Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Hamileyim," diye mırıldandı kadın gözleri lavabonun üzerine koyduğu yeşil renkli iksirdeyken. Bir eli karnına giderken solgun yüzü bir anda renklendi ve eşiyle oğluna mutlu haberi vermek için odasındaki lavabodan çıktı. Bakışları kirli sarı kıvırcık saçlı, koyu kahve gözlü kadını bulduğundaysa odasında yalnız olmadığını anladı.
"Sarah?" dedi biraz mutluluk biraz şaşkınlıkla. Ablasını görmeyeli neredeyse on yıl olmuştu. "Burada ne işin var? Nasıl geldin?"
"Bırak bunları Astrid... Yüzündeki o gülümsemeyi sil, Astrid."
"Ne? Ne demek bu?"
"Senin yüzünden Astrid!" Diye haykırdı kadın, onun aksine kardeşini görmekten hiç mutlu görünmüyordu. "Ne? Ne benim yüzümden?"
"Senin yüzünden işkence edildim Astrid! Sırf Astrid'e doğru yolu göstermeye çalıştığım için! Astrid'i bu karanlığa batmaktan kurtarmaya çalıştığım için! İyinin tarafında olduğum, Astrid'i de oraya çekmeye çalıştığım için!"
Ablasındaki gözle görülür değişikliği fark ettiğinde yutkundu ve aklının, ablasının on yıl önceki nasihatlerine kaymasına engel olamadı.
"Evlenme Astrid. Eğer içinde bir gram bile iyilik kaldıysa, bizi seviyorsan, Claire'i seviyorsan yapma bunu. O normal değil, Astrid! Bunu görmüyor musun!?"
"Eğer onunla evlenirsen yapacağı ilk şey Claire ve Clara'yı öldürmek olur, Astrid. Bunu istiyor musun? En yakın arkadaşlarını öldürmesini istiyor musun?"
Onu dinlememiş, kurtarıcısı ve hayatının aşkı bildiği adamla evlenmişti.
Pişman değildi, o zamanlar hayatından demi gibi endişe ettiği arkadaşını şimdi elinde olsa öldürürdü. Kızını kaçırıp gizlemek neymiş ona göstermek için can atıyordu.
"Bak," diyerek ona olumlu yaklaşmayı denedi. "Pişman değilim Sarah, mutluyum, senin için önemli olan bu değil mi?"
"Astrid Mutlu? Mutlusun ha Astrid? Senin mutluluğun nelere mâl oldu Astrid, haberin var mı! Astrid'in mutluluğu benim aklıma, hayatıma mâl oldu!"
"Ne? Ne demek istiyorsun?"
"Astrid yüzünden aklımı kaybettim!" Diye haykırdı kadın. "Voldemort beni buldu, Astrid'in aklını karıştırdığımı söyleyip beni mahvetti! Bunlardan haberin var mı Astrid?! Tek derdin kendini mutlu etmek miydi Astrid!?"
"Ben... Ben öyle bir şey yaptığını bilmiyordum," diye mırıldandı kadın ablasının gözlerini bakarken. Gerçekten iyi görünmüyordu.
