Karanlıktaki Mum ~chaemura^

Bölüm-12

23.12
Niki yeni kişiler bulmaya devam ediyordu. Onlarla plan yapmak için de hepsi ücra bir köşede toplanmışlardı. Yunho planı ayarlıyor ve onlara ne zaman harakete geçeceklerinden falan bahsediyordu. San diğerlerinin dikkatini dağıtmadan Niki'nin kulağına yaklaştı
"Bugün buluşacakları yeri öğrendim. İlk önce onları izle çocuklar gittikten sonra da kızı güvenle konuşabileceğiniz bir yere götür." Dedi ve Niki'ye adresin yazılı olduğu kağıdı verdi.
"Bende geliyim." Dedi Yeonjun.

"Aslında güzel bir fikrim var." Diye Niki ortaya atıldı.
"Evet Niki?" (Yunho)
"Yunjin bizimle çalışmayı kabul ederse, onu Hyunjin için bir tehdit olarak kullanabiliriz. Sonuçta Changbin ile Yunjin arasında seçim yapmak zorunda kalıcak."(Niki)
"Bu olayın sonunda Yunjin'e zarar gelebilir."(Yeon)
"Şu an olduğumuz durumda hiç birimiz güvende değiliz. İşimize yaramak istiyorsa bu konuda yardım etmesi gerekiyor."(Niki)
"Niki haklı. Zaten Changbin bizimle beraber olduğunu öğrenince onu öldürmeye çalışacak. En azından Hyunjin'i yanımıza çekmiş oluruz."(San)
"Bende bu fikre katılıyorum. Başka çıkış yolumuz yok."(Yunho)

Buluşma saati yaklaşmıştı saat akşam 8 civarıydı. Niki ve Yeonjun kapıdan dışarıya adım atıcakları anda arkadan biri Yeonjun'a seslendi. O kişi San'dı.
"Yeonjun, neden kafana göre hareket ediyorsun?"
"Dışarıda konuşalım bence. Herkes bize bakıyor."(Niki)

"Noldu?"(Niki)
"Ne olacak Yeonjun Yunjin'e tüm planı anlatmış. Daha kabul bile etmedi. Onu kullandığımızı düşünüp reddederse ne yapacaksın Yeon?"(San)
"Kabul ediceğini bilmesem söylemezdim. Hem onu resmen kullanıyorsunuz."(Yeon)
"Neden bu konuda bu kadar hassassın anlamıyorum. En azından Yunho'ya falan sorsaydın söylemeden önce."(San)
"Tamam, konuyu kapatalım, buluşma saatine az kaldı. Oraya gitmemiz gerek. Dönünce konuşuruz."(Niki)
"Umarım yolda bize nedenini nasıl açıklayacağımı düşünürsün Yeonjun."(San)

"Neden bu kadar olay yaptığını anlamıyorum."(Yeon)
"Sadece gergin. Herkese mesafeli olduğu gibi onada öyle davranıyor. Yunjin'e senin baktığın gözden bakmıyor çünkü."(Niki)
"Nasıl bakıyormuşum ben?"(Yeon)
"Bilmiyormuş gibi yapma. Herkes ona karşı boş olmadığının farkında . Ne yaparsa yapsın onu savunuyorsun ve sürekli ondan bahsediyorsun."(Niki)
"Bak, belki benimle şu an empati kurabiliyorsundur. Bana aldığım risklerden dolayı kızmıştın."(Niki)
"Haklısın, özür dilerim." (Yeon)
"Geldik. Bakalım neredeler."(Niki)
Burası akıllarındaki yerlere hiç benzemiyordu. Gayet meydan ve tek tükte olsa insanların dolaştığı açık bir alandı. Hatta arkada dükkanlar bile vardı.
Yeonjun çocuğu daha önceden gördüğü için görse tanırdı.
"Bak orada, yanında kız da var. Kesin o."
Niki dikkatlice baktığında,
"A-ama bu.. Eunchae!"
"Ne? Emin misin?"
"Evet o. Offf ne yapacağız şimdi."
"Tamam sakin ol. Burda durmamız lazım. Bizi fark etmemeliler."
Niki onların gitmesini bekliyordu. Ama gördükçe de sinirleniyordu.
"Tamam gidiyor. Bak şu ikili onun arkadaşı, başka birinin burada olduğunu sanmıyorum."(Yeon)
Bir anda şemsiye ile bile yürünemeyecek derecede yağmur başladı.
"Hadi yanına git Niki."
Niki Eunchae'ye doğru koşmaya başladı. İyice yaklaştığında elleriyle başını kapatmaya çalışan ve girecek yer arayan Eunchae'nin gözleri Niki'yi buldu.
"Niki?"
Niki ona, hiç bırakmayacakmış gibi sımsıkı sarıldı.
"Özür dilerim Eunchae."
Eunchae de onu özlemişti. Gözlerinden istemeyerek de olsa yaşlar süzüldü. Ve gözlerini kapatarak Niki'nin ona sarılmasına izin verdi.
Belki birkaç saniye olabilirdi ama dakikalarca devam etmiş gibi hissettiriyordu. Sanki zaman durmuş gibiydi. Sonra Eunchae onlara koşarak gelen sırılsıklam olmuş Yeonjun'u farketti.
"Hadi sonra konuşursunuz. Havuza düşmüş gibiyiz şu anda."(Yeon)
"Ne oluyor Niki?"(Eun)
"Eunchae'nin evine gidelim. Bize yolu tarif et."(Niki)