Karanlıktaki Mum ~chaemura^

Bölüm-9

11.12
Yeonjun tekrar dönmüştü. Niki'nin ona anlatması gereken çok şey vardı.
"Nasıl gidiyor?"
"Az kaldı. Yakında orasıyla işimiz bitiyor. Sen napıyorsun? Çokta iyi göründüğün söylenemez."
"Anlatmam gereken çok şey var. Dışarı mı çıksak?"
"Peki."

"Evet, dinliyorum ve umarım beni dinleyip Eunchae denen kızdan uzaklaşmışsındır."
"Hayır, ve şu an çok pişmanım..."
"Ne oldu?"
Niki bunu söylemekte çok zorlanıyordu.
"Patron mu öğrendi yoksa?"
"Biri boş yere öldü."
"Kim?"
"Kazuha'nın sevgilisi. Ölen kişi çokta önemli biri değil ama benim yüzümden boş yere hayatı bitti."
"Olay nasıl buralara geldi?"
"Her gün okula gitmeye başlayınca patron şüphelendi. Bende o an başka bahane bulamadım."
"Beni dinlemeni söylemiştim. Dinleseydin bu pişmanlığı yaşamayacaktın. Eunchae'ye okulu bırakırken ne dedin."
"Bırakmadın."
"Nasıl yani?"
"Bırakamadım Yeon."
Yeonjun ayağa kalkıp sinirini yatıştırmaya çalıştı.
"Şimdi beni iyi dinle. Bir hata yaptın ve kendini ölmediğin için şanslı saymalısın. Ama sen bundan ders çıkartmak yerine neden tekrar risk alıyorsun. Bir dahaki sefere de böyle suçsuz insanları mı suçlayacaksın? Bu olayın sonunda ya sen ya da Eunchae'ye bir şeyler olucak. Hatta belkide ikinize de. O yüzden şu an beni dinlemeni önermiyorum. Beni DİNLEMELİSİN. Okulu bırakıyorsun."
"Haklısın. Ama Eunchae'ye ne diyeceğim?"
"Bahane bulmada çok iyisin gibi görünüyor. Buna da bulursun artık."
"Off Yeon sorun bahane değil, ayrılmak istemiyorum."
"Ona zarar gelmesini istemiyorsan zorundasın maalesef."
"Tamam seni dinleyeceğim."
Yeonjun onu ikna ettiği için rahatlamıştı. Onu baskı altında hissettirdiğinden dolayı rahatlatmak için
"Ben 3 gün daha burdayım. İstersen sonra sende benimle gel. Hem buradaki halinden daha az yükün olacak."
"Bunu düşüneceğim."

13.12
Niki buluşma saatine kadar düşünmeye karar verdi ve dışarı çıkmadı.
Eunchae her zamanki gibi kapıya gelmişti.
"Niki, hadi gel."
Eunchae yürürken konuşmaya başlamıştı bile.
"Yarın için yemek önermen gerekicek çünkü ne yapsam bilmiyorum. Sınıfta bir tane kızla konuşmaya başladım. Proje için beraber hazırlanmıştık. Hem Kazuha kadar depresif de değil. Konuşurken eğlenebiliyorum."
Oturdukları yere gelmişlerdi.
"Ama bu Kazuha'yı bırakacağım anlamına gelmiyor tabii. Onun bu aralar bana ihtiyacı var. Biliyorsun Jay neredeyse 1 aydır gelmiyor. Ama ben okulu bıraktığını veya yurt dışına gittiğini düşünüyorum. Kazuha'ya yazmayı unutmuştur heralde. Hadi yesene niye yemiyorsun?"
"Eunchae."
"Efendim?"
"Ben okula gelmeyeceğim artık."
"Neden?"
"Bilmem gereken bir sebep değil."
"Ee biz nerede görüşüceğiz?"
"Görüşmeyeceğiz."
"Nasıl yani?"
"Zaten anlaşma değil miydi bu? Sende yeni arkadaş bulmuşsun zaten. Bende yemeğimi kendim alabilirim sonuçta."
"A-ama sadece anlaşma yüzünden görüşmüyoruz ki?"
"Ne için görüşüyoruz o zaman?"
Eunchae böyle düşündüğüne şaşırmıştı ve cevap verememişti. Evet, belki de sadece anlaşmaydı ve kendisi aptaldı. Ama bu Eunchae için bir anlaşmadan ibaret değildi ve Niki'nin de onun gibi düşündüğünü sanmıştı.
Niki kalkmıştı ve kapıya doğru gidiyordu. Arkasından gözü yaşlı Eunchae,
"Seni sevdiğim için görüşüyordum!" Diye bağırdı.
Niki arkasına dönemezdi. Artık çok geçti. Göz yaşlarını tutmaya çalışarak bahçeden ayrıldı.