İki beden tek kalp....
İntikam ateşi ile kavrulmuş,acımasız adam....
Her şeye rağmen ayakda duran, güclü kadın....
Ateş Karan Haznedaroğlu &Hazal Saraçoğlu
"bu gerçek evlilik diğil"
"hmm..peki bunu sen ve benden başka bilen varmı karıcığım"
"bana ka...
Diğerleri gibi uzun uzun yazıb'da canınızı sıkmak istemiyorum, tanişma fastını geçiyorum,zaten okuya okuya kendiniz anlayacaksınız….
Oy verib, yorum yazmayı unutmayın….
İyi okumalar….
İstanbul'dan geleli 1 ay oldu,burda doğub büyüme rağmen buranın adetlerine hiç bir zaman alışamadım,alışmayacağımda.Bu bir ayda o kadar sıkıldım ki anlatamam ,Aşiret düğünlerinde mi bas etdiyim yoksa teker teker beni görmeye gelen akrabalardan mi….
Bir an önce İstanbula gitmek istiyorum,ordakı duzenimi, arkadaşlarımı, işimi o karar özledim ki. Ama bu gidişle İstanbula gitmem bir az zor. Üniversite okumaya giderken zor gitdim,bi'de orda yaşamağa gideceğimi söylesem evde katliyam çıkar.
Bakmayın 24 yaşındayım ama kendi hayatımı hep dışardan birileri mudahile ediyor.Şimdide beni evlendirme kararını vermişler.Babam abilerim ne işe kadar 'olmaz öyle şey'deselerde malisef bunlar laf dinlemiyorlar.Bunlar.dediklerim ise Halam ve Yengem oluyor,Annem ise hep olduğu gibi yine susuyor.
*** Beni ratsiz eden güneş ışığı ile uyandım bu gün.Saate bakmak için kombidinin üzerine olan telefonumu uzanıb aldım,Yuhh bu kadar uyumusmuyum ya nerde ise öğlen olucag. Oyalanmadan hemen duşa girdim,hızlı bir duş aldikdan sonra hemen giyinme odasına gidib bu güne uygun giyinmeye başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*Giydiği kıyafet☝️*
Sacimida yukarıdan dağınık bir topuz yapıp yanlardan bir iki tutam çıkardım,hafifde bir makyaj yapdikdan sonra hazır olduğuma emin olarak odadan çıktım.
Merdivenlere doğru giderken aşağıdaki seslerle yüzümde gulumseme yayıldı.Merdivenleri bitirdikden sonra avluda oturan ailemin yanına gittim.Beni gören halam konuşmaya başladı.
"Hanım efendi nihayet uyana bilmiş"dedi laf atarak
"Sanada günaydın halacim"dedim ben onun aksine gülerek
Sonra Mirza abimin yanına gecib oturdum.Bu gün pazar olduğu için abimler şirkete gitmemişler,babam zaten emekli.
*Günaydın delalim"dedi Mirza abimin benim duyacağım bir sesle
Bende onun gibi kısık sesle"sanada günaydın abi"
Mirza abim evin en büyük çocuğu,ondan sonra Miran abim,sonra Bevan abim ve Ben.Evin en küçüğü ve tek kız çocuğuyum,bunun avantajlarinda yaşıyorum.
Mirza abim hep bana delelim der,neden öyle dediğini bende bilmiyorum,sorduğumda ise hep beni geciştiriyor.
Nerdeyse 1 saatdır burda oturmuş Mardin'in bütün dedi kodusunu bilen yengemi dinliyorum hattda dinliyoruz ailecek…
Artık bunaldigim için müsade isteyerek ayağa kalkdım.Odama cikib çantamı ve arabamın anahtarlarini aldikdan sonra oyalanmadan evden cikdim.Nereye gideceğimi kendimde bilmiyorum açıkçası.
Küçükken hep sikildigimda gitdigim bir yer vardı ora gitmek istəyi doğdu bir an içime.Hemen arabayı çalıştırıb ora ya sürdüm,aslında çok uzak digildi yürüyerek de gide bilirim ama gece geç gelirim diye ne olur olmaz araba ile gitmek daha mantıklı.
20 dk ya varmisdim uçurumun kenarına,çocukken hep Mirza abimle gelirdik bura.Ne zaman canim sıkın olsa kendimi hep burda buluyorum ve yine canım sıkın ve kendimi burda buldum.
Aslında canım sıkın digilde,gerçeklerle yüzleşmekden kaçıyorum.Hele halamın beni evlendirmek istəyini duydukça daha da tedirgin oluyorum.
Ya bir gün gerçeklerle yüzleşmek zorunda kalırsam o zaman ne yapicakdim,Aileme evlli olduğumu nasıl açıklayacam ben.Buraya gəlməkdə asıl neden im bu aslında evli olduğumu aileme söylemek,ama bir türlü olmuyor cesaretimi yoplayib söyleyecem diyorum ama hep bir aksilik çıkıyor.
Ya o gelirse o zaman ne olucak, Allah'ım ben nasıl bir işin içine düşdüm böyle sen bana yardım et yalvarırim.O gelirse işler daha da karışır.Ben ne yapıp edib en kısa zamanda söylemem gerekiyor evli olduğumu.
Ama nasıl söyleyecem,aniden söylesem babamın kalbine inme iner,abimleri hiç söylemiyorum,Halamla yengem desen arkamdan atıb tutacaklar,Annem yine hep olduğu gibi susacak.
Ben nasıl bir çıkmazın içine düşdüm böyle…
Biraz da uçurumun kenarında durub artık geç olduğunu kanete gətirib arabaya binib eve doğru yol aldım.
Yarım saat sonra….
Konağa varalı 10 dk oldu ama girer girmez bunaldım.Yengemin 'kiz başına nerde idin bu saate kadar' gibi laflarını çekmek zorunda kalıyorum.Ya Babam abilerim karışmıyor sana ne be kadın.Ne kadar sakin oluca diyorum ama olmuyor.
Akşam yemeğinden sonra her kes avluya geçerken ben ratsiz olduğumu soyleyib adam açıkdim.Oyada girer girmez kendimi duşa atdım, şu an bana en iyi gelicek şey oydu çünkü.
Duşda iyikende de çokça düşündüm,bu durumdan nasıl kurtulacam diye ama elde var hiç. Duşdan çikdikdan sonra geceligimi giyin yatağa uzandım.
Beni uykumdan uyandıran aşağıdan gelen seslerdi,yada bagırış seslerini mi demeli id. Hemen ayağa kalkıb bonyoya girib çikdikdan sonra ,üzerime dolapda her hangi bir esortman takımı gecirib,sacimida öylesine topdadikdan sonra asagı indim…
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*Giydiği eşortman takımı*
Keşke inmez olaydım,keşke…
İndiğimde gördüğüm manzara karşısında dona kaldım…
O burdayı…
Tam karşısımda…
Tüm ciddiyeti ile orda duruyordu…
Lütfen bu bi' rüya olsun ne olur…
Bölüm sonu.
Sizce gelen kimdi…?
Kadın karakteri nasıl buldunuz…?
İlk bölüm nasıldı…?
Bir az kısa oldu ama diğer bölümü uzun yazmağa çalişicam…💓🤍
