Market≈Taekook

#5 Bu Gece Bende Kal🛒

Koca bir haftayı daha geride bırakmış sınavlarımı bitirmiştim. Taehyung üzgün olduğundan mı yoksa cidden kendini bana affettirmek istediğinden mi bilmem ama iletişimimizi kesmemişti. Öbür yandan sınavlarımın bitmesini bekleyen Lisa noonamla önemli bir konu konuşacaktık ve bu beni aşırı geriyordu. Ama konuşmamızda lazımdı bundan kaçamazdık.

Evden çıkıp otobüs durağına yürürken bir anda duyduğum korna sesiyle irkilip yoluma devam edecektim ki bir daha korna çalınmış ve siyah bir araba kaldırıma yanaşmıştı. Bunun Taehyung olduğunu gördüğümde sorarcasına kaşlarımı kaldırıp yüzüne bakmıştım.

"Gideceğin yere bırakmamı ister misin?"

Önce yağan kara sonra uzaktaki durağa bakıp Taehyung'un arabasına bindiğimde gülümseyerek camı kapatıp arabayı tekrar yola çıkarmıştı.

"Ne tarafa gidiyoruz?"

"Şu an dümdüz ilerlesen yeter."

"Nasıl geçti sınavların?"

"İyi geçti sayılır. Ya senin?"

"Beklediğimden iyiydi açıkçası. Ve Jungkook aramız kötü değil değil mi?"

"Taehyung cidden sorun yok. Her insanın kötü bir anı olabilir tamam mı?"

"Evet ama şu sıralar daha doğrusu şu siyah saçlı kaküllü kız geldiğinden beri dalgınsın ve üzgün."

Demek hislerimi saklamakta o kadar da iyi değildim. Eh az sonra Rose'ların evinde yaşanacak olan aile tartışmasından sağlam çıkabilecek miydim emin değildim açıkçası.

"Hey, iyi misin?"

"Ha?"

Daldığım yerden bakışlarım tekrar Taehyung'u bulduğunda endişeli görünüyordu. İçimde aniden beliren yoğun isteği hiç düşünmeden dışa vurmuştum.

"Taehyung eğer seni akşama doğru ararsam ve beni almanı istesem bunu yapar mısın?"

Bakışları anlamadığı için karışıktı. Ama o yüne de beni sorgulamamıştı.

"Tabii ki alırım. Araman yeter."

"Teşekkür ederim."

"Rica ederim Jungkook."

*********

Annemlerle beraber salonda oturmuş ablamın gelmesini bekliyorduk. Rose bir arkadaşında kalacağını söylemiş ve evden kaçmıştı. Teyzem ise annemi sakinleştirmeye çalışıyordu. Eh bende stresle bacağımı sallıyordum.

Bir kaç dakikanın ardından çalan zille gergince yerimde dikelmiş bir süre sonra da içeri giren Lisa noona ile gergince bakışlarımız buluşmuştu. Ama tuhaftı ki o gülümsüyordu. Sanki biraz sonra hiç bir şey olmayacakmış gibi davranıyordu.

Annem sarılmak için adım attığında bir adım gerileyip bunu istemediğini belirtmiş annem ise üzgünce ve birazda pişman bir şekilde yüzüne bakıp geri koltuğa oturmuştu.

"Konumuza gelirsek canım ailem. İki yıl önce evlatlık olduğumu öğrendiğim zaman bu benim için koca bir yıkım olmuştu. Bunu benden saklamak istemenizi anlıyorum ama açıkçası bu kırıcı ve üzücü bir şey. O zaman bu haberi öğrendikten sonra kaçmak daha kolay görünmüştü bana. O yüzden de Fransaya gittim. Ama size de beni bu yaşıma kadar büyütüp sevdiğiniz için de teşekkür borçlu sayılırdım. Ve gitmeden önce tüm suçlu oymuş gibi düşündüğüm Jungkook'tan özür dilemeye geldim."