MAZOŞİST

Psikiyatri Servisinde 2.Gün

Yusuf şaşkın bir ifade ile suratıma bakıyordu.

- Noldu Ecrin?

- Çok gizemli birisin.Normalde insanları çok çabuk çözerim.Ama senin hakkında hiç bir fikre sahip olmama izin vermiyorsun.Özel olmazsa.. Sen neden burdasın?

- Bak Ecrin.. Normalde bundan kimseye bahsetmem,gizemli kalmak benim için her zaman iyidir.Yaralarını ne kadar çok gösterirsen,o kadar kanatırlar. Ama sen çok farklı birisin,duyguların içtenliğin çok samimi.Bunu soracağını biliyordum.Fakat bu kadar erken beklemiyordum.Madem merak ediyorsun anlatayım.. Ama balkona geçip birer sigara yakalım önce..

- Tabi olur.. 

Balkona geçmiştik sigaralarımızı yaktık.Yusuf bir duman çekip anlatmaya başladı.

- Bir cumartesi sabahı nefret ettim hayattan. 9 Mayısdı. 8.sınıfa falan gidiyordum o zaman.. Cuma akşamı annemle babam kavga ediyolardı deli gibi,okuldan gelmiştim konuyu bilmiyordum.Her zamanki meselelerdir diye üstünede düşmedim. Yattım uyudum.. Sabah kalktığımda annem hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Elinde bir kağıt parçası vardı sadece.Alıp kağıdı okuduğumda donakaldım.

''Oğlundan da senden de nefret ediyorum,ne haliniz varsa görün. Ben Aylin'in yanına Kütahya'ya gidiyorum.Beni bundan sonra arayıp sormayın.. - Erdal '' Uzun uzun ağladık annemle.. Sonradan meseleyi öğrendim ki o akşam babamın dostu için kavga ediyorlarmış. Üstelik bir de çocuğu varmış o kadından,Aylin'den.. Ondan beri arayıp sormadı bizi. Bende babam var demedim. Kendimize bir düzen kurduk yaşayıp gidiyorduk. Ama olmuyordu geçim zordu. Liseyi 1 ' e kadar okuduktan sonra bıraktım.Çalışmam gerekiyordu.. O sıra içinde bulunduğum psikoloji ile bulduğum ne varsa başladım. Uyuşturucu,alkol,sigara.. Annemin olan bitenden haberi yoktu. O oğlunu güçlü işinde gücünde biliyordu.Oysa her eve geldiğimde yüzüne bakamıyordum içinde bulunduğum bu durum yüzünden.O uyuduktan sonra her gece duvarları yumruklar oldum. Bir gün aldığım madde miktarından dolayı bayılmışım,hastaneye kaldırmışlar.Bundan yaklaşık 1 ay önce falan.Annem o gün öğrendi olan biteni.. Mecbur buraya yattım. Annem de teyzemlerde kalmaya başladı. Ama ömrüm boyunca 2 şeyi unutmam asla.. Bir babamın yazdığı o notu,bir de annemin şu kapıdan içeri girerken sırtımı sıvazlayıp herşey yoluna girecek Yusuf dediğinde gözlerinde ki o hüznü.. 

Yusuf'un anlattıklarından o kadar etkilenmiş olmalıyım ki,gözlerim dolmuştu. Ağzımdan tek bir cümle çıktı.. 

- Desene aynı dertten muzdaripiz..

Yusuf gülümsedi.. Ya sen Ecrin? dedi.. Bende olan biteni anlatmıştım.. Sonrasında ise sigaralarımızı yakıp bol bol konuşmuştuk.Yanımıza Selin gelmiş o da sohbete katılmıştı. Selin biraz yorgundu uyumak istediğini söyledi.Yusuf'a iyi geceler diyip odaya geçmiştik. Selin bana şakayla karışık hadi gene iyisin seninki sana pas veriyor artık diyordu.. Ve yatmıştı. 

Ben ise yatakta düşüncelere dalmıştım.Yarın ziyaret günüydü. Annemi görecektim...