“Dumating din si Jun Qing ngayon? Maayos na ba ang pakiramdam mo?” Magiliw na ngumiti ang Emperor kay Jun Qing.
Nang- hihinang nakaupo si Jun Qing sa may gulong-upuan at habang sinusubukan niyang magsalita, naging magulo ang kanyang paghinga at nagsimula siyang maghabol ng hininga.
Agad na nagbago ang mukha ng Emperador at mabilis na nagsabi: "Madali! Maharlikang manggagamot agad puntahan niyo at tingnan!."
Sa utos ng Emperador, ang dalawang emperyal na mangagamot na pinagkatiwalaan ay mabilis na pumunta sa tabi ni Jun Qing at dinaluhan siya.
Sa buong proseso, ang mukha ni Jun Qing ay maputla at ang kanyang paghinga ay napakahina.
Si Jun Wu Xie ay nakaupo doon na tahimik na humihigop ng kanyang tsaa habang nakatingin sa dalawang manggagamot na kumukuha ng pulso ng kanyang tiyuhin.
Ang tiyuhin niyang ito ay hindi naman masama, nagdagdag siya ng isang matalinong pagpapanggap. Ang layunin ng paanyaya ng Emperor kay Jun Qing ay malinaw sa araw. Nang simulan ng Emperor ang pagsisiyasat, agad siyang binigyan ni Jun Qing ng pagkakataong ito.
Ang sitwasyon ni Jun Qing ay walang pinagkaiba sa nakaraang pagkakataon na kinuha nila ang kanyang pulso. Ang kanyang pulso ay napakahina at ang kanyang hininga ay mahina... ang kanyang buhay ay tila napakarupok at maaaring mamatay anumang sandali.
Matapos masusing suriin ng dalawang manggagamot, nagbulungan sila sa isa't isa at lumingon sa Emperador na may seryosong tono, at nagsabi: "Patawarin mo kami, ngunit hindi namin magawang lutasin ito para sa kanyang kamahalan . Maipapayo lang namin sa kanyang kamahalan na magpahinga hangga't kaya niya at huwag magdulot ng hindi kinakailangang pilay sa puso. ” Sila ay napaka banayad sa kanilang pagsusuri.
Ang dalawang Imperyal na manggagamot ay walang magawa sa kanilang pagsusuri, si Jun Qing ay itinuring na patay na.
Mabigat ang pakiramdam dahil ang lahat ng mga ministro ay nagpakita ng mukha ng panghihinayang at pagsisisi, isang ganap na kakaibang emosyon sa kung ano ang kanilang nararamdaman sa loob.
“Maghanda ka ng Ginseng . ” Utos ng Emperor habang siya ay bumuntong-hininga, na nagbibigay ng impresyon ng isang walang magawag napaliwanagan na pinuno, lumingon siya kay Jun Xian at sinabing: "Kung may kailangan ka, huwag mag-atubiling magsalita . Dahil ngayon ay naroroon din si Bai Yun Xian, paano kung hayaan natin siyang magsuri din?"
Magalang na tumayo si Jun Xian: "Ang hamak na ito ay naantig at lubos na nagpapasalamat sa biyaya ng Kamahalan!"
Tumango ang Emperor at si Bai Yun Xian na nakaupo sa tabi ni Mo Xuan Fei ay tumayo mula sa kanyang upuan at naglakad para kunin ang pulso ni Jun Qing.
Ipinatong ni Jun Wu Xie ang kanyang baba sa kanyang kamay at tumingin sa papalapit na si Bai Yun Xian, ang kanyang mga mata ay kumislap ng malamig na malamig na kislap.
"Meow . ”
[Ang matandang hangal na ito ay talagang nakakadiri, kung talagang gusto niyang iligtas ang iyong tiyuhin, dapat ay hiniling niya kay Bai Yun Xian na tingnan ito nang mas maaga. Anong silbi kung hilingin sa kanya na dumating ngayon?] Ngumisi ang maliit na itim na pusa habang hindi nasisiyahang itinaas ang dibdib nito. Likas na pumanig ito sa pamilya ni Jun Wu Xie at nananangis sa hindi patas na pagtrato sa kanila.
“Wala siya rito para tingnan kung mailigtas niya siya kundi para tingnan kung talagang mamamatay siya . ” mahinahong tinasa ni Jun Wu Xie . Inakala ng Emperor na siya ay napakatalino ngunit para sa kanya ay walang pag-asa siyang hangal.
Gusto mong gamitin si Bai Yun Xian para tingnan si Jun Qing? Masyadong mataas ang tingin niya sa babaeng iyon.
Ang disipulo ng Angkang Qing Yun ? E ano ngayon? Sa mga mata niya ay walang iba kundi isang biro.
Si Bai Yun Xian ay nagpakawala ng hangin habang tinatakpan niya ng manipis na tela ang pulso ni Jun Qing at marahang kinuha at tinapik ang kanyang pulso.
Kinakabahan si Jun Xian habang nakatingin kay Bai Yun Xian.
Siya ay hindi isang ordinaryong manggagamot kundi mula sa sikat na Angkan ng Qing Yun. Hindi siya sigurado kung gaano kahusay ang kanyang mga kakayahan dahil hindi niya ito nasaksihan para sa kanyang sarili ngunit alam niyang kailangan nilang gawin ang sugal na ito.
Ang kanyang puso ay napuno ng pagkabalisa ngunit nang tumingin siya kay Jun Wu Xie, nagulat siya na ang kanyang sariling apo ay abala sa tasa ng tsaa sa kanyang mga kamay at masyadong walang gana na tumingin kay Bai Yun Xian.
Sa pagiging mahinahon ni Jun Wu Xie, nagkaroon ng kaunting kapayapaan ng isip si Jun Xian.
Hindi nagtagal, inayos ni Bai Yun Xian ang sarili na may malamig at malayong ekspresyon: "Hindi mali ang pagsusuri ng Imperyal na manggagamot, sinubukan ng aking Master ang lahat ng kanyang makakaya upang pakalmahin ang kanyang lason ngunit kung hindi man lang maalis ng aking Master ang kanyang lason, ako ay natatakot na walang makakaya. Isa na ngang himala na nagawang sugpuin ng aking Guro ang lason sa loob ng maraming taon. ” Pagkatapos kumanta ng mga papuri sa kanyang amo, buong pagmamalaki niyang inilibot ang tingin sa bulwagan .
BINABASA MO ANG
GENIUS DOCTOR BLACK BELLY MISS (Tagalog Version) PAGE 1
Historical Fiction"TRANSLATE IN TAGALOG" Noong siya ay labing-apat na taong gulang, sa murang edad, Siya ay isang henyong manggagamot na ikinulong ng kanyang lolo, Sinunog niya ang kanyang kulungan kung saan siya nakatira nang higit sa Sampung taon. Ngunit Nang maka...
