When Our Stars Collide

Chapter 6

Sera's Pov

*kring kring kring

It's 4:30am. I reached for my alarm clock to turn it off and get up in bed . I know its too early but I want to witness the sunrise.

It reminds me that no matter how many times I fall, there will always be a chance to start a new beginning.

Nagtungo muna ako sa banyo upang maghilamos at dumeretso na sa kusina to make coffee and pancakes. Nagluto na din ako ng sinigang para in case na magutom ako makakakain na agad ako. Pagkatapos kong magluto ay pumunta na ako sa veranda dala dala ang aking kape at pancake. Ang ganda talaga ng view didto. Nakakarelax.

The sun comes out at 5:15am. The beauty of sunrise and sunset will always be breathtaking. I enjoyed watching the sunrise as it reflects on the ocean. The sound of the waves, the chirping of birds, and the cozy breeze makes me feel at ease. Ni hindi ko nga napansin na alas otso na pala.

*phone rings

I checked who's calling. It's none other than my kuya.

"yes?"

"kumusta? did you eat already?"

"opo. why?"

"nothing. just checking on you."

"ah okay"

"so, what are you up to today?"

"I'm just staying home. Tinatamad akong umalis"

"san ka naman pupunta kung sakali?"

"sa mama ko. bibisitahin ko lang sana"

"okay. chat me nalang if you need anything. okay?"

"okay. thanks kuya! "

"sige. I'll hung up na ha? ingat ka diyan."

"bye!"

I decided na pumasok na sa loob. Hinugasan ko muna ang mga ginamit ko kanina tsaka dumeretso na sa sala. Humiga ako sa sofa and turned on the tv. I keep thinking kung ano kayang magandang gawin? mag part time kaya ako? mamasyal? o matulog nalang.

It's already lunch time pero hindi pa ako nagugutom. Kinuha ko ang aking cellphone at tiningnan sa aking files kung may na save ba akong resume sa aking files and luckily,meron naman. Bukas maghahanap ako ng trabaho either sa fast-food or mga resto na qualified ako. Ipprint ko nalang mamaya yung resume ko and 2x2 i.d picture. Sana lang matanggap ako.

Pinatay ko lang muna ang tv at natulog.

Alas kwarto na ng magising ako dahil sa aking alarm clock. Kumain na muna ako pagkatapos ay naligo. Wala namang ibang pwedeng magawa dito sa bahay bukod sa kumain,maligo,manuod ng tv,magbasa ng libro. Ay! ngayon ko lang naalala. May studio pala dito. hahaha. Di naman kasi ako mahilig mag ikot-ikot. Dahil sa nababagot ako, umakyat ako sa second floor at nagtungo sa studio. Pagkapasok ko ay nakuha agad ng atensyin ko ang guitara na kulay itim. Ang strings nito ay may iba't-ibang kulay. Napakasimple pero sobrang ganda. I started to strum and sing whatever the song that comes to my mind.

Pagkatapos ko sa guitara, dun naman ako sa piano. I don't know how to play this pero may tutorial naman sa youtube kaya nanuod na muna ako. After watching, I tried to press the keys . Ilang beses akong nagkakamali pero sinusubukan ko parin hanggang sa nakuha ko na din. Medyo mahirap siya sa umpisa pero habang tumatag natututo kana lalo na kung eneenjoy mo nalang ang ginagawa mo. Dahil sa pag-eenjoy ko di ko namalayang gabi na pala.

Bumaba na ako at nagtungo sa kusina upang kumain. Ininit ko na muna yung niluto kong sinigang kanina. Pwede pa naman siguro to. Kumain na ako pagkatapos ay nagtungo sa sala. Kumuha ako ng libro at nagbasa. The title of this book is "a glimpse of darkness" maganda siya. It's about how she survive with her life despite the struggles she'd been through. Nakarelate naman ako sa kwento dahil gaya niya, I also came from a broken family. masakit na wala kang taong matakbohan lalo na kung bitiw na bitiw kana sa buhay. Mabuti na nga lang at may kumupkop sa akin. I hope the person behind this story keeps moving forward.. I know na this is just a stoy but there's a part of it na alam kong pinagdaanan niya. Wala lang siyang mapagsabihan kaya sa libro niya nalang ito ibinuhos. Lahat ng lungkot at sakit na nararamdaman niya.