Young and Beautiful | Andy Barber | Türkçe +18 / ASKIYA ALINDI

Bölüm 13

Yazardan

Gwen gözyaşları içinde yere çökmüş kanlar içindeki elini sabit tutmaya çalışıyordu. Ne kadar berbat halde olduğunu göstermemek için başını eğip bu işkencenin bir an önce bitmesini bekliyordu. Gözyaşları gözükmese de hıçkırıklarını kulak ardı etmek imkansızdı

"Bu senin kendi hatan, biliyorsun" dedi Frank. Her kelimeyi öne doğru bir hamle ile noktaladı "Senin. Suçun"

"Ö-özür dilerim" dedi Gwen hıçkırıklar arasında

Onun hatası

Brad Edwards'ın ona karşı duygularının olması onun suçuydu. Yakınlaşması onun suçuydu. Babasının cezalandırması onun suçuydu.

İşte bu en kötü kısmıydı.

Kendi hatası olduğuna inanmıştı.

Ve eğer Frank, Brad'e de bir şey yapmak isterse bu da onun suçu olacaktı.

Daha birkaç saniye önce acımasızca metal dolabın arasında defalarca ezilmiş elindeki acı şiddetli bir ateş gibi geri döndü

Bir yandan bunun hak ettiği şey olduğunu düşünürken bir yandan da içinde hayata karşı olan nefreti büyüyordu

Ama hiçbir tepki vermedi, gözyaşları kesilmişti. Sadece yerde kendini olabildiğince küçük göstermeye çalışarak titriyordu. Frank çenesinden tutup ona düzgünce bakmak için kafasını kaldırdığında kızının cansız gözleriyle buluştu.

İstediğini aldığından hiç şüphesi yoktu, kızını tam istediği halde bırakmıştı. İstediği şeye inanmasını sağlamıştı. Bu cezayı hak ettiğine inandırmıştı

Gwen babasının arkasından kapanan kapıya bakmaya devam ederken kalan son ışıkta sönmüştü.

Tek başına. Kırık ve yalnız

Aklındaki tek düşünceyle baş edemeyecek kadar da kaybolmuş

Her şey onun suçuydu

...

Gözleri korkuyla açılmıştı. Sıçramasına onu arkasından sıkıca sarılmış adamın kolları engel olmuştu. Başını hafifçe çevirip huzur içinde uyuyan Andy'e baktı.

Yine anıları kabusa dönüşmüştü. Andy'e baktığında her zamanki gibi güven hissedeceğini düşünse de bu sefer korkusu daha da büyüyüp tüm vücudunu ele geçirmişti.

Kafasında çoktan bir görüntü oluşmuştu bile. Babasının ellerini üzerinde hissetmişti. Onun en kırıcı, en acımasız sözleri kulağına dolmuştu. Kendisinden vazgeçmiş, Andy'e zarar vermemesi için yalvarması gözünün önüne gelmişti. Her şeyi zihninde kurmasına rağmen bunun gerçek olmasına ne kadar yakın olduğunu biliyordu.

Hızlıca yerde duran telefonuna uzandı, saate baktığında sabah üçü gösteriyordu. Amelia'dan gelen bir sürü mesajı görmezden gelerek telefonu tekrar yere atıp yatakta doğruldu.

Andy hareketliliği hissedince uyanmaya başlamıştı

"Ne oluyor?" Diye sordu gözlerini aralamaya çalışırken

Gwen dizlerini iyice kendine çekmiş, ona sırtı dönük elleri saçlarının arasında yatağın kenarında oturuyordu

"Uyumama izin verdin" dedi soğuk bir ses tonuyla

"Çok yorulmuştun ben de seni yatağa taşıdım"

"Evet ama gitmem gerekiyordu Andy söylemiştim"

"Amelia'ya ofiste sabahladığımızı söylersin bir şey olmaz... hadi yatağa geri dön"