MAZOŞİST

Psikiyatri Servisinde 1.Gün..

Saat gece 00.00 dı.. Soruyla bir an irkildim.

- Uzun bir konuya değindin Selin. Genel olarak anlatıcak olursam.. Babam beni bırakıp gittiğinde 12 yaşındaydım. Sigara başladım,alkol aldım. Yetmedi esrar kullandım.Babamın benim canımı yaktığı gibi karşıma çıkan erkeklerin canını yakıyordum.Benim için uğraşlarını görüyor ve bırakıyordum. Aşka inanmıyordum,ta ki o çıkana kadar karşıma. Deli gibi aşık oldum. Baba yerine koyarak sevdim yıllarca. Neler yaşattığını bir anlatabilsem..Her şeyine eyvallah çekti kalbim.Sonra beni hiç sevmediğini söyleyerek terketti. O gün bir şey farkettim.Şu hayatta babama canımı yaktı derdim,o benim canımı almıştı.Yaşımdan çok kavgaya girdim. Çoğunda tek bir sıyrık bile almadım.Onların tabirine göre güçlüydüm.Ben her anlamda güçlüydüm.Sonra günlerden bir gün o kızın gücü bitti ve canıma kıydım. Lanet olsun ki onu bile beceremedim.O gün kendime bir söz verdim. İçimde kavrulup duran közü başkasında alevlendirmeye çalışmayacaktım.Kendi acımı kendi içimde yaşacaktım. Bünyem acıya alışmıştı.. Sonra o da yetmedi. Ruhsal acı az gelince fiziksel acıya başvurdum. O gün bu gündür vücudumda çeşitli hikayeler vardır.Sonra bir de deli dediler.Kabul etmedim hiç bir zaman .. Ama ne anlarlar,buraya yatırdılar. Sonrası malum...

Şaşkınlıkla beni dinliyordu.Cümlelerim bitince; yanıma yaklaştı ve sımsıkı sarıldı.Gözleri dolmuştu.. Ellerimden tutarak;

-Üzülme Ecrin.Sana söz veriyorum burdan yeni bir Ecrin olarak çıkacaksın.Ve ben hep senin yanındayım..

Duygu yüklü anlara alışık değildim. Gülerek hadi uyuma vakti dedim,gülümseyerek yatağa geçmişti oda.

Gözlerimi kapattım.. Derin bi uyku çekmek için..