Chapter 3
DANIEL POV
Maaga akong pumunta dito sa bahay ng girlfriend ko, para sabay kaming pumasok. Actually araw-araw laging ganito. Katulad ngayon,halos isang oras na akong naghihintay sakanya, napakatagal naman kase mag-ayos ng mga babae e. Daming arte. Tsk. -_____-
I'm Daniel Padilla, 19 Engineering student in *insert university name* 3rd year colleg. Halata naman diba? I have a girlfriend. Her name is Kathryn Chandria Bernardo soon to be Padilla. For me she's the one. In other word, she's my destiny. I'm not being cheesy, i'm just telling the truth. OK. Stop about that. Napatingin ako sa wrist watch ko 45 minutes left and we're gonna be late AGAIN.
"Babe! Tara na! Malelate na naman tayo sa tagal mong mag-ayos e!." sigaw ko. Malapit na ako akong mainis sa babaeng to.
After 5 minutes bumaba na din siya. Sawakas! Thank you Lord! Tinignan ko siya ng masama, nag-smirk pa. Tsk, Aasarin na naman ako.
"OH! Ano ba namang titig yan babe, pa-fall!." at nakuha niya pag magjoke. Lalo akong nagdeath-glare sakanya. At natawa pa. Naknang! Bat ba ako nainlove sa babaeng to? Pakisagot nga, please.
"Huwag mo nga akong asarin. Tara na. Malapit na naman tayong malate. Tsk" masungit na sabi ko sakanya sabay labas ng bahay nila.
Palabas na ako ng gate ng mapansin ko si Tita Min. kaya naman lumapit ako sakanya.
"Tita." tawag ko sakanya. Magpapaalam lang ako na aalis na kami.
"OH. DJ, anak. Tapos na ba yung prinsesa mo?" tanong niya habang nagdidilig.
"Opo. Natapos din sawakas. Alis na po kami." paalam ko sakanya. Tumango siya at tumingin sakin.
"Sige. Ingat kayo." hinalikan ko siya sa noo. "Yang mga kilay mo oh. Salubong na naman. Ayusin mo nga." asar niya sakin. Napatawa tuloy ako at sumakay na sa kotse.
Pagtingin ko sa gate nila, kausap naman ni Tita Min ang prinsesa ko, Hay. Magkaugali at magkamukha sila, pero syempre mas pasaway ang girlfriend ko. Susungitan ko siya lalo akala niya, magpapalambing lang naman ako pag nagsusungit ako e. Alam ng mga barkada ko ang ugali ko. Lalo na si Kath. K. Pagsakay ni Pusa.
"Ano, Tara na? Wala kana bang nakalimutan or something?." straight face kong sabi. Kailangang panindigan ang pagiging masungit. HAHA.
"Wala." yun lang? Yun lang ang sagot niya? Akala ko pa naman lalambingin niya ako dahil sa pagsusungit ko. Ny*ta!
Pinaandar ko na ang kotse, ang tahimik sa byahe hindi ako sanay palagi kaseng maingay ang prinsesa ko. Buong byahe, nag-iisip ako kung paano ko siya aamuhin.
Pagdating sa school, pinark ko agad ang kotse ko. Agad namang bumaba at nagmadaling maglakad ang prinsesa. Hay.
"Babe!." sigaw ko. Pinagtinginan tuloy ako ng mga estudyante. Pakealam ko. Sanay na ako. Sa gwapo kong to, syempre sikat ako, OK. Medyo lumakas ang hanigin. Tama na muna ang pagyayabang, uunahin ko muna ang girlfriend ko bago ang lahat.
BINABASA MO ANG
Regrets from the Past
FanfictionSecond story ko pala to. Kaso dinelete ko yung una kase ang jeje pa nun. Hahaha. Wag masyadong mag expect sa story ko baka kase hindi niyo magustuhan e. PLEASE. READ. COMMENT AND VOTE. Thanks. :)