Αγάπη με δυσκολίες

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Αφροδίτη
Σήμερα είναι η πρώτη μου μέρα στην εισαγγελία ,μόλις μπήκα στο κτήριο με πλησίασε μια κοπέλα η Άννα που με οδήγησε στο γραφείο μου. Όταν άνοιξα την πόρτα είδα δυο μεγάλα γραφεία με έναν υπολογιστή στο κάθε ένα πίσω από το γραφείο μου είχε ένα μεγάλο παράθυρο που φώτιζε όλο το δωμάτιο επίσης είχε δυο όμορφες μπλε πολυθρόνες για τον κόσμο , μόλις έκατσα ήρθε η Άννα προς το μέρος μου «Κυρία Αφροδίτη έχετε ένα ραντεβού με τον κύριο Χατζηγεωργίου» «Ωραία ευχαριστώ παρά πολύ ,Άννα είμαστε στην ίδια ηλικία στον ενικό παρακαλώ» «Έχεις δίκιο» είπε και γέλασε , έκατσε στο δικό της γραφείο και ξεκίνησε να γράφει στον υπολογιστή,10 λεπτά μετά έφυγα από το γραφείο μου και πήγα στο μπάνιο έπλυνα τα χέρια μου κοίταξα τον καθρέπτη έφτιαξα τα μαλλιά μου και έστρωσα τα ρούχα μου φορούσα ένα μπεζ σετ κουστουμιού, όταν βγήκα από το μπάνιο πήγα στο γραφείο του κυρίου Χατζηγεωργίου όταν έφτασα χτύπησα την πόρτα «Περάστε» άνοιξα την πόρτα μόλις μπήκα είδα τον κύριο Χατζηγεωργίου με έναν άλλον κύριο « κάθησε» μου είπε « Αφροδίτη από εδώ ο Απόλλωνα θα συνεργαστείτε σε μια πολύ δύσκολη και επικίνδυνη υπόθεση είσαι καινούργια το ξέρω αλλά είσαι καλή» «Ευχαριστώ παρά πολύ» είπα «Η υπόθεση έχει ως εξής μια εξαφανίσει ανηλίκου ,η γονείς είναι χωρισμένοι το παιδί στις 12/8/22 εξαφανίζετε το είχε ο πατέρας του είναι 17 χρόνων μπορεί να είναι δολοφονία μπορεί να είναι εξαφανίσει εμπλέκονται πολλά άτομα ,επίσης έχουμε δυο θανάτους του αδερφού του πατέρα και του πρώτου ξάδερφου της Δώρας αυτά είναι τα στοιχεία ως εξής, πρέπει να πάρετε καταθέσεις από όλους ξανά» « Είναι δύσκολο θα τα καταφέρουμε» είπε ο Απόλλωνας « Τελειώσαμε ευχαριστώ» είπε ο κύριος Χατζηγεωργίου περιχαρής και βγήκαμε και η δυο από το γραφείο του « πάμε στο γραφείο μου;» « Απόλλωνα είναι δύσκολο» «Πάμε να συζητήσουμε» του έγνεψα, πήγαμε στο γραφείο του είναι πολύ ψηλός με κάστανα μάτια και μαλλιά, έκατσε στην καρέκλα του και εγώ σε μια από της πολυθρόνες «Ξεκινάμε λοιπόν Αφροδίτη Μαρκάτου » « Απόλλωνας Σταθάκης» « Θέλω το τηλέφωνο σου ;» « 6978096541» είπα « 6952340975»είπε και γέλασε « Θέλεις καφέ;» « Όχι ευχαριστώ» « Ξεκινάμε 12/8/22 εξαφανίζεται από το σπίτι του πατέρα της 25/9/22 πεθαίνει ο αδερφός του πατέρα 30/9/22 ο ξάδερφος» « Η ημερομηνίες είναι κοντά» « Έχεις δίκιο» «Συνεχίζω όταν ήρθαν οι γονείς εδώ για κατάθεση ο πατέρας αρνήθηκε να κατάθεση η μητέρα είπε όσα ήξερε ακόμα περιμένει για το παιδί της» « Πόσες πιθανότητες υπάρχουν να το έχει κάνει ο πατέρας;» « Καμία δύστυχος δεν έχουμε στοιχεία η υπόθεση έμεινε στην μέση» « Εμπλέκονται αλλά δυο πρόσωπα ο σύντροφος της κοπέλας και ο αδερφός του» « Υπάρχουν καταθέσεις τους;» « Αφροδίτη δυστυχώς δεν εμφανίστηκαν ποτέ, δεν έχουν φύγει από τη χώρα, έχουν απαγορέψει εξόδου από την χώρα για κάτι κλοπές» « Θέλω να τα καταφέρω για αυτό το κορίτσι» « Και εγώ» είπε «Καλή αρχή λοιπών» « Καλή αρχή» είπα « Θα ξεκινήσω με την κατάθεση της μητέρας» είπα « Και εγώ με του πατέρα» σηκώθηκα άνοιξα την πόρτα. Έφυγα και πήγα στο γραφείο μου έκατσα στην καρέκλα μου « Άννα φώναξε μου για κατάθεση την κυρία Μαρία Μακρίδη » « Αμέσως» ξεκίνησα να κάνω λίγη δουλειά στον υπολογιστή άκουσα ένα χτύπημα στην πόρτα « παρακαλώ» « Να περάσω;» « Ναι» ήταν ο Απόλλωνας « Κάλεσα για κατάθεση τον πατέρα θα έρθει» « Και εγώ την μητέρα» « Ξέχασα να σου πω την κοπέλα την έλεγαν Δώρα κοσμάκη» είπε και έφυγε από το γραφείο μου, μπήκε μέσα φουριόζα η Άννα στο γραφείο « Έρχεται σε λίγο» « Ευχαριστώ θα μου φωνάξεις τον Απόλλωνα και θέλω ένα τσάι σε παρακαλώ» « Μάλιστα» ,χτύπησε το τηλέφωνο μου ήταν η φίλη μου η Βάσω « έλα» « Πώς είναι η πρώτη σου μέρα;» « Δύσκολη ανέλαβα μαζί με έναν συνεργάτη μια πολύ δύσκολη υπόθεση αυτό μόνο επιτρέπεται να σου πω» « Εντάξει μην σε ενοχλώ γεια» « γεια», μπήκε μέσα ο Απόλλωνας « Τι έγινε;» «Απόλλωνα αν την βρούμε νεκρή;» « Αφροδίτη δεν ξέρουμε αν την βρούμε καν, είναι πολύ νωρίς για να κάνουμε εικασίες» « ναι» « Έλα μην τα σκέφτεσαι αυτά καλή επιτυχία» είπε με ένα χαμόγελο, μπήκε μέσα η Άννα « Αφροδίτη ήρθε» « Πες της να περάσει μέσα» μπήκε μέσα μια γυναίκα ντυμένη στα μαύρα και τα μάτια της ήταν κάπως σκοτεινά από το κλάμα « Γεια σας θα θέλατε καφέ , τσάι;» « Όχι» είπε με μια σιγανή φωνή ,« Καθίστε» « Θα ξεκινήσουμε» « Ποτέ είδατε τελευταία φορά την κόρη σας;» « Στις 11/8/22 μια μέρα πριν χαθεί» « Είχε δείξει σημάδια ότι ήθελε να εξαφανιστεί;» « Όχι ήταν ένα χαρούμενο παιδί ποτέ δεν είχα ενδείξεις» « Είχε σχέση;» « ναι με τον Παύλο δεν ήταν καλό παιδί» « Ήταν ικανός να της κάνει κακό;» « Όχι... πιστεύω» « Που είσαστε αν εκείνη την ημέρα;» « Δούλευα είμαι νοσοκόμα και δούλευα όλοι μέρα» « Με τον πρώην σύζυγο σας έχετε καλές σχέσης;» « Στην αρχή όχι αλλά τα τελευταία χρόνια πολύ καλές» « Πόσες μέρες θα έμενε στον πατέρα της;» « 3-5 μέρες» « Σας ευχαριστώ πολύ ένα λεπτό να σας φέρει η γραμματέας μου την κατάθεση σας να την υπογράψετε» « Ναι» η Άννα της έφερε το χαρτί υπόγραψε « Κοπέλα μου να με ενημερώσετε για την κόρη μου ,είναι η ζωη μου» « Θα σας ενημερώσουμε» έφυγε .Έμεινα με την κατάθεση της στα χέρια την έβαλα σε έναν κόκκινο φάκελο και την πήγα στον Απόλλωνα.