Düğüm - Drarry

4

Eli titreyerek, "Beni rahat bırak Malfoy, yoksa bu asayı vücudunda hissedersin," dedi.

"Yalnız bir şey unutuyorsun, Potter," dedi Draco ve kulağına yaklaşıp fısıldayarak,
"Ben her zaman üstte olurum."

Harry, kıpkırmızı olmuş bir şekilde bir iki adım geriye doğru atmıştı.

Bunu fark eden Draco, Harry’nin üstüne yürümeye başladı; ta ki Harry’nin sırtı ağaçla birleşene kadar.

Harry, sırtında hissettiği ağaçla kaçacak yeri kalmadığını fark ederek pes etti.
"Benden ne istiyorsun Malfoy?"

Kulağına eğilip sırıtarak,
"Bence ne istediğim gayet belli, Potter."

Draco, bir elini Harry’nin boynunda gezdirirken diğer eliyle ağacı tutuyordu.

Harry, boynunda nazikçe hareket eden el karşısında savunmasız bir şekilde yutkundu.

"Benimle oynamayı bırak Malfoy, ikimiz de amacını biliyoruz."

Draco, ciddiyetini belli etmek istercesine vücutlarının arasındaki mesafeyi sıfıra indirerek kafasını eğip Harry’nin yüzünü incelemeye başladı.

Harry, tüm vücudunu saran sıcaklıkla nefesini tutarak Draco’dan gözlerini kaçırdı.

O sırada uzaktan, gözleri dolu bir şekilde izleyen Simon gözyaşlarını tutamadı. Yanına gelen Allerno’yu bile fark etmemişti.

Yanına oturan Allerno, "Biliyorum, benden pek haz etmiyorsun. Gerçi pek bir farkımız yok. Ama iyi misin?" diyerek merakla sordu.

Allerno’nun sesiyle irkilen Simon, ağlayarak,
"Dalgamı geçiyorsun? Görmüyor musun şunları? Sevdiğim adam abime deli gibi âşık! Nasıl iyi olabilirim, söylesene!" diyerek ağlamaya devam etti.

Allerno, şaşkınca Simon’a bakarak,
"Sen... Draco? Tabii ya... Anlamalıydım. Gerçi durumumuz pek farklı değil," diyerek teselli etmeye çalıştı ama pek başarılı olduğu söylenemezdi.

Simon, Allerno’ya bakarak,
"Nasıl yani?" diyerek cevap bekledi.

"Boşversene..." diyerek yutkundu. İstemsizce sesi aciz ve incinmiş çıkmıştı.

Simon, Allerno’ya bakarak,
"Anlamıyorum... Siz Malfoy’lar abimde ne buluyorsunuz ki? Ben her zaman ailenin yakışıklısı, en iyisi olmuşken neden abim? Neden ben değil?" diyerek isyan etti.

Allerno, Simon’un bu söylediğiyle onu ilk kez bu kadar yakından inceledi. Ve haklıydı; Harry’e bakılacak olursa, Simon, Allerno’ya göre çok daha çekiciydi. Allerno bunun senelerdir farkındaydı... Gözleri ağlamaktan şişmiş olsa bile.

"Simon..." diyerek dayanamadı Allerno.

"Efendim Malfoy? Dalgamı geçeceksin?" diyerek tepki verdi. Dalga geçilmesinden gerçek anlamda nefret ediyordu.

Allerno gülerek,
"Hayır, dalga geçmeyeceğim." Kafasının arkasını kaşıyarak,
"İstersen sarılabilirim."

Simon’un gerçekten buna ihtiyacı vardı. Ama bu teklifin Allerno’dan gelmesini hiç beklemezdi. Birkaç saniye ciddi olup olmadığını anlamaya çalıştıysa da, pek umursamayıp kucağına oturup sıkıca sarılarak ağlamaya devam etti. Kafasını boynuna gömdüğünden Allerno, her gözyaşını hissediyordu ve boynuna düşen her damla sanki kalbine bir darbe vuruyordu.

Allerno sadece koluna sarılmasını beklerken, kucağındaki genci şaşkın bir şekilde süzdü. Erkekliğinin üstündeki baskı onun irkilmesine neden olsa da, şu an tek düşünebildiği şey Simon’un mutluluğu ve büyüleyici kokusuydu. Eli istemsizce Simon’un saçlarına gitti ve okşamaya başladı. Harry’e nazaran saçları gayet düzgün olan gencin saçları, Allerno yüzünden dağılmıştı.