buna biraz kızmıştım. Hazır değildim niye anlamıyordu?

"Alev.. Ben bilmiyorum..."

"...Şimdi biraz uyuyalım. Yarın sabah okula gitmeyiz istersen?" diye sorunca "Hayır, gidelim." deyince şaşırdı.

"Peki.." diyerek benim yerimi hazırladı ve ikimiz de uykuya daldık. Dinlenmeye ihtiyacımız vardı. Çok yorulmuştuk. Sabahlamak da başka bir gün artık...

----

Selam! Multimedyada Batuhan (Tyler Posey) var. Umarım bölümü sevmişsinizdir.

Şimdi... Diğer bölümde görüşmek üzere diyoruumm! :D

Beni Çok SevHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin