Market≈Taekook

#7 Keşfedilen Hisler🛒

Karakolda ifadem alınmış bir şekilde Taehyung'u beklerken bulunduğum odanın kapısı tıklatılmış içeri güler yüzlü bir bayan girmişti. Gormasına bakılırsa o da polisti.

"Merhaba Jeon Jungkook. Ben Sonmi'nin arkadaşı Jieun. Biraz önce Sonmi de sizin için ifade verdi. Sana taciz etmeye çalışan o adamların profilleri zaten suç doluymuş. Bunu daha önce de yapmışlar. Merak etme onlar çok uzun bir süre daha karakolda olacaklar."

"Teşekkür ederim. Bir şey sorabilir miyim?"

"Sorabilirsin tabii ki."

"Taehyung nerede? Yani iyi mi? En son adama yumruk attığı için eklem yerleri kızarıktı da."

"Merak etme o çok iyi. O da seni sormuştu. Senden önce onun yanına gittim de. Neyse ben sana pansuman yapmak için gelmiştim."

"Teşekkür ederim cidden."

"Önemli değil."

*********

Jieun noonanın burnuma tepiştirdiği pamuk hem rahatsız ediyor hem de nefes almamı güçleştiriyordu. Sert yumruk attığım için kızaran eklem yerlerime buz tutuyordum.

Sonunda beni Taehyung'un olduğu odaya getirdiklerinde içimdeki ağırlık hissi yok olmuş gülümseyerek bana endişeyle bakan bedenim yanına ilerlemiştim hızla. Oda benim geldiğimi görünce hemen ayaklanıp kollarını sıkıca etrafıma dolamıştı.

"İyi misin?"

"Evet iyiyim."

Beni kendinden ayırıp şöyle bir yüzüme bakmış ardından tekrar sıkıca sarılmıştı. Tabi bu sırada hızlanan kalp atışlarımı ve midemdeki kasılmaları es geçmeyelim.

"Sizi evinize bırakayım mı gençler?"

"Zahmet vermeyelim?"

"Ne zahmeti düşün önüme bakayım."

**********

Arabada Taehyung ile aldığımız ani kararla onun evine gelmiştik. Açıkçası evini göreceğim için çok heyecanlıydım. Ne kadar kabul etmek istemesem de ona karşı hislerim vardı.

Evine adım attığım gibi burnuma dolan kendine has kokusu ile dudaklarımda istemsiz bir kıvrılma olmuştu. Montumu çıkarıp onun gibi askılığa asmış ardından onu takip ederek duvarları değişik tablolarla süslü kısa antreyi geçip oturma odası olan yere girmiştik.

Odayı görmemle istemsiz bir ufak bir kahkaha atmıştım. O ise beni anlamadığından kafası katışmış bir şekilde sormuştu.

"Ne oldu?"

"Bir insanın evi ancak bu kadar kendini yansıtabilir resmen! Taehyung cidden çok tatlısın."

Ona iltifat etmemle utanmış başını yana çevirmişti ve inanır mısınız bu muhteşem bir görüntüydü. Hafif kızarıklığa sahiplik yapan esmer yüzü yüzünden alt dudağımı ısırıp yanına adımlamıştım.

"Evimin beni yansıtması iyi bir şey mi?"

"İyi bir şey olup olmadığını bilemem ama şahsen benim çok hoşuma gitti."

"Beğenmene sevindim. Sen geç otur ben de bize bir şeyler hazırlayayım."

Belimden hafifçe kavrayıp beni koltuklara doğru ilerlettiğinde belimi yavaşça okşadığını hissettiğim parmakları yüzünden hızlı kalp atışlarımla ikili koltuğa oturmuştum.