Beni Çok Sev

10. Bölüm

İyi okumalar.

Sınıfa girdiğimizde birkaç kişi vardı. Dersimiz boşmuş. Nur Hoca'ya idi. Ama gelmemiş. Bu yüzden Alev kütüphaneye gidip kitap falan okuruz diye karar verdik. Arada sınıfa geliriz diye düşünmüştük...

Alev, "Hadi Başakçığım gel, gidelim." deyince sıramdan kalkarak sınıfın kapısına doğru yürümeye başladık ikimiz de.

Kütüphane bir kat aşağıda kalıyordu sınıfımızın olduğu yere göre. Hızlıca merdivenleri inerken yukarıya doğru çıkan Batuhan ve Emir'i görmemişiz. Alev değil ama ben Batuhan'a çarpmıştım!

"Affedersin, görmemişim." dediğimde hemen atıldı, "Sorun değil, rahat ol." deyince birbirimizin yüzlerine öylece bakmaya başladık. Kendime gelerek "Görüşürüz." dedim ve Alev'e yetişmek için daha hızlı yürümeye başladım.

Alev yine kötü kötü sırıtışlar atıyordu bana. "Niye öyle bakıyorsun Alev bir sorun mu var? Sadece çarpıştık bu kadar..." dediğimde "Tamam bir şey demedim." diyerek güldü yine. Deli.

----

Kendimize raflardan bir kitap seçip bir de masa bulup oturduk ve elimizdeki kitapları okumaya başladık. Aslında benim kendi kitabım vardı ama evde unutmuştum. Biraz üzülsem de elime aldığım kitabı okumaya başladım.

Okumaya başladığımız an Batuhan içeri girdi. Yalnızdı. Kitabın arkasından gözükmemeye çalışsam da beni görmüştü ve bana doğru geliyordu. Alev hala aldığı kitabı okuyordu bu yüzden Batuhan'ın buraya doğru geldiğini görmüyordu.

Yanımıza geldiğinde hemen yanımdaki sandalyeye oturdu.

"Merhaba kızlar. İyi okumalar diyecektim." diye fısıldadı.

"Sağ ol... Öyleyse dedin ve şimdi gidebilirsin."

"Ben de kitap okuyacaktım zaten. Sırf size bunu demek için gelmemiştim." deyince Alev "Hoş geldin Batuhancığım. Tabi. Sen de bir kitap seçip bizim yanımıza oturabilirsin." deyince sinirden tırnaklarımı avuçlarıma batırıyordum. Çok sinirlenmiştim. Bile bile yapıyordu Alev bunu bana!..

Alev'in kulağına "Sinirsin. Sınıfa gidip bir şey alacağım. Gelirim az sonra..." diye fısıldadım ve yerimden kalkarak kütüphanenin kapısına doğru yürüdüm.

Sınıfa geldiğimde kimse yoktu. Sınıf kapısını kapatıp içeri girdim. Arkamdan kapının açıldığını duydum ve arkamı döndüğümde Batuhan'ın geldiğini gördüm. Ya nasıl beni tek başıma yakalamayı başarıyordu anlamıyorum ki!

"Başak." dediğinde "Yine ne var Batuhan?" diye çıkıştım.

"Bekler misin?" deyince hemen "Hayır. Konuşmak istemiyorum. Sürekli beni tek başıma yakalıyorsun. Niye yapıyorsun bunu?" dedim.

"Başak... Ben senden hoşlanıyorum. Sürekli seni tek yakalamamın sebebi bu." deyince donup kaldım. İştee beklenen anda geldi(!)

Bir an ikimiz de sessiz kaldık. Bana daha çok yaklaşmaya başlamıştı. Allah'ım ne olur sınıfa biri girsin de kurtarsın beni diye binlerce dua ettim. Geri geri gittim ama fayda yoktu. En sonunda duvara yaslandım. Artık gidecek yerim yoktu kısacası.

"Seni korkutmak istemiyorum Başak... Benden korkmana gerek yok."

"Bu mümkün mü sanıyorsun? Uzak dur benden!"

"Lütfen. Korkma benden. Sana zarar vermem. Asla!.." deyince bana daha çok yaklaştı. Aramızda çok az bir mesafe kalmıştı. Bana çok yakındı. Bir elini yüzüme koyarak "Çok güzelsin." dediğinde "Çek elini! Uzak dur benden!" dememe kalmadı yine dudaklarımı esir aldı. Allah'ım!

