Chapter 1
Allyyssandra P.O.V
"Malvor,Athens and Rosan train 056"
"MalvorAthens and Rosan train 056"
"Once again Malvor Athens and Rosan train 056"
Nagising ako at bahagyang nagulat dahil sa aking narinig napatingin ako sa harap at nakita ko ang nakasulat
Malvor,athens and Rosan train 056 mahina kong bigkas sa aking bibig
Nagmadali akong pumasok sa tren kasabay ang mga taong papasok rin dito
Nang makapasok,agad akong pumasok sa compartment ng tren at umupo sa aking pwesto ilang minuto ang nakalipas at ang tren ay nagsimula nang maglakbay papunta sa bayan
Tiningnan ko ang orasan na nakakabit sa aking pulsuhan 10:48
Napapikit ako at isinandal ang aking ulo sa backpad ng inuopuan kong pwesto
I took a deep sigh
" Mahaba haba pa ang oras ng lalakbayin ko" mahinang bigkas ko sa aking sarili,napahinto ako saglit nang maalala
"Ang sulat"saad ko
Kinapa ko ang bulsa ng bag na aking dala at kihuna ang maliit na papel na naglalaman ng isang sulat
sulat na muntik kong makalimutan basahin na Hanggang ngayon di ko parin nababasa simula kahapon nang matanggap ko ito.
Binuksan ko ang papel at nagsimula itong basahin.
Nang matapos itong basahin malalim akong napabuntong hininga at napagisipan kong umidlip dahil sa daramdaman kong antok.
Nagising ako dahil sa busina ng tren naramdaman kong huminto ang aming sinasakyan
Lumabas ako sa compartment ng tren kung saan ang pwesto ko at napatingin sa paligid
nag sitayuan ang ilang mga tao dala ang kanilang mga maleta at bag,nagtaka ako.
"Anong lugar na ba ito?" Mahina kong tanong at saad sa sarili
Habang palabas ang ilang mga tao kumuha ako ng tyansang magtanong
Kinalabit ko ang isang matandang babae at bahagya naman siyang napatingin sa direksyon ko at napangiti
"Ano yun?" tanong niya sa akin
"Pasensya na po,anong bayan na po ito?"
"Ito ang bayan ng Rosan ija dito ka rin ba papunta sa bayang ito?"sagot at tanong niya sa akin
"Ah hindi po salamat po"sagot ko nman sa kanya
Yumuko siya ng kaunti senyalis na siya ay aalis na,yumuko din ako ng kaunti
Ilang minuto ang lumipas nang makalabas ang ilang tao na papunta sa bayan ng Rosan agad ding umandar at nagpatuloy sa byahe ang tren na aking sinasakyan.
Napatingin ako sa wristwatch ko 12:34
I took a deep sigh at isinampa ang aking likod sa inuopuan
Ilang minuto ang nakalipas bago kami tuluyang nakalayo sa bayan ng Rosan.
Hinawi ko ang magandang kurtinang nakatakip sa bintana at doon nakita ko ang maaliwalas at sobrang asul na mga ulap
Binuksan ko ang bintana,napangiti ako at bahagyang napapikit nang maramdaman ko ang preskong hangin mula sa labas
I again opened my eyes at sa hindi kalayuan nakita ko ang mga magaganda at nagtataasang mga puno at mga nagliliparang mga ibon
"I'll be fine...i guess" mahinag saad ko sa sarili nang maalala ang bayan ng Malvor na hindi ko pa napunpuntahan at sa araw na ito doon ang daan na tatahakin ko
