Ada Büyük, ünlü savcılaradan biri. Bir akşam telefonu çalmaya başlar, telefon ekranında Başkomiser Batuhan Serin adını görür görmez telefonu açar. "Sayın savcım yine bir cinayet ve yine bir not". Ada Büyük bunu duyar duymaz "Kapat geliyorum." der ve...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ADA BÜYÜK
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ALP KAYRA
Yüzlerini sizin hayal etmenizi istedim. Bekli ilerde belirleriz.
Sarmaşıkları sulayıp büyütürdük. Ya sarmaşıklar aslında bizi boğmayı bekleyen canavarlarsa. Hayatımızı sarmış ve bizim fark etmemizi bekliyorsa. Annemde, babamı sarmaşıklar gibi sulamış ve beslemişti. Ama babam, annemi sarmış ve zehrini salmaya başlamıştı. Zehiri aniden değil yavaş, yavaş; soluk kese, kese salıyordu. Annem ilk başta anlamamıştı zehirlendiğini. Soluğu kesildiği zaman, düzelir sandı. Ama düzelmedi. Çünkü sarmaşık zehirini salmış ve gitmişti.
Sabah olmuştu. Ne ara uyuduğum hakkında hiç bir şey hatırlamıyordum. Banyoya gittim, ılık bir duş alıdım ve çıktım. Üstüme pembe bir crop giydim. Altıma da krem rengi bir mini etek geçirdim. Beyaz spor ayakkabısı giyip tamamladım kombinimi.
Aşağı indiğimde Alp camdan dışarı bakıyordu. Elinde bir bardak vardı. "İçmesen şu zıkkım şeyi." dedim sinirle. "Savcım sen sevmiyorsun ben nasıl içeyim? Elimde papatya çayı var. Öneririm sinir ve strese bire bir." Bu adam beni her seferinde alt etmeyi nasıl başarıyordu? Aklım almıyordu. Yani olmaz mı bir kere yenilseydi?
"Bir kere lafıma cevap vermeyip, beni alt etmeyi bırakmaya ne dersin KİY meleği?" dedim imalı imalı. Yaklaştı ve bana doğru eğilerek "Ben sana yenildim bu sayılmaz mı?" dedi ve ben iptal.
Sanırım bu sefere yenilgiyi kabul edecektim.
"Sayılır. Alp çok merak ediyorum, beni nerde gördün? Nerde tanıdın? Bu kadar bağlandın bana. İnanmak istemesemde, inandırıcı oluyor bazen." dedim ve masaya oturdum.
Kahvaltı hazırdı. Kimin yaptığının önemi yoktu. Çünkü zaten ben kahvaltı öğününü çok seven ve eğer kahvaltı öğünü güzel geçmezse, o gün kötü geçer diye bir batıl inanca sahip olan biriydim. Ve sorma gereğinde bulunmadım.
"Sorunun cevaplarını vermek isterim ama çok ta işine yaramaz bence." dedi ve o da oturdu.