Ne?! Karşılık mı veriyordum şu an ben ona?! Hayır Başak hayır. Hemen ayır dudaklarını onun dudaklarından. Yapamıyordum, bu sefer ona karşılık vermeden yapamıyordum. O kadar sakin ve yavaş öpüyordu ki ona karşılık vermemek mümkün değildi şu an... Bir eliyle saçlarımı okşamaya başladı. Daha sonra ben de elimi onun yüzüne koyarak bir süre gözlerine baktım.

Sonrasında ise kendimi geri çektim ve hemen sınıftan koşarak çıktım.

Hemen Alev'in yanına giderek olanları anlattım. Ağzı açık kalmış bir şekilde beni dinliyordu. Ben sözümü bitirdiğimde direk konuşmaya başladı, "Kızım bu süper bir şey yaa. Bu sefer de ben soruyorum; pişman mısın?" diye gülmeye başladı sessizce. Kitap okuyanları rahatsız etmek istemezdik ikimiz de tabi. Pislik. "Bilemiyorum... Ama sanırım biraz etkilendim." dediğimde gözleri parladı.

Alev bu duruma biraz da olsa sevinmşti. Evet ve ben yine kararsızım. Balık burçları neden bu kadar kararsız anlamıyorum..

Alev'in gözlerinin içi gülüyordu resmen. Arkadaşlarına ne kadar da değer verdiği anlaşılıyordu bir yandan.

-------

Okul bittikten sonra eve geldim. Annemler evde yoktu hala. Bu yüzden ilk başta bir şeyler atıştırdım. Daha sonra telefonuma mesaj geldi.

Kimden: Biriciğim

Mesaj: Naber? Sana geliyorum bekle beni...

Ben de cevap yazıp gönderdim hemen.

Kime: Biriciğim

Mesaj: Tamam canım gel, bekliyorum.

10 dakika sonra zil çalınca hemen yerimden kalkıp kapıyı açtım. Onu öperek içeriye yönlendirdim. Yine çok güzel gözüküyordu.

"Yine çok güzelsiniz Bayan Alev." dedikten sonra "Teşekkür ederim bebeğim. Her zamanki halim işte. Sen niye okul formasıylasın hala?" dediğinde kendi üstüme baktım. Dalgın Başak...

"Unutmuşum biraz bekle değiştirip geliyim hemen." dediğimde "Olur bekliyorum tatlıım." diye karşılık verdiği an hemen odama çıktım.

Üstüme dar bir kot pantolon ve rahat bir tişört giydim.

Aşağı inerek "Geldimm!" diye seslendim. O da "Sen de çok harika olmuşsun." diyerek beni süzdü. Gülerek "Benim de her zamanki halim işte." dedim ve TV'ye güzel korku filmi koyduk ve izlemeye başladık ki yine telefonuma mesaj geldi. Kim olabilir ki? Alev, "Kimmiş?" diye sorduğunda "1 dakika canım bakıyorum. Numara var sadece." deyip mesaja baktım.

Kimden: 05.....

Mesaj: Bugün beni çok etkiledin.

Ahh! Tabi ki Batuhan'dı bu. Başka kim bana böyle mesaj atabilirdi ki?

Hemen mesajı Alev'e de okudum. O da benim düşündüğümü söyledi.

Peki telefon numaramı nereden öğrenmişti bu?

Cevap olarak ne yazsam acaba diye düşünürken Alev'e sordum "Cevap olarak ne yazayım sence? Bir fikrin var mı?" Alev, "Bence şu an bir şey yazma." dedikten sonra cevap yazmadım.

Bugünü düşününce ister istemez gülümsüyordum. Gülümsemek?! Bugünü düşünürken?! Ne diyorsun sen Başak, kendine gel!

...ve sanırım aşık olmuştum.

------

Merhaba! Bu bölümü de erken yayınladım.

Umarım severek okumuşsunuzdur.

Multimedyada Başak ve Alev (Crystal Reed ve Holland Roden) var.

Bir dahaki bölümde görüşmek üzere. Yorum ve voteleri unutmayın! :) :*